Για “ακέφαλη ΔΕΥΑΤ” κάνει λόγο η παράταξη “Ανεξάρτητη Δημοτική Συνεργασία Τριφυλίας”, με επικεφαλής τον Δημήτρη Δριμή. Στην ανακοίνωσή της επισημαίνει ότι δεν έχει ακόμα προκηρυχθεί η θέση του γενικού διευθυντή και ότι, ενώ στη ΔΕΥΑΤ υπηρετούν υπάλληλοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και μάλιστα της Διοίκησης Επιχειρήσεων και των Οικονομικών Επιστημών, καθήκοντα αναπληρωτή γενικού διευθυντή έχουν ανατεθεί σε υπάλληλο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Αναλυτικά η ανακοίνωση αναφέρει:
«Ακέφαλη ΔΕΥΑΤ. Στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Υδρευσης – Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) προΐσταται γενικός διευθυντής (άρθρο 6, 1069/80), ο οποίος πρέπει, μεταξύ άλλων, να είναι “κάτοχος πτυχίου ανώτατης σχολής της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, σε γνωστικό αντικείμενο συναφές με το αντικείμενο της επιχείρησης ή στα γνωστικά αντικείμενα της διοίκησης επιχειρήσεων ή των οικονομικών επιστημών.” “Αν δεν έχει διοριστεί γενικός διευθυντής ή αν αυτός κωλύεται, τα καθήκοντά του ασκεί, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της επιχείρησης, ο ανώτερος σε βαθμό και, επί ισόβαθμων, ο αρχαιότερος υπάλληλος”.
Τα καθήκοντα του γενικού διευθυντή είναι πολλά και σύνθετα. Πρόκειται για τη διαχείριση ζητημάτων ύδρευσης και αποχέτευσης, που αφορούν στην ποιότητα ζωής, στο περιβάλλον, στην τοπική ανάπτυξη, στις οικογενειακές οικονομίες. Σκεφτείτε πως διατάκτης πληρωμών, ενώ στους δήμους είναι ο δήμαρχος, στις ΔΕΥΑ είναι ο γενικός διευθυντής.
Πώς διοικείται η ΔΕΥΑ του Δήμου Τριφυλίας; Δεν έχει ακόμα προκηρυχθεί η θέση του γενικού διευθυντή, ούτε στελεχωθεί με εσωτερική μετακίνηση υπαλλήλου ανάλογου βαθμού. η ευθύνη βαραίνει διαχρονικά τις διοικήσεις της επιχείρησης. Ελλείψει γενικού διευθυντή το διοικητικό συμβούλιο της επιχείρησης αναθέτει στον “ανώτερο σε βαθμό και, επί ισόβαθμων, στον αρχαιότερο υπάλληλο” να ασκήσει τα καθήκοντα του αναπληρωτή διευθυντή.
Στη ΔΕΥΑΤ υπηρετούν υπάλληλοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και μάλιστα της διοίκησης επιχειρήσεων και των οικονομικών επιστημών. Καθήκοντα, όμως, αναπληρωτή γενικού διευθυντή, με όσες απολαβές και ευθύνες έχει η θέση, έχουν ανατεθεί σε υπάλληλο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης! Πρόκειται, από όσο γνωρίζουμε, για μοναδικό φαινόμενο.
πανελλαδικά και πανευρωπαϊκά.
Κυριαρχεί η λoγική του “Τι τα θέλουμε τα πτυχία, μικροί – μεγάλοι στα καφενεία!”. Λαμπρή λογική.
Τα συμπεράσματα δικά σας και το κόστος του μαρμάρου στους δημότες».