Την εμφάνισή του και στα αρτοποιεία κάνει από τις αρχές της περασμένης εβδομάδας το κύμα ακρίβειας σε βασικά αγαθά. Οι ανατιμήσεις στις πρώτες ύλες, στην ενέργεια και στις μεταφορές έφεραν ήδη τις πρώτες αυξήσεις και στο ψωμί. 

Στην αγορά επικρατεί αναστάτωση, αφού όπως όλα δείχνουν υπάρχουν ξαφνικές αυξήσεις σε αρκετά καταναλωτικά προϊόντα, που δημιουργούν προβληματισμούς για τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Οι αρτοποιοί για πολλά χρόνια προσπάθησαν και τα κατάφεραν να απορροφήσουν τις αυξήσεις σε πρώτες ύλες, όπως το αλεύρι, το βούτυρο και το λάδι, ωστόσο όπως δήλωσαν στην «Ε», τα πράγματα έχουν γίνει πλέον πολύ δύσκολα, με αποτέλεσμα οι αυξήσεις να περνούν και στις τιμές των περισσότερων προϊόντων τους. Το κύριο και αναγκαίο προϊόν αρτοποιίας, το ψωμί, έχει αυξηθεί κατά μέσο όρο 10 με 20 λεπτά το μισόκιλο, ενώ σε άλλα είδη οι τιμές παραμένουν για την ώρα σταθερές.  

Απόστολος Μυλωνάς, πρόεδρος Συντεχνίας Αρτοποιών Μεσσηνίας

«Τα τελευταία χρόνια έχουν ανέβει οι τιμές στα πάντα, από τα λειτουργικά έξοδα ενός καταστήματος μέχρι τις πρώτες ύλες που χρειάζονται ώστε να δημιουργηθούν τα προϊόντα μας. Τα άλευρα κυρίως, που είναι το βασικό προϊόν για να φτιάξουμε το ψωμί, έχουν πάρει τον τελευταίο καιρό τρεις φορές αύξηση. Επιπλέον, το μπαράζ αυξήσεων που ακούγεται πως θα έρθει στο ρεύμα και στο πετρέλαιο, όπως και ο παρατεταμένος καύσωνας στον Καναδά, που αποτελεί σημαντική πηγή για σιτηρά, συντελούν στην άνοδο των τιμών που έχουν προκύψει. Εμείς όλο αυτό το διάστημα προσπαθούσαμε να μην κάνουμε αυξήσεις και να μην επιβαρύνεται κατά συνέπεια ο πελάτης, γνωρίζοντας τις δυσκολίες του κόσμου όλα αυτά τα χρόνια. Σε κάποια αρτοποιεία της Μεσσηνίας μάλιστα έχουν να γίνουν αυξήσεις από την εποχή της δραχμής. Βλέποντας τις εξελίξεις αυτές οι συνάδελφοι προχώρησαν σε μια αύξηση που μετριέται ουσιαστικά σε λεπτά στο ψωμί, από 10 έως 20 το μισόκιλο, ανάλογα με τις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούν, ενώ σε άλλα καθημερινά είδη που έχουν ζήτηση όπως οι τυρόπιτες, οι τιμές για την ώρα παραμένουν στάσιμες σε αρκετά μαγαζιά. Η αγορά είναι ελεύθερη, με τον κάθε αρτοποιό να προσαρμόζει τις τιμές μόνος του, κινούμενος στους προαναφερόμενους αριθμούς. Σε ό,τι έχει να κάνει με μια μελλοντική αύξηση, για την ώρα δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο, ωστόσο η κατάσταση είναι κρίσιμη. Εδώ και χρόνια κλείνουν αρτοποιεία μιας και η αγορά του ψωμιού έχει μεταφερθεί παντού, με πολλά από αυτά να είναι αγνώστου προελεύσεως και ποιότητας από τη στιγμή που περνάνε σε ράφια και δεν πωλούνται σε έναν φούρνο. Ο κόσμος από την πλευρά του δείχνει να έχει αποδεχθεί αυτή την αύξηση σε μεγάλο βαθμό. Οταν για παράδειγμα μια οικογένεια δίνει ένα ευρώ αντί για 90 λεπτά για να φάει το καρβέλι της ημέρας, τη στιγμή που ένα άτομο μόνο θέλει 2,5 ευρώ για να φάει μια πίτα με σουβλάκι, καταλαβαίνει κανείς πως μιλάμε για μια βατή αύξηση. Από πλευράς πανδημίας παρατηρήθηκε μερικώς μια κάμψη στη δουλειά μας, ιδίως στο πρώτο lockdown του 2020 όπου πολλοί καταναλωτές αγόραζαν από μόνοι του υλικά φτιάχνοντας ψωμί στο σπίτι τους. Εμείς από την πλευρά μας, πηγαίναμε ακόμα και το καρβέλι στο σπίτι κάποιων οικογενειών που δεν μπορούσαν να βγουν».

Πέτρος Κωνσταντινέας (Αρτοποιείο Κωνσταντινέα)

«O καθένας αρτοποιός ξεχωριστά προχωράει σε αύξηση από την περασμένη εβδομάδα, χωρίς να υπάρχει κάποια οδηγία από τη Συντεχνία Αρτοποιών ή από το όργανο της Ομοσπονδίας. Είναι στην διακριτική ευχέρεια του καθενός ανάλογα με τα κόστη του στην ελεύθερη αγορά να πουλήσει το ψωμί στην τιμή που θέλει. Η τελευταία αύξηση που μπήκε στο ψωμί ήταν κοντά στο 2008. Ολες τις αυξήσεις από τότε τις έχουν απορροφήσει οι αρτοποιοί. Ερχόμενοι στο σήμερα, τα λειτουργικά έξοδα και οι πρώτες ύλες έχουν πάρει την ανιούσα. Πλέον, δεν γινόταν να απορροφηθούν άλλο οι τιμές, οπότε γι’ αυτό φτάσαμε στα τωρινά δεδομένα. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως δεν είναι μόνο το αλεύρι ως πρώτη ύλη. Είναι τα τιμολόγια της ΔΕΗ, του καυσίμου, αλλά και οι αυξήσεις σε βασικά υλικά όπως το σουσάμι, όπου η τιμή του τριπλασιάστηκε. Ουσιαστικά η αύξηση είναι 10 με 15 λεπτά στο τεμάχιο. Η αύξηση είναι ανάλογη των προϊόντων της αρτοποιίας. Αλλη θα πάρει για παράδειγμα μια απλή τυρόπιτα και άλλη τα κουλούρια, με το κόστος της τιμής του βουτύρου να έχει φτάσει στα ύψη. Η αύξηση που παρατηρείται στο ψωμί είναι μηδαμινή μπρος σε αυτή που έχει πάρει το επάγγελμά μας. Αν συνυπολογίσουμε τη μέση ευρωπαϊκή τιμή του ψωμιού από το φούρνο της γειτονιάς, τότε θα καταλάβουν οι καταναλωτές πως κρατάμε σε χαμηλά επίπεδα τις τιμές. Ακόμα και τώρα με τις όποιες αυξήσεις έχουν γίνει, έχουμε τη χαμηλότερη τιμή ψωμιού στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτό που τονίζουμε στους καταναλωτές είναι η διαφορά του ψωμιού από το φούρνο σε σχέση με κάποιες αλυσίδες σούπερ μάρκετ. Στη δεύτερη κατηγορία αγοράζουν στις περισσότερες των περιπτώσεων ζύμες βαθιάς ψύξης, κατεψυγμένες, οι οποίες είναι προψημένες και ψήνονται εκ νέου στη συνέχεια. Η διατροφική αξία έχει τεράστια διαφορά στις δύο περιπτώσεις. Πρέπει ο φούρνος της γειτονιάς να ενισχυθεί από την κυβέρνηση και από την κάθε κυβέρνηση, δίνοντας βάση στα λειτουργικά κόστη. Αυτοί οι φούρνοι απασχολούν άτομα, ζουν οικογένειες, ενώ επιλέγοντάς τους κανείς τα χρήματα μένουν στην τοπική κοινωνία. Οι αρτοποιοί θα προσπαθήσουμε από την πλευρά μας να κρατήσουμε τις τιμές όσο πιο χαμηλά γίνεται για τον καταναλωτή, καταλαβαίνοντας πως για τη μεσαία τάξη και τα χαμηλότερα στρώματα είναι πολύ δύσκολο αυτή τη στιγμή να αντεπεξέλθουν στις γενικότερες αυξήσεις που υπάρχουν στην αγορά».

Χρήστος Φραγγέας (Αρτοποιείο Φραγγέας)

«Ολα τα είδη ψωμιού έχουν πάρει μια αύξηση από 5 έως 15 λεπτά στο μισόκιλο. Αλλα προϊόντα όπως τα σφολιατοειδή δεν τα έχουμε αυξήσει ακόμα, όμως σε λίγο καιρό θα προκύψει ανάγκη να αυξηθούν και εκείνα. Το ίδιο όμως δεν ισχύει για το κουλούρι Θεσσαλονίκης, έχοντας πάει από τα 50 στα 60 λεπτά, λόγω του σουσαμιού το οποίο έχει γίνει αφόρητα ακριβό. Εμείς που είμαστε παραδοσιακοί αρτοποιοί και δουλεύουμε με αλεύρια επί το πλείστον ολικής αλέσεως είτε είναι από σκληρό σιτάρι ή μαλακό, δηλαδή κίτρινο ή μαύρο, αυτό που κατά κόρον χρησιμοποιούμε στη Μεσσηνία, η αύξησή τους είναι τρομακτική. Αγοράζεις ένα τσουβάλι αλεύρι και νομίζεις πως έχεις αγοράσει… οικόπεδο. Έτσι η γενικότερη αύξηση στις πρώτες ύλες, όπως το λάδι ή το βούτυρο, αλλά και αυτή του ρεύματος μας οδήγησε αναπόφευκτα στις νέες αυτές τιμές. Ουσιαστικά η τελευταία ανατίμηση είχε γίνει το 2007. Εκτοτε δεν είχαμε ακριβύνει τα προϊόντα μας μέχρι και τώρα. Αναλύοντας τις αντιδράσεις του κόσμου μπορώ να πω πως υπάρχει και κατανόηση αλλά και γκρίνια. Και γκρίνια από αυτούς που κατανοούν και κατανόηση από αυτούς που γκρινιάζουν. Ο φούρνος είναι ένα λαϊκό μαγαζί, δεν είναι μια μπουτίκ. Απευθύνεται σε όλο τον κόσμο οπότε λογικό είναι να υπάρχουν διαφόρων ειδών αντιδράσεις. Οι φούρνοι στην Καλαμάτα θεωρούνται από τους καλύτερους στην Ελλάδα ποιοτικώς, παρουσιάζοντας μεγάλη ποικιλία και αυτό το καταναλωτικό κοινό το αναγνωρίζει».  

Ειρήνη Παυλάκη ("Σίτος", Ταξιάρχες)

«Η αύξηση ξεκίνησε από τα μέσα της περασμένης εβδομάδας. Βάσει της ακρίβειας σε βασικά αγαθά που χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση, η αύξηση αγγίζει τα 20 λεπτά το μισόκιλο και κατ’ επέκταση τα 40 το κιλό. Το 95% των προϊόντων έχει πάρει αύξηση αναπόφευκτα, από τη στιγμή που το ίδιο συνέβη στις πρώτες ύλες. Για παράδειγμα μια τυρόπιτα κοστίζει 20 λεπτά περισσότερο, ενώ ένα κουλούρι στρογγυλό 10 παραπάνω, αναλόγως το κόστος που είχε το κάθε προϊόν. Μέχρι στιγμής υπάρχουν κάποιες αντιδράσεις από τον κόσμο, καθώς είναι ήδη πιεσμένος οικονομικά, οπότε η αύξηση αυτή έρχεται σε μια δύσκολη περίοδο. Βέβαια, οι πελάτες είχαν ενημερωθεί από το περασμένο διάστημα για την αλλαγή των τιμών και σίγουρα γνωρίζουν πως δεν αφορά το προσωπικό όφελος των αρτοποιών αλλά την ανατίμηση των πρώτων υλών, όμως όπως και να ‘χει, όταν η τσέπη κάποιου δυσκολεύεται και πολλά πράγματα γύρω μας ακριβαίνουν πέραν του ψωμιού, δεν παύει να μην προσέχει ακόμα και τις μικρές αυξήσεις. Ο κόσμος παλιά έπαιρνε σχεδόν κάθε μέρα φρέσκο ψωμί, ενώ τώρα ενδέχεται να μπει σε σκέψεις ώστε να φάει το χθεσινό που έχει μείνει».