Στη απόφασή του το δικαστήριο σημειώνει: «Δέχεται εν μέρει την αγωγή. Αναγνωρίζει ότι η από 12/2/2013 καταγγελία εκ μέρους του εναγομένου της εργασιακής σύμβασης του ενάγοντος είναι άκυρη. Υποχρεώνει τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 24.750,10 ευρώ με τους νόμιμους τόκους. Υποχρεώνει τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 10.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο (το αίτημα για ηθική βλάβη ήταν 50.000 ευρώ) από την επίδοση της αγωγής έως και την ολοσχερή εξόφλησή του. Υποχρεώνει τον εναγόμενο να αποδέχεται τις υπηρεσίες του ενάγοντος, με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις, υπό τους οποίους τις παρείχε κατά τον προ της καταγγελίας χρόνο, με απειλή χρηματικής ποινής 1.000 ευρώ για κάθε μήνα άρνησης αποδοχής των προσηκόντως προσφερομένων υπηρεσιών του τελευταίου. Καταδικάζει τον εναγόμενο να πληρώσει μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, το ύψος των οποίων καθορίζει στο ποσό των 1.400 ευρώ».
Στο σκεπτικό της απόφασης του δικαστηρίου αναφέρεται: «Σχετικά λοιπόν με τις αναφερόμενες στην κρινόμενη αγωγή περιστάσεις υπό τις οποίες έλαβε χώρα η καταγγελία της σύμβασης εργασίας του ενάγοντος, αποδείχθηκε ότι η απόλυσή του και οι αργίες που του επιβλήθηκαν, δημοσιεύτηκαν σε τοπικές εφημερίδες της Καλαμάτας, με ρητή αναφορά του ονοματεπωνύμου του και μάλιστα σαν "πρώτο θέμα" των εφημερίδων, γεγονός που ουδόλως αμφισβητήθηκε από τον εναγόμενο - εργοδότη. Από δε την κατ’ επανάληψη κοινοποίηση, μέσω του Τύπου, σε απεριόριστο αριθμό προσώπων στην πόλη της Καλαμάτας, της απόλυσης και των επιβληθεισών σε βάρος του ενάγοντος αργιών, συνάγεται η δόλια προαίρεση των οργάνων του εναγόμενου - εργοδότη να προσβάλουν την προσωπικότητα του ενάγοντος, ιδίως σε ό,τι αφορά την επαγγελματική του υπόσταση. Υπό τις ως άνω συνθήκες, ο ενάγων υπέστη ηθική βλάβη από την προσβολή της προσωπικότητάς του εκ μέρους του εναγόμενου - εργοδότη του, δεδομένου ότι από τις δημοσιεύσεις αυτές που συνέχονται άμεσα με την άσκηση των επαγγελματικών καθηκόντων του, θίχθηκε ανεπανόρθωτα η επαγγελματική του αξία και υπόληψη, τόσο στο επαγγελματικό όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό του περιβάλλον.
Επομένως, ο ενάγων δικαιούται χρηματική αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη από την κατά τα ανωτέρω προσβολή της προσωπικότητάς του, η οποία συμφώνως προς τις συνθήκες της προσβολής, το είδος αυτής, το βαθμό του πταίσματος των οργάνων του εναγομένου, τη διάρκεια αυτής, την περιουσιακή κατάσταση των διαδίκων και την κοινωνική θέση του ενάγοντος, θα πρέπει να καθορισθεί στο ποσό των 10.000 ευρώ. Κατ’ ακολουθίαν όλων των προαναφερομένων, πρέπει η κρινόμενη αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη και ειδικότερα να αναγνωρισθεί η ακυρότητα της καταγγελίας της επίδικης συμβάσεως εργασίας και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να αποδέχεται πραγματικά τις προσφερόμενες υπηρεσίες του ενάγοντος, σύμφωνα με τους όρους της μεταξύ τους σύμβασης εργασίας και σε περίπτωση μη πραγματικής αποδοχής να καταδικαστεί σε χρηματική ποινή 1.000 ευρώ για κάθε παράβαση της υποχρέωσής του αυτής, περαιτέρω να υποχρεωθεί να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 24.750,10 ευρώ για μισθούς υπερημερίας, με τους νόμιμους τόκους».
Γ.Σ.
