Με αφορμή την διαβούλευση για την διαχείριση των υδάτων στον νομό Μεσσηνίας θα πρέπει να τονιστεί η σπουδαιότητα που έχει η ορθή κατάρτιση του σχεδίου διαχείρισης το οποίο θα αποτελέσει τον οδηγό για οποιαδήποτε δράση σχετική με τα νερά την επόμενη πενταετία. Πλημμελής εκπόνηση αυτού θα έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορούν να εκτελεστούν δράσεις σχετικές με την διαχείριση των υδάτων στην πενταετία που θα ακολουθήσει, εφόσον οι δράσεις αυτές δεν είναι ενταγμένες στα σχέδια.
Από τους μέχρι τώρα υπολογισμούς είναι φανερό ότι σημαντική πίεση στα ύδατα της περιφέρειάς μας ασκεί ο πρωτογενής τομέας και η μεταποίηση που συνδέεται με αυτόν. Ιδιαίτερα αναφέρεται η χρήση φυτοφαρμάκων αλλά και λιπασμάτων. Φαίνεται λοιπόν ότι εκτός από την δημόσια υγεία η φυτοπροστασία αλλά και η λίπανση επηρεάζουν και την ποιότητα των υδάτων του νομού μας. Επομένως η υιοθέτηση των αρχών της ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας όπου η χρήση των φυτοφαρμάκων είναι η έσχατη λύση και μάλιστα ελεγχόμενη αλλά και της επιστημονικής προσέγγισης της λίπανσης προβάλει ως αναγκαιότητα. Η ουσιαστική παρουσία του γεωτεχνικού και δη του γεωπόνου στο χωράφι δεν είναι μια περιττή πολυτέλεια αλλά ένας παράγοντας προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας αλλά και συμπίεσης του κόστους παραγωγής  από  την χρήση  μη απαραίτητων εισροών.
Επιπλέον και με βάση τα όσα παρουσιάστηκαν γίνεται φανερό ότι το θέμα του χειρισμού των γεωργοκτηνοτροφικών αποβλήτων πρέπει να απασχολήσει κεντρικά το κράτος σε όλα τα επίπεδα διοίκησης. Μέχρι σήμερα το αποκλειστικό βάρος έχει δοθεί στην διαχείριση των αστικών αποβλήτων αφήνοντας ακάλυπτους τους Έλληνες παραγωγούς αλλά και μεταποιητές οι οποίοι πολύ συχνά καλούνται να απολογηθούν την στιγμή που η πολιτεία δεν έχει εξασφαλίσει τις υποδομές για την αξιοποίηση των  γεωργικών αποβλήτων.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί και στο γεγονός ότι στα δεδομένα που έχουν χρησιμοποιηθεί για τους υπολογισμούς της κατανάλωσης νερού δεν έχουν περιληφθεί οι υδροληψίες οι οποίες είναι σε φάση καταγραφής με την Κ.Υ.Α. του περασμένου έτους (δήλωση γεωτρήσεων από τους κατόχους).  Επίσης θα πρέπει να αναφερθεί πως ενώ η λεκάνη του Αλφειού φαίνεται πλεονασματική σε νερό, εγείρονται ερωτηματικά για την λεκάνη Παμίσου, Νέδας, Νέδοντος την  ίδια στιγμή που είναι γνωστό ότι η Δ.Ε.Η. προκειμένου να εκμεταλλευθεί τον λιγνίτη του πεδίου Μεγαλόπολης αντλεί νερά της λεκάνης Παμίσου (που προορίζονται δηλαδή για την Μεσσηνία), τα οποία διοχετεύει στον Αλφειό. Το γεγονός αυτό λοιπόν πρέπει να καταγραφεί στις μελέτες και να ληφθούν μέτρα αναστροφής αυτού. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί πως η σημερινή διαδικασία χορήγησης των αδειών χρήσης νερού δεν χρησιμοποιεί την επιστημονική γνώση  για την άρδευση των  καλλιεργειών, η οποία σχετίζεται άμεσα με την λίπανση, αποτελώντας μια τυπικά γραφειοκρατική διαδικασία. 
Τέλος σημαντικό είναι να γίνει στα σχέδια διαχείρισης αναφορά στον ρόλο που μπορούν να παίξουν τα δάση στην διαχείριση των υδάτων του νομού μας.  Απαιτούνται λοιπόν επεμβάσεις διαχείρισης των δασών της περιοχής μας η οποία τα τελευταία έτη έχει απολέσει σημαντικό ποσοστό των  δασικών της εκτάσεων.
Τα παραπάνω νομίζουμε ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν σαν αφετηρία για την σύνταξη των σχεδίων διαχείρισης των υδάτων αλλά και των μέτρων που θα προταθούν στα πλαίσια των σχεδίων  αυτών.    




Σωτήριος Λαμπρόπουλος                                                  Μιχαήλ Αντωνόπουλος
Γεωπόνος                                                                         Γεωλόγος
Πρόεδρος Δ.Ε. ΓΕΩΤ.Ε.Ε.                                       Οργ. Γραμματέας Δ.Ε. ΓΕΩΤ.Ε.Ε.