Στην ιστοσελίδα https://visistpigadia.blogspot.com/ υπάρχει πλούσιο αφιέρωμα στο πανέμορφο τόπο με τον έναν κάτοικο, τον Δημήτρη Κουρέα, που φιλοξένησε και ενημέρωσε τους εκπροσώπους της ομάδας που βρέθηκαν εκεί για να γνωρίσουν το χωριό. Πρόκειται για έναν κρυμμένο θησαυρό του Ταϋγέτου, για ένα χωριό που δυστυχώς ο εμφύλιος συνέβαλε στη φθίνουσα πορεία του, αλλά ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες αποκτά ζωή και αποτελεί επίκεντρο για τους λάτρεις του εναλλακτικού τουρισμού, καθώς εδώ ξεκινούν πεζοπορικές εξορμήσεις στο Ρίντομο.

Για να φτάσει κάποιος στα Πηγάδια, έχει εγκαταλείψει την ανεμπόδιστη θέα στη θάλασσα, το Ελαιοχώρι και τη Δήμιοβα και ένα σπάνιο οροπέδιο και μια αχανή δασώδη έκταση για να πάρει την κατηφόρα για το χωριό. Μια μικρή πλατεία με τον πλάτανο να διαφεντεύει την περιοχή, τα μικρά όμορφα σπίτια γύρω από αυτήν και ο ήχος από τα γιδοπρόβατα είναι οι πρώτες εικόνες που αντικρίζει ο επισκέπτης. Από την εκκλησία ψηλά, αγναντεύει κάποιος το σκληρό ανάγλυφο και τον τόπο που διάλεξαν οι Ηπειρώτες που εγκαταστάθηκαν εδώ φευγάτοι από τα Πέντε Πηγάδια της Ηπείρου στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Κάποτε αυτός ο τόπος θα γίνει επίκεντρο, θα έχει ακόμη και αστυνομικό τμήμα, καταστήματα και άλλα πολλά, θα μετρά ίσως και 35.000 γιδοπρόβατα, αλλά θα έρθει ο εμφύλιος για να διαλύσει το «όνειρο», να διχάσει ανθρώπους αγαπημένους και το 1950 θα μετρά μόλις 20 κατοίκους, το 1974 4 κατοίκους, το 1981 κανέναν, αλλά σήμερα υπάρχει ο Δημήτρης Κουρέας που ζει μόνιμα εδώ και δίνει ζωή στο χωριό.

Για την παρουσίαση του χωριού στην ιστοσελίδα https://visitpigadia.blogspot.com/ και στις ομάδες κοινωνικής δικτύωσης στο Facebook συνεργάστηκαν ο φωτογράφος άγριας ζωής Σταύρος Τουφεξής και ο Γιάννης Λάσκαρης.