Μπορεί το χειμώνα να έχει ουσιαστικά μόνο 5 κατοίκους, τον Ιούλιο όμως γίνονται 150 και τον Αύγουστο 350. Χρόνο με το χρόνο ωστόσο η περιοχή... αποδυναμώνεται. Ενδεικτικά πριν 5 χρόνια δραστηριοποιούνταν 45 ψαροκάικα και βάρκες, ενώ πλέον δεν ξεπερνούν τα 10. “Οι ξένοι μάς λένε ότι μένουμε στον παράδεισο, αλλά δεν γνωρίζουν την άλλη όψη του νομίσματος” σημειώνει στην “Ε” ο Πέτρος Βοϊδάκος, ο οποίος διατηρεί το ένα από τα δύο καφενεία στο χωριό. Ενα από τα παράπονά του είναι ότι στην ευρύτερη περιοχή δεν υπάρχει δυνατότητα σύνδεσης στο Διαδίκτυο, θέμα που πάντως ελπίζει να επιλυθεί με την ολοκλήρωση της εγκατάστασης δικτύου οπτικών ινών.