Η παραγωγή είναι πολύ καλή όσον αφορά την ποιότητα κυρίως, ενώ και τα πρώτα δείγματα των τιμών είναι ενθαρρυντικά, καθώς τα πιο ποιοτικά φιστίκια φθάνουν το 1,20 ευρώ το κιλό.
Ο αντιπρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Καλαμάτας Γιώργος Δούβας, παραγωγός φιστικιών στον Μπουρνιά, επιφυλάσσεται κι επισημαίνει πως τα οριστικά συμπεράσματα θα βγουν όταν ολοκληρωθεί η περίοδος της συγκομιδής. Εκφράζει την απαισιοδοξία του για την προοπτική της παραγωγής φιστικιών στην περιοχή, σημειώνοντας ότι το κόστος έχει εκτιναχθεί στα ύψη, ενώ οι τιμές παραμένουν στάσιμες.
Ο έμπορος - τυποποιητής Νίκος Παπαθεοδώρου δηλώνει πως με ό,τι δυνάμεις έχει, προσπαθεί να βοηθήσει ώστε αυτό το προϊόν να μείνει στην περιοχή μας και να ανθίσει ξανά.
Και οι δύο επισημαίνουν ότι ξεκίνησαν επαφές και για εξαγωγές των φιστικιών.
Αναλυτικά, ο αντιπρόεδρος του Α.Σ. Καλαμάτας Γ. Δούβας σημείωσε στην “Ε”: “Ευελπιστούμε ότι θα εξελιχθεί σε μια καλή χρονιά από θέμα τιμής. Από θέμα παραγωγής είμαστε λίγο κάτω από το φουλ, αν υπολογίσουμε ότι η μεγάλη παραγωγή είναι 450 κιλά το στρέμμα, η μέση παραγωγή φαίνεται να κυμαίνεται στα 380 με 400 κιλά. Η τιμή κυμαίνεται ανάλογα με την ποιότητα. Τα καλά φιστίκια είναι πολύ πάνω από 1 ευρώ, ίσως αγγίξουν και το 1,20. Ευελπιστούμε ότι θα είναι μια καλή χρονιά. Πρέπει να τελειώσει η συγκομιστική περίοδος και μετά να έχουμε ακριβή συμπεράσματα. Να μην βγάλουμε πρώιμα συμπεράσματα, όπως με τις πατάτες που λέγαμε για μια καλή χρονιά και τελικά εξελίχθηκε σε μια μέτρια χρονιά”. Παρατήρησε ότι “ως παραγωγοί προσπαθούμε πάντα να δώσουμε το καλύτερο προϊόν, ώστε και ο κόσμος να φάει έναν εξαιρετικά υγιεινό ξηρό καρπό που είναι το φιστίκι με πολύ καλές προοπτικές, αλλά θα το δούμε σαν εξέλιξη στο μέλλον”.
Για το μέλλον και για το αν το φιστίκι μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εναλλακτικό εισόδημα μετά την πρώιμη πατάτα, επεσήμανε: “Δεν μπορώ να το πω αυτό, γιατί με τους συναδέλφους που κουβεντιάζουμε και τα νέα παιδιά που ασχολούνται με την καλλιέργεια των κηπευτικών στην περιοχή μας και αυτά προβληματισμένα είναι, όπως είμαστε και μεις οι μεγαλύτεροι. Το τι θα γίνει στο μέλλον κανένας δεν ξέρει. Εμείς λέμε ότι σε 5 χρόνια η περιοχή μας δεν θα καλλιεργείται, γιατί το κόστος θα εκτιναχθεί στα ύψη. Ηδη έχει εκτιναχθεί, η ΔΕΗ έβαλε ένα 8% στο αγροτικό ρεύμα. Τα ενοίκια στην περιοχή έχουν πάρει την ανιούσα, οπότε το κόστος παραγωγής αυξάνεται κάθε χρόνο. Με τις τιμές να παραμένουν στάσιμες, κανένας δεν ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον”.
Για την προοπτική των εξαγωγών μάς ενημέρωσε ότι “υπάρχει μια ζήτηση από τη Γαλλία, είχαμε μια νύξη να κάνουμε φιστίκια για τους Γάλλους” και διευκρίνισε: “Οι Γάλλοι θέλουν τα φιστίκια σε βιολογική καλλιέργεια και ο κ. Παπαθεοδώρου έχει στείλει κάποια πράγματα στη Γαλλία. Είναι συνεταιριστικές οργανώσεις που έχουν κρασιά. Ηρθαμε σε μια πρώτη συνεννόηση, πήραν κάποια δείγματα, τους άρεσαν. Εκαναν αναλύσεις για τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων, είμαστε πολύ κάτω από τα όρια. Ελπίζω ότι στο μέλλον θα γίνει κάποια κίνηση από την πλευρά του συνεταιρισμού, έχουμε μια ένδειξη θετική. Η καινούργια διοίκηση (το Νοέμβριο έχουμε εκλογές) θα πρέπει να ακολουθήσει, να το συνεχίσει. Εμείς ασχοληθήκαμε με τις πατάτες και τα κηπευτικά, επειδή δύο μέλη της διοίκησης είναι από τον Μπουρνιά”.
Ο έμπορος - τυποποιητής Ν. Παπαθεοδώρου παραδέχθηκε ότι “δεν μπορούμε ακόμα να βγάλουμε συμπέρασμα. Είναι λίγα τα πράγματα που παίρνουμε. Οσο περνάει ο καιρός, επειδή φέτος αργήσαμε, θα έχουμε μια εικόνα”. Ωστόσο, επεσήμανε πως “τα πρώτα δείγματα δείχνουν ότι τα φιστίκια είναι σε καλό δρόμο. Είναι καλή η ποιότητα. Πιστεύω φέτος οι τιμές να είναι ικανοποιητικές, δώσαμε κάτι παραπάνω, πολύ παραπάνω”.
Για την περίπτωση των εξαγωγών ανέφερε ότι “έχουμε κάνει ενέργειες και στέλνουμε κάποια πράγματα σε 2 - 3 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά ως επί το πλείστον το 90% είναι για την εγχώρια αγορά”. Συνέστησε “να μην περιμένει ούτε ο αγρότης ούτε εμείς ως μεταποιητές να μας βοηθήσει το κράτος. Ο,τι μπορέσουμε να το κάνουμε, θα το κάνουμε μόνοι μας”.
Από τη δική του πλευρά επεσήμανε πως “εγώ προσπαθώ με ό,τι δυνάμεις έχω, με ό,τι μέσα να βοηθήσω, θέλω να βοηθήσω την περιοχή και της Καλαμάτας και της Μεσσήνης και του Πύργου, ασχέτως αν ακούγονται διάφορα ότι τους άφησα, τους εγκατέλειψα. Δεν εγκατέλειψα κανέναν, είμαι ανοιχτός για όλα. Θέλω ένα διάλογο με τους αγρότες, θέλω να δω τα προβλήματά τους, να δω τι μπορούμε να κάνουμε, ώστε αυτό το προϊόν να μείνει στην περιοχή μας, όπως ήταν εκείνα τα χρόνια και να ανθίσει ξανά. Εγώ έκανα το πρώτο βήμα, τώρα είναι καιρός να το κάνουν και οι αγρότες”.
Για την προοπτική της παραγωγής των φιστικιών παρατήρησε ότι “είναι τι θέλει ο κάθε αγρότης και ο κάθε άνθρωπος από τη δουλειά του. Οταν ένα προϊόν είναι ζημιογόνο, το κάνουμε στην μπάντα. Θεωρώ ότι η πατάτα επειδή είναι νωπό προϊόν, πρέπει να υπάρχει υποδομή για να μπορέσουν να το καλλιεργήσουν. Και είναι λάθος αυτό το πράγμα, το ό,τι πουλάμε κατευθείαν από το χωράφι. Δεν πρέπει να πουλάμε κατευθείαν από το χωράφι. Ο αγρότης πρέπει να μαζεύει, να κάνει τη συγκομιδή του, να βάζει τα προϊόντα μέσα στην αποθήκη του και από κει και πέρα, αφού θα κάνει τη διαλογή του -ό,τι γίνεται σε όλες τις χώρες του κόσμου-, να φωνάζει τους εμπόρους και όπου βρει την καλύτερη τιμή και όταν το προϊόν του είναι και καλό να την απαιτήσει την τιμή, να διαθέσει τα προϊόντα του στην αγορά”.
