Ο κ. Μάκαρης εκτιμά ότι “δεν αντέχει άλλο τσιμέντο η χερσαία ζώνη του λιμανιού” και επικρίνει τη δημοτική αρχή, που πάρθηκαν “εν μέσω πανδημίας χωρίς διαβούλευση κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της Καλαμάτας”.
Παρουσιάζοντας τις απόψεις του για το μάστερ πλαν και την αξιοποίηση του λιμανιού της Καλαμάτας, ο Μαν. Μάκαρης παρατηρεί:
“Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η σπουδή την οποία επέδειξε η δημοτική αρχή στο να φέρει προς ψήφιση την αναθεώρηση του μάστερ πλαν του λιμένα Καλαμάτας. Υπήρξε μάλιστα ξεκάθαρη διαφωνία 4 δημοτικών παρατάξεων, που καταψήφισαν το συγκεκριμένο μάστερ πλαν, αλλά και περιβαλλοντικών οργανώσεων που αρθρογράφησαν στον τοπικό Τύπο. Παράλληλα, σημαντικές διαφωνίες εκφράστηκαν ακόμα και από δημοτικές παρατάξεις της αντιπολίτευσης που ψήφισαν το συγκεκριμένο μάστερ πλαν.
Η άποψή μας από την αρχή ήταν ξεκάθαρη: Αφού επιφέρονται σημαντικές αλλαγές στο μάστερ πλαν, ιδιαίτερα όσον αφορά στην αυξημένη δόμηση της χερσαίας ζώνης του προλιμένα, θα έπρεπε να υπάρξει διαβούλευση, η οποία δεν υπήρξε ούτε θα μπορούσε να υπάρξει εν μέσω πανδημίας κορονοϊού.
Συγκεκριμένα οι απόψεις μας είναι οι ακόλουθες:
1. Δεν αντέχει άλλο τσιμέντο η χερσαία ζώνη του λιμανιού. Το τσιμέντο άλλωστε κυριαρχεί στο παραλιακό μέτωπο της πόλης βορείως της παραλιακής. Θα πρέπει να διατηρηθούν και να ενισχυθούν οι χώροι πρασίνου και οι ελεύθεροι χώροι περιπάτου και αναψυχής του προλιμένα και έτσι να δημιουργηθεί ένα παραθαλάσσιο πάρκο.
2. Οσα κτήρια κατασκευαστούν θα πρέπει να εξυπηρετούν τις ανάγκες του λιμανιού και μόνο και όχι άλλες χρήσεις (εμπορικά καταστήματα, εστίαση) που άλλωστε υπάρχουν σε αφθονία στην οδό Ναυαρίνου.
3. Οι ναυταθλητικές εγκαταστάσεις θα πρέπει να κατασκευαστούν εκ νέου, χωρίς όμως να λάβουν τις τερατώδεις διαστάσεις των 1.560 τ.μ. που αναφέρει το αναθεωρημένο μάστερ πλαν, αλλά να έχουν το ελάχιστο μέγεθος που απαιτείται για τη σωστή λειτουργία τους. Να εξεταστεί η πιθανότητα μεταφοράς των ναυταθλητικών εγκαταστάσεων δυτικά της μαρίνας Καλαμάτας (Δυτική Παραλία), έτσι ώστε να δημιουργηθεί παραθαλάσσιο πάρκο αναψυχής στην χερσαία ζώνη του προλιμένα.
4. Το μπάζωμα της παραλίας και η επίχωση τμήματος της θάλασσας στην περιοχή των ναυταθλητικών εγκαταστάσεων θα πρέπει να αποφευχθεί, αφού αλλοιώνει την φυσιογνωμία του προλιμένα.
5. Το λιμάνι πρέπει να έχει πολύπλευρο χαρακτήρα, δηλαδή τουριστικό, επιβατικό και εμπορικό. Πλέον η ίδια η ζωή αποδεικνύει ότι η μονόπλευρη χρήση (π.χ. τουριστική) του λιμανιού μόνο ως άστοχη δύναται να χαρακτηριστεί, αφού απρόοπτα γεγονότα μπορούν να αλλάξουν άρδην το τοπίο.
Το λιμάνι της Καλαμάτας είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Περιφέρειας Πελοποννήσου και μπορεί να αποτελέσει σημαντικό παράγοντα ανάπτυξης για όλη τη Νότια Πελοπόννησο. Είναι επιτακτική ανάγκη να αναβαθμιστεί μέσα από ένα σύγχρονο μάστερ πλαν, το οποίο θα ανταποκρίνεται στους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο). Κάτι τέτοιο όμως μπορεί να επιτευχθεί, αφού προηγηθεί εκτεταμένη διαβούλευση με τους ενδεδειγμένους φορείς και φυσικά την τοπική κοινωνία”.
