Ο επικεφαλής της «Ανεξάρτητης Δημοτικής Συνεργασίας» σημειώνει ότι δεν καρφώνεις πανό σε διατηρητέο κτήριο και πολύ περισσότερο δεν τρυπάς τις πέτρες του, η βλάβη στις οποίες δεν αποκαθίσταται.

Χαρακτηριστικά αναφέρει:

«Το πέτρινο κτήριο του σταθμού του τρένου στο Κοπανάκι, ιδιοκτησίας ΟΣΕ, έχει χαρακτηριστεί ως έργο τέχνης που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία (ΦΕΚ391/Β’/1985). Αποτελεί μοναδικό στολίδι για το Κοπανάκι και είναι ταυτισμένο με τη δημιουργία και ιστορία του χωριού.

Στο κτήριο ο Δήμος Τριφυλίας ανάρτησε πανό για τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση. Το πανό το “κάρφωσαν” σε τέσσερις πέτρες της δυτικής πλευράς του κτηρίου, με αποτέλεσμα να υποστεί βλάβη βασικό δομικό υλικό (πέτρες) της εξωτερικής όψης του διατηρητέου κτηρίου.

Πρόκειται για βανδαλισμό έργου τέχνης, λόγω υπεροψίας και άγνοιας. Δεν καρφώνεις πανό σε διατηρητέο κτίριο. Αν, παρ’ όλα αυτά, καρφώσεις, χρησιμοποιείς το συνδετικό υλικό (αρμό), που αποκαθίσταται η βλάβη. Στην πέτρα η βλάβη δεν αποκαθίσται. Παραμένει μόνιμα, ως μάρτυρας παρέμβασης νεοβάνδαλων.

Αλλά τι να περιμένεις από μια δημοτική αρχή, που άφησε στο σκοτάδι το Κάστρο της Πάνω Πόλης στην Κυπαρισσία, ακόμα και τις μέρες του Πάσχα;».