Με αφορμή τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (Κ.Α.Π.) για το χρονικό διάστημα 2014-2020 θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι οδηγός για την στρατηγική της Ελληνικής πλευράς στις διαπραγματεύσεις θα πρέπει να είναι η άρση των δομικών  προβλημάτων του Ελληνικού πρωτογενούς τομέα τα οποία χρονίζουν παρά την μέχρι σήμερα εφαρμογή της Κ.Α.Π.. Κανένας δεν αμφισβητεί ότι σήμερα προβλήματα τα οποία χρονίζουν από την δεκαετία 1980 που άρχισε η ροή επιδοτήσεων προς την χώρα μας είναι :
Μικρός και διασκορπισμένος  κλήρος
Γερασμένος και συρρικνωμένος αγροτικός πληθυσμός και ανυπαρξία κινήτρων σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται να εργαστούν στην ύπαιθρο 
Μείωση της παραγωγικής γεωργικής γης και πίεση σε βάρος της ιδιαίτερα από την άναρχη οικιστική ανάπτυξη. Επιπλέον δεν έχει ξεκαθαρίσει το καθεστώς των βοσκοτόπων. Η Ελλάδα σήμερα δεν είναι διατροφικά αυτάρκης
Διάλυση δομών υποστήριξης την εγχώριας γεωργίας όπως έρευνα, εισροές καθώς και γεωργικές υπηρεσίες με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η δυνατότητα συμπίεσης του κόστους παραγωγής αφού ελέγχεται από το εξωτερικό

Αν θέλουμε λοιπόν να είμαστε μακροπρόθεσμα χρήσιμοι στον πρωτογενή τομέα θα πρέπει να φροντίσουμε ώστε οι παραπάνω διαπιστωμένες παθογένειες να αντιμετωπιστούν μέσα και από την αναθεωρημένη Κ.Α.Π. προσαρμόζοντάς την στα Ελληνικά δεδομένα και όχι αποκλειστικά στα δεδομένα του βορά της Ευρώπης. Μερικά βασικά σημεία ως προς τις υπάρχουσες προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αναθεώρηση του Α’ πυλώνα της Κ.Α.Π. είναι τα ακόλουθα:
Για να αναστραφεί η εγκατάλειψη γεωργικής γης από μικροϊδιοκτήτες να προβλεφθεί ένα ελάχιστο ποσό επιδότησης και για αυτούς. Στα πλαίσια αυτά «ενεργός αγρότης» να θεωρείται το οποιοδήποτε πρόσωπο κατέχει επιλέξιμη έκταση και εκδίδει όμως ανελλιπώς τιμολόγια αγροτικού προϊόντος. Σκοπός η διαφύλαξη  της γεωργικής γης από  δάσωση
Η οροφή επιδοτήσεων προς ένα αγρότη ή μια αγροτική οικογένεια είναι θεμιτή με σκοπό να οδηγηθούν  τα  περισσεύματα σε άλλες δράσεις δημιουργίας δομών υποστήριξης της εγχώριας γεωργίας
Θα πρέπει να εξεταστεί το θέμα της επιλεξιμότητας των εκτάσεων των βοσκοτόπων ιδιαίτερα όσον αφορά στις προσκρούσεις με την δασική νομοθεσία, για την βιωσιμότητα της Ελληνικής κτηνοτροφίας 
Πρέπει να επανεξεταστούν εξαρχής οι ζώνες και τα κριτήρια χαρακτηρισμού περιοχών ως μειονεκτικών, αυτήν την στιγμή στην Πελοπόννησο περιοχές που πραγματικά υστερούν παραμένουν εκτός του καθεστώτος αυτού
Πέραν των παραπάνω θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην ενίσχυση γεωργικών προϊόντων πιστοποιημένης ποιότητας και παραγομένων με φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές όπως είναι η βιολογική γεωργία για να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξη ταυτότητας στα προϊόντα που μεσοπρόθεσμα αποτελεί εμπορικό πλεονέκτημα εγγυώμενη κριτήρια ποιότητας και μεθόδων παραγωγής
Στις πράσινες επιδοτήσεις μπορεί να συμπεριληφθεί
ο εθελοντικός αναδασμός (ανταλλαγή εκτάσεων με σκοπό την δημιουργία μιας ενιαίας έκτασης με συνακόλουθη μείωση μετακινήσεων, εκπομπών αερίων ρύπων, περιορισμό συμπιέσεων εδαφών κ.α.)
η υποχρεωτική απασχόληση γεωργικού συμβούλου ο οποίος εκτός των άλλων θα πιστοποιεί ετήσια την εφαρμογή της πολλαπλής συμμόρφωσης αλλά και των υπόλοιπων περιβαλλοντικών μέτρων. Επιπλέον θα αποτελεί σύμβουλο του παραγωγού στην κατεύθυνση της μείωσης του κόστους παραγωγής
η ορθή περιβαλλοντικά διαχείριση των αποβλήτων της γεωργίας
Τέλος για συγκεκριμένες μόνο καλλιέργειες οι οποίες χρήζουν στήριξης προκειμένου να διατηρηθούν μπορεί να υπάρξει ένα ποσό συνδεδεμένης ενίσχυσης όπως τα εσπεριδοειδή, ή η συκιά για την Πελοπόννησο, καλλιέργειες με  ιστορία παραγωγής οι οποίες σήμερα φθίνουν συστηματικά 

Όσον αφορά στον Β’ πυλώνα της Κ.ΑΠ., σε αυτόν θα πρέπει να συμπεριληφθεί πρόγραμμα χαρακτηρισμού και χωροθέτησης της γεωργικής γης σε ζώνες παραγωγικότητας αλλά και καλλιεργειών. Θα πρέπει να υπάρξει ζωνοποίηση της γεωργικής γης και ως προς τις μορφές γεωργίας (περιοχές προτεραιότητας στην βιολογική, ολοκληρωμένη, συμβατική γεωργία, χωροθέτηση κτηνοτροφικών περιοχών). Αυτά πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα για να διαφυλαχθεί η υπάρχουσα γεωργική γη και να αποκτήσει αξία για τους ενδιαφερόμενους κατόχους.

Τελικός στόχος πρέπει να είναι δίπλα στην οικογενειακή  αγροτική οικονομία με τις μικρές εκτάσεις και με σκοπό την ικανοποίηση οικογενειακών αναγκών ή συμπλήρωσης του εισοδήματος  να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για την εγκατάσταση νέων ανθρώπων οι οποίοι θέλουν να απασχοληθούν αποκλειστικά με την γεωργία και κτηνοτροφία και στους οποίους πρέπει να μπορεί να προσφερθεί ο βασικός συντελεστής παραγωγής που είναι ικανές και ενιαίες εκτάσεις μέσα σε περιοχές όπου η γεωργική δραστηριότητα προστατεύεται από συγκρουόμενες χρήσεις  και μέσα στις οποίες υπάρχουν οι υποδομές συμπίεσης του κόστους (π.χ. εγγειοβελτιωτικός σχεδιασμός, κτηνοτροφικά πάρκα). Όσο και αν αυτά  φαντάζουν μακρινά για την Ελλάδα θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεκινήσουμε τώρα τον σχεδιασμό τους ώστε να τα δούμε κάποια στιγμή να πραγματοποιούνται.

Σωτήριος Λαμπρόπουλος
Γεωπόνος M.Sc, MBA
Πρόεδρος Παραρτήματος ΓΕΩΤ.Ε.Ε. Πελοποννήσου & Δυτ. Στερεάς Ελλάδας

(Τα παραπάνω αποτελούν μέρος των αποφάσεων της Δ.Ε. ΓΕΩΤ.Ε.Ε. / Παράρτημα Πελοποννήσου & Δυτ. Στερεάς Ελλάδας)