Οι τελευταίοι μάλιστα αναφέρουν ότι το ενδιαφέρον μετά από τον πρώτο ενθουσιασμό παραμένει σταθερό, αλλά κυρίως από ανθρώπους που θέλουν ένα συμπλήρωμα στο εισόδημά τους. Συνηθέστερο ως φαινόμενο είναι όπως λένε οι ιδιοκτήτες φυτωρίων κάποιοι ιδιώτες να φυτεύουν στέβια (αντικαθιστά τη ζάχαρη) ή γκότζι μπέρι και άλλες υπερτροφές στον κήπο τους για τους ίδιους.
Ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού “Πελοποννησιακό Ιπποφαές” Βασίλης Κωνσταντινίδης σημειώνει επίσης την ολιγωρία των τοπικών Αρχών να συμβάλουν στην εξάπλωση της καλλιέργειας προσφέροντας χώρους για την αποθήκευση και την μεταποίησή τους.
Ο Β. Κωνσταντινίδης αναφέρει επίσης ότι στην αρχή έμπαιναν στον συνεταιρισμό «άτομα που δεν ήξεραν πώς να καλλιεργήσουν σωστά, αλλά από το 2012 που ξεκινήσαμε 84 καλλιεργητές, μέχρι σήμερα που είμαστε 98, καταφέραμε να έχουμε μια καλή παραγωγή και φέτος μια συμφωνία με εταιρεία στη Θεσσαλονίκη και στο εξωτερικό». Μάλιστα λέει ότι «υπάρχει ένα σταθερό ενδιαφέρον για το ιπποφαές, όχι όμως όπως στην αρχή που γινόταν πανικός». Αλλά και από τον συνεταιρισμό «ενημερώνουμε τον κόσμο γιατί μπαίνουμε και σε άλλες καλλιέργειες, όπως είναι το γκότζι μπέρι, η δαμασκηνιά και τα αρωματικά φυτά (μελισσόχορτο, μέντα, θυμάρι). Σημειώνει ακόμη ότι «το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εκδηλώνουν όσοι δεν είναι κατ’ επάγγελμα αγρότες», ενώ «οι αγρότες δύσκολα “μπαίνουν” στο ιπποφαές». Τονίζει τέλος ότι «σαν συνεταιρισμός θέλουμε να προχωρήσουμε στη μεταποίηση και να λειτουργήσουμε μια μεταποιητική μονάδα» -όμως παρουσιάστηκε κόλλημα για την παραχώρηση κάποιων αποθηκών στο Πεταλίδι και έτσι σκέπτονται «να βάλουμε τα μηχανήματα σε άλλο δήμο όπως αυτός της Νεμέας που μας δίνουν το χώρο, γιατί φέτος η παραγωγή είναι 25 τόνοι και θα χρειαστούμε και χώρους αποθήκευσης».
Ο παραγωγός Γιάννης Κάτσος καλλιεργεί γκότζι μπέρι και μύρτιλα και τώρα κάνει άνοιγμα και στην καλλιέργεια θεραπευτικών και αρωματικών βοτάνων, που φυτρώνουν στον Ταΰγετο. Ο ίδιος ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια και νοικιάζει γη στον Ταΰγετο. Στο διάστημα αυτό «η καλλιέργεια γκότζι μπέρι έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον κάποιων, αλλά χρειάζεται προσοχή», επισημαίνει -όπως και με το μύρτιλο. Και εξηγεί ότι «υπάρχουν πολλές ποικιλίες και γι’ αυτό πρέπει απαραίτητα να κάνει κανείς μια μελέτη, να επιλέξει τη σωστή ποικιλία που θα καλλιεργήσει και να ξέρει πού θα την διαθέσει, αλλιώς όλη η παραγωγή θα πάει χαράμι στις κότες». Μάλιστα λέει ότι οι δυσκολίες στη διάθεση και την προτίμηση της σωστής ποικιλίας έχουν ως αποτέλεσμα «να έχει καταλαγιάσει ο αρχικός ενθουσιασμός και οι καλλιέργειες αυτές να προσελκύουν ανθρώπους που θέλουν να κάνουν κάτι άλλο παράλληλα με την κύρια δουλειά τους, περισσότερο από μεράκι κι όχι καθαρά για να βγάλουν λεφτά».
ΦΥΤΩΡΙΑ - ΓΕΩΠΟΝΟΙ
Ο Κώστας Λαμπρινός από τη “Γεωργική Κηποτεχνική Αγορά” στη Μεσσήνη δεν διαπιστώνει μεγάλο ενδιαφέρον για καλλιέργειες υπερτροφών, καθώς όπως λέει μια τέτοια καλλιέργεια έχει νόημα όταν μπορεί κάποιος να διαθέσει το προϊόν του. «Δεν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί δεν είναι εύκολο αν δεν έχεις βρει τρόπο διάθεσης», λέει. Προσθέτει ακόμη ότι τελευταία, αν και περιορισμένο, υπάρχει ενδιαφέρον του κόσμου να φυτέψουν έναν τέτοιο θάμνο στον κήπο τους -«θάμνοι όπως το γκότζι μπέρι πιάνουν χώρο, οπότε είναι και δύσκολο να το φυτέψεις κάπου αν δεν έχεις το χώρο», αναφέρει.
Η Ειρήνη Χειλά από το “Κέντρο Κήπου” διακρίνει την μείωση του ενδιαφέροντος για τις καλλιέργειες υπερτροφών γιατί «είναι κάτι το καινούργιο και δεν είναι εξασφαλισμένη η διάθεσή τους». Επιπρόσθετα «σε άλλες χώρες καλλιεργούνται χιλιάδες εκτάρια από αυτές τις τροφές και δεν γίνεται με 5 στρέμματα που θα βάλει κάποιος εδώ να περιμένει εισόδημα». Επίσης, «μια καινούργια καλλιέργεια θέλει κάποιο χρόνο για να αποδώσει και είναι ζήτημα πώς θα ζήσει κανείς στο ενδιάμεσο, γι’ αυτό και στις εναλλακτικές καλλιέργειες στρέφονται άνθρωποι που δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες». Οσο για το ενδιαφέρον του κόσμου να φυτέψει κάτι στον κήπο του για τον ίδιο «υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον κυρίως για το φυτό στέβια που το θέλουν όσοι έχουν πρόβλημα με το ζάχαρό τους».
Ο Φώτης Παράσχος από την επιχείρηση “Αφοί Παράσχου” λέει και αυτός ότι υπάρχει ζήτηση για να φυτέψουν στον κήπο τους το φυτό στέβια, που μετά από επεξεργασία χρησιμεύει ως γλυκαντικό και αντικαθιστά τη ζάχαρη. Επίσης «και άλλες υπερτροφές, όπως λέγονται, για παράδειγμα γκότζι μπέρι και ιπποφαές, που είναι τα πλέον δημοφιλή». Ωστόσο, «εκτός από τις ερασιτεχνικές καλλιέργειες θα γινόταν και παραγωγή αν υπήρχαν μονάδες επεξεργασίας τους, γιατί το μεσσηνιακό κλίμα σηκώνει τέτοιες καλλιέργειες», προσθέτει.
Ο Δημήτρης Πετρόπουλος από το “Green Leaf Garden Center” αναφέρει ότι ναι μεν κάποια ζήτηση υπάρχει από μερίδα κόσμου, αλλά «όχι για την καλλιέργειά τους, πιο πολύ για τον κήπο τους» και προτιμούν «κυρίως ιπποφαές, γκότζι μπέρι, μύρτιλο και βατόμουρο, γιατί έχουν ευεργετικές ιδιότητες για τον οργανισμό και θέλουν να καλλιεργούν κάτι δικό τους». Οπως ακριβώς «βάζαμε την πορτοκαλιά και την λεμονιά στον κήπο, τα τελευταία 3 χρόνια υπάρχει ένα σταθερό ενδιαφέρον για τις υπερτροφές», καταλήγει.
