Πρόκειται για μια διπλή διάκριση που έρχεται να αποτελέσει σημαντική επιβράβευση της προσπάθειας που κάνει ο Κωνσταντίνος Ψαρούλης, η οινοποιητική επιχείρηση του οποίου ιδρύθηκε το 2013 στη Βασιλάδα Μεσσηνίας. 

Εκεί καλλιεργούνται οι αμπελώνες της οικογένειας, με παλιές και νέες ποικιλίες. Ανάμεσά τους και ο παραδοσιακός ροδίτης, που είχε φυτευτεί το 1947 από τον παππού του Κωνσταντίνου. Ακολούθησαν φυτεύσεις νέων ποικιλιών από τον πατέρα του, Μιχάλη, ενώ ο ίδιος σήμερα γεωπόνος οινοποιός συνεχίζει επιμένοντας στην ποιότητα του οίνου που παράγει. Ετσι, το Ασύρτικο, το οποίο καλλιεργείται από το 1975 στο αμπελοτόπι, απέκτησε την πρώτη του διάκριση, όπως και το Ασύρτικο-Μαλαγουζιά.

Αλλες ποικιλίες που καλλιεργούνται για την παραγωγή της οινοποιίας είναι: Αγιωργιτικο, Φιλέρι, Μοσχοφίλερο, Μερλό, Καμπερνέ Σοβινιόν.

Ο αμπελώνας περιστοιχίζεται από κυπαρίσσια και ελαιώνες. Ο κ. Ψαρούλης λέει πως η φύση ολόγυρα συμβάλλει καθοριστικά στην ποιότητα και τ’ αρώματα του κρασιού. Επίσης, εξηγεί πως σημαντικό ρόλο στα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του σταφυλιού παίζει η μεγάλη εναλλαγή της θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας στη διάρκεια του καλοκαιριού - ενώ επισημαίνει ότι το γεγονός πως ο αμπελώνας βρίσκεται στον πυθμένα μιας προϊστορικής λίμνης, με πολλά απολιθώματα, βοηθάει πολύ στη θρέψη και τη δομή του σταφυλιού.

Η ιδιαίτερη δομή και τ’ αρώματα που χαρακτηρίζουν τα παραγόμενα προϊόντα της οινοποιίας, επιτυγχάνονται και μέσω της διαδικασίας οινοποίησης στην οποία εφαρμόζονται μέθοδοι από τη Γαλλία, όπως εξηγεί ο Κ. Ψαρούλης - συμπληρώνοντας πως η ζύμωση των κρασιών γίνεται με βιολογικές ζύμες.

Σημειώνει δε, επιπλέον, πως στον αμπελώνα οι νέες φυτεύσεις έγιναν σύμφωνα με τις σύγχρονες τάσεις και τις νέες μεθόδους καλλιέργειας, με στόχο πάντα την ποιοτική καλλιέργεια. 

Σήμερα, 3 χρόνια μετά την ίδρυση της επιχείρησης, ο ίδιος δηλώνει ικανοποιημένος από την όλη πορεία, καθώς η Οινοποιία Ψαρούλη ακούγεται μεταξύ των ποιοτικών στο χώρο, στις αγορές τόσο της Ελλάδας όσο και του εξωτερικού. Αυτό τον χαροποιεί ιδιαίτερα, καθώς στην υλοποίηση του εγχειρήματος τον οδήγησαν η αγάπη και μια γενικότερη κουλτούρα γύρω από το κρασί. Δεν είναι τυχαίο, εξηγεί, πως από το 1975 πρώτη η οικογένειά του καλλιέργησε το Ασύρτικο στην ευρύτερη περιοχή. Ούτε το ότι γίνεται τώρα προσπάθεια να αναβιώσει το παλιό αμπελοτόπι του παππού, που φυτεύτηκε το 1947.

Το ποιοτικό αποτέλεσμα, πέραν της θέσης του αμπελώνα, έρχεται και μέσα από τις καλλιεργητικές φροντίδες όλης της ομάδας που εργάζεται, επισημαίνει.

Για το μέλλον, τα σχέδιά του είναι να βασιστεί όσο το δυνατόν περισσότερο στις ελληνικές ποικιλίες, και φυσικά να επεκταθούν ακόμα περισσότερα οι αμπελώνες.

Οσον αφορά τη βιωσιμότητα επιχειρήσεων οινοποίησης, ο Κ. Ψαρούλης στέκεται ιδιαίτερα στον ειδικό φόρο κατανάλωσης, ο οποίος έχει επιβληθεί το τελευταίο διάστημα, με συνέπεια οι επιχειρήσεις να καταβάλλουν πολύ μεγάλη προσπάθεια για ν' αντεπεξέλθουν. Οπως λέει: «Το κράτος, πέρα από τις δικές μας επιχειρήσεις, θα μπορούσε να εφαρμόσει ελέγχους και στο παραεμπόριο, αλλά και για τον παράνομο οίνο».

Στην ποιότητα των προϊόντων της οινοποιίας αναφέρθηκε και η Παναγιώτα Ψαρούλη, η οποία συνδράμει την προσπάθεια του αδερφού της. Στους άμεσους στόχους της εταιρείας, όπως επισημαίνει, είναι η συμμετοχή των προϊόντων της επιχείρησης σε περισσότερους διαγωνισμούς...