Την πιο πάνω επισήμανση κάνει, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας Δημήτρης Μανιάτης σε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, παρατηρώντας παράλληλα ότι «η Ελλάδα δεν μπορεί να βρει τον δρόμο της ανάπτυξης χωρίς αναδιάρθρωση του χρέους».
Στην επιστολή, που κοινοποιεί και στους Μεσσήνιους βουλευτές, ο Δ. Μανιάτης αναφέρει ειδικότερα:
«Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της ευρωζώνης που είναι εκτός προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η Ιρλανδία και η Πορτογαλία έχουν εξέλθει από το καθεστώς του μνημονίου και σύντομα θα εξέλθει και η Κύπρος. Το ερώτημα που τίθεται είναι: Γιατί η Ελλάδα απέτυχε εκεί που πέτυχαν οι άλλες χώρες;
Ολα τα προηγούμενα χρόνια, το μείγμα πολιτικής που υιοθετήθηκε ήταν καταστροφικό για την οικονομία και την κοινωνία. Αντί να έχουμε περισσότερες διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος και τις αγορές, είχαμε περισσότερους φόρους σε βάρος των επιχειρήσεων και γενικώς των παραγωγικών τάξεων.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να βρει τον δρόμο της ανάπτυξης χωρίς αναδιάρθρωση του χρέους.
Η προηγούμενη κυβέρνηση υποσχέθηκε την έξοδο από το μνημόνιο, ενώ είχαμε μπροστά μας την εκκρεμή αξιολόγηση για το πρόγραμμα που τελειώνει στο τέλος Ιουνίου και ένα επιπλέον χρηματοδοτικό κενό για τα επόμενα δύο χρόνια, της τάξης των 35 με 40 δισ. ευρώ. Η σημερινή κυβέρνηση υποσχέθηκε και αυτή την έξοδο από το μνημόνιο, χωρίς σαφή απάντηση πώς θα καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό, το τρέχον έτος και τα επόμενα δύο χρόνια.
Λόγω των δυσκολιών που υπάρχουν για την επίτευξη μιας συμφωνίας με τους εταίρους και τους πιστωτές, διογκώθηκε το πρόβλημα της ρευστότητας, και τους τελευταίους μήνες, λόγω της αβεβαιότητας που επικρατεί, συνεχίστηκε η φυγή των καταθέσεων και η πτώση του τζίρου στην αγορά.
Τα Επιμελητήρια είχαν εξ αρχής επισημάνει στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ότι με φοροεπιδρομές δεν επιλύεται κανένα πρόβλημα, όμως θεωρούμε θετική την τροποποίηση από την κυβέρνηση ενός νομοθετήματος που προωθήθηκε με πρόχειρο τρόπο και αφορά τα τραπεζοκαθίσματα των καταστημάτων στον αιγιαλό.
Σε κάθε περίπτωση, οι υπουργοί θα πρέπει να συνδιαλέγονται, να συμβουλεύονται, πριν από οποιαδήποτε απόφασή τους για νομοθετικές ρυθμίσεις, τις θέσεις και τις απόψεις των Επιμελητηρίων, που αποτελούν νομοθετημένο σύμβουλο της Πολιτείας.
Πιστεύουμε ότι σίγουρα υπάρχει μεγάλος χώρος για να υπάρξει συμφωνία σε μείζονος σημασίας ζητήματα που αφορούν την έξοδο της χώρας από την κρίση και επιστροφή στην ανάπτυξη.
Η χώρα επιμένουμε ότι χρειάζεται φορολογική μεταρρύθμιση, δηλαδή ένα απλό, ξεκάθαρο, δίκαιο και αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα, κυρίως όμως ένα φορολογικό σύστημα που να λειτουργήσει ως κίνητρο για την πραγματοποίηση επενδύσεων από το εσωτερικό και από το εξωτερικό, με ορίζοντα δεκαετίας.
Επειδή η χώρα μας βρίσκεται ανάμεσα σε χώρες με εξαιρετικά χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, χρειάζεται εκσυγχρονισμός του ελεγκτικού και εισπρακτικού μηχανισμού για προσέλκυση επενδύσεων.
Η εθνική μας οικονομία έχει ανάγκη από αναπτυξιακά μέτρα, όμως ακόμη περιμένουμε, διότι δυστυχώς η χώρα -και από την προηγούμενη κυβέρνηση- παραμένει χωρίς αναπτυξιακό νόμο.
Ενα ακόμη καυτό ζήτημα είναι και το Ασφαλιστικό, που η θέση της κυβέρνησης είναι "όχι" σε δυσμενείς αλλαγές -και σε αυτό συμφωνούμε-, μόνο που αν δεν κάνουμε αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, κανένας σημερινός εργαζόμενος δεν πρόκειται να πάρει σύνταξη ποτέ.
Δεν υπάρχει ασφαλιστικό σύστημα στον κόσμο που μπορεί να είναι βιώσιμο όταν η αναλογία εργαζομένων με συνταξιούχους τείνει να γίνει στο 1 προς 1, αντί για 1 προς 3.
Και να προσθέσω και κάτι ακόμη. Είναι δίκαιο οι επιχειρηματίες ή και οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ να παίρνουν σύνταξη στα 65 και μια σειρά προνομιούχων εργαζομένων να λαμβάνουν σύνταξη και εφάπαξ στα 40 - 45 και στα 50 τους; Είναι αυτό κράτος δικαίου, με δύο κατηγορίες πολιτών;
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού είναι ευθέως συνδεδεμένη με την καταπολέμηση της ανεργίας, την αύξηση της απασχόλησης αλλά και την πάταξη της εισφοροδιαφυγής. Αν δεν λύσουμε το πρόβλημα της ανεργίας, με νέες επενδύσεις, που θα αυξήσουν τις θέσεις εργασίας -και κατά συνέπεια τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων-, το πρόβλημα του Ασφαλιστικού θα αποτελεί βόμβα στους κόλπους της οικονομίας και της κοινωνίας.
Ομως, όταν μιλάμε για επενδύσεις και θέσεις εργασίας, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στις ιδιωτικοποιήσεις. Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται αρνητικά, θα πρέπει όμως να μελετώνται με μεγάλη προσοχή, ώστε να αποφέρουν όφελος στην οικονομία και στην κοινωνία. Δεν πρέπει να γίνονται ιδιωτικοποιήσεις με μοναδικό γνώμονα την είσπραξη κάποιων κεφαλαίων που θα πέσουν στη μαύρη τρύπα του χρέους και των ελλειμμάτων. Οι ιδιωτικοποιήσεις πρέπει να στοχεύουν στην παραγωγή πλούτου και στη δημιουργία θέσεων εργασίας, ούτως ώστε η χώρα και η οικονομία να κερδίσουν πολλά, παρά να χάσουν από τέτοιου είδους ιδιωτικοποιήσεις.
Η λιτότητα πρέπει να χαλαρώσει και να μη συνεχιστεί η εφαρμογή αντιαναπτυξιακών μέτρων. Η αβεβαιότητα για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους υπομονεύει κάθε προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.
Απαιτείται η διαμόρφωση ενός εθνικού σχεδίου ανάπτυξης, γιατί χωρίς ανάπτυξη η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να εξέλθει από την κρίση και να βγει στις αγορές.
Το Επιμελητήριο Μεσσηνίας πιστεύει ότι πρέπει να υπάρξει άμεσα μια έντιμη συμφωνία με τους εταίρους και να παρθούν μέτρα υπέρ των επιχειρήσεων, διότι χωρίς επενδύσεις και νέες επιχειρήσεις, δηλαδή δημιουργία νέου πλούτου, δεν υπάρχει μέλλον για τη χώρα».
