Το φαινόμενο αυτό, ωστόσο, που φυσικά προέκυψε και στη Μεσσηνία, έχει μειωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, όπως λέει στο eleftheriaonline.gr ο διευθυντής Δασών Γιώργος Σωτηρόπουλος:
“Είναι γεγονός ότι πριν 2 – 3 χρόνια υπήρχε σημαντική έξαρση του φαινομένου, όμως η παράνομη αυτή δραστηριότητα έχει μειωθεί σημαντικά, πιθανότατα επειδή ''έπεσε'' σχετικά η τιμή του πετρελαίου. Από 80 περιπτώσεις που καταγράφαμε τον χρόνο, έχουμε πλέον περί τις 20” αναφέρει ειδικότερα.
Προσθέτει επίσης ότι τα πρόστιμα για τους παράνομους υλοτόμους είναι πολύ μεγάλα -“η υπηρεσία μας, ανάλογα με την περίπτωση, θα επιβάλλει στον δράστη το διοικητικό πρόστιμο που προβλέπει ο νόμος, ανεξάρτητα από την ποινή που θα επιβληθεί σε αυτόν από το δικαστήριο στο οποίο θα οδηγηθεί” αναφέρει.
Οπως παρατηρεί ο Γ. Σωτηρόπουλος, η υπηρεσία του ελέγχει όσο είναι δυνατόν, όλα τα μήκη και τα πλάτη του νομού μας, προκειμένου είτε να αποτρέψει τους παράνομους υλοτόμους, είτε να τους συλλάβει και να τους οδηγήσει στη δικαιοσύνη.
“Υλοτόμηση, μετά από τις σχετικές άδειες που λαμβάνουν, μπορούν να κάνουν μόνο οι δασοκομικοί συνεταιρισμοί, οι οποίοι δρουν υπό τις οδηγίες μας και σύμφωνα με την εκάστοτε 10ετή διαχειριστική μελέτη στην κάθε δασική περιοχή” συνεχίζει ο διευθυντής Δασών, εξηγώντας ότι “κατά βάση υλοτόμηση γίνεται σε υπέργηρα δέντρα”.
Μάλιστα αναφέρει ότι στη Μεσσηνία δεν υπήρχε μέχρι τώρα δασοκομικός συνεταιρισμός, αν και αυτόν τον καιρό -όπως αποκαλύπτει- βρίσκεται σε εξέλιξη η δημιουργία ενός τέτοιου συνεταιρισμού, από κατοίκους στο Καρβέλι και το Λαδά.
Οπως τονίζει ο Γ. Σωτηρόπουλος, η νόμιμη -και σύμφωνα με τους κανόνες της πολιτείας- υλοτόμηση επιδιώκει την αειφορία του δασικού οικοσυστήματος. Αλλωστε αυτό εξυπηρετούν και οι ανά δεκαετία εκπονούμενες διαχειριστικές μελέτες, οι οποίες εκτιμούν το απόθεμα ύλης σε κάθε δάσος και κάθε άλλο παράγοντα, προκειμένου το δάσος να συνεχίσει να είναι αειφορικό.
Οπως διαβάζουμε, εξ άλλου, στην ελληνική ιστοσελίδα της WWF, “η έλλειψη δασικής διαχείρισης συνεπάγεται σημαντική αύξηση βιομάζας, η οποία σε πολλές περιπτώσεις επιφέρει ολέθριες συνέπειες στα δάση, όπως το κλείσιμο των δασικών ανοιγμάτων, τη μείωση της βιοποικιλότητας, την αλλαγή στη δομή των δασών, την αύξηση του κινδύνου πυρκαγιάς κ.α.”.
Βασίλης Μπακόπουλος