Ωστόσο, όπως συνηθίζεται στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσσήνης, δεν έλειψαν οι χαρακτηρισμοί και οι μικροπολιτικές αψιμαχίες για την …πατρότητα της πρότασης. Θυμίζουμε ότι η μείζων μειοψηφία είχε αιφνιδιάσει τη δημοτική αρχή στο Δημοτικό Συμβούλιο της 2ας Αυγούστου, προτείνοντας την ανακήρυξη της Αρχαίας Μεσσήνης ως ιστορικής έδρας του δήμου. Τότε, η αντιδήμαρχος Διοικητικών Υπηρεσιών και Νομικών Θεμάτων και εισηγήτρια του θέματος την περασμένη Τετάρτη Ελένη Τσέλιου - Μουρούφα πληροφόρησε το Σώμα ότι ήδη εξετάζεται αυτό και θα έρθει ως εισήγηση σε επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο. Κατά τη συζήτηση του θέματος την Τετάρτη, ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Τάσος Τσερπές έφτασε να μιλήσει για αναξιοπιστία της πλειοψηφίας διεκδικώντας με ειρωνική διάθεση προς τη δημοτική αρχή την πατρότητα της πρότασης για την παράταξή του. “Είστε σε παράκρουση, πάρτε τις κουβέντες σας πίσω”, ανταπάντησε ο δήμαρχος Γιώργος Αθανασόπουλος χαρακτηρίζοντας τη στάση της μείζονος μειοψηφίας ως προκλητική και υποκριτική, αφού όπως είπε θα μπορούσε να το είχε προχωρήσει κατά τη διάρκεια της θητείας της ως δημοτικής αρχής. Σημείωσε δε πως πρόκειται για μια πρόταση που ξεκίνησε να δομείται ως ιδέα από τον καποδιστριακό Δήμο Ιθώμης, μέχρι που έφτασε ο καιρός να ωριμάσει και να κατατεθεί την Τετάρτη στο Δημοτικό Συμβούλιο. Και πρόσθεσε πως ο ορισμός της Αρχαίας Μεσσήνης ως ιστορικής έδρας του δήμου θα δώσει άλλη αξία στην κοινότητα και εν γένει στο Δήμο Μεσσήνης.
“Η ΠΟΜΠΗΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ”
Το σχετικό αίτημα αναμένεται να κατατεθεί στο υπουργείο Εσωτερικών και να επικυρωθεί με ΦΕΚ. Στην πράξη, η πρωτοβουλία αυτή αναγνωρίζει την ιστορικότητα της Αρχαίας Μεσσήνης, η οποία οικοδομήθηκε το 369 π.Χ. από τον Θηβαίο στρατηγό Επαμεινώνδα. Πρόκειται για μία από τις πιο καλοδιατηρημένες αρχαίες πόλεις, την “Πομπηία της Ελλάδας” όπως αναφέρει στην εισήγησή της η αντιδήμαρχος Ελένη Τσέλιου. Επίσης, στην εισήγηση μεταξύ άλλων αναφέρεται: “Η Αρχαία Μεσσήνη παρέμεινε το πολιτιστικό κέντρο της Μεσσηνίας κατά τα ρωμαϊκά χρόνια και τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του 4ου αι. μ.Χ. Το 365 ο μεγάλος σεισμός που χτύπησε την Ανατολική Μεσόγειο πιθανότατα είχε σημαντικές επιπτώσεις και στη Μεσσήνη. Το 395 η επιδρομή των Γότθων του Αλάριχου υποτίθεται πως έδωσε το αποφασιστικό πλήγμα στην πόλη. Τότε οι λιγοστοί πια κάτοικοί της άρχισαν να εγκαθίστανται σε ασφαλέστερους οικισμούς και η θέση να ερημώνεται.
ΣΤΟΝ ΣΥΝΕΚΔΗΜΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΚΛΕΟΥΣ
Η Μεσσήνη σύντομα από τον 5ο αι. και ύστερα θα γίνει και πάλι σημαντικός οικισμός της περιοχής. Από τον 5ο αι. θα είναι έδρα επισκόπου και θα συμπεριληφθεί στον κατάλογο των σημαντικών πόλεων της αυτοκρατορίας, γνωστό ως Συνέκδημο του Ιεροκλέους. Κατά την περίοδο των μεταναστεύσεων των λαών από τα τέλη του 6ου αι. και μέχρι τις αρχές του 8ου στη Μεσσήνη καταγράφεται παρουσία σλαβικών πληθυσμών παράλληλα με τους ρωμαϊκούς και τότε πιθανότατα ο οικισμός μετονομάζεται σε Βουλκάνο ή Βουρκάνο, όπως και η ομώνυμη μονή στην κορυφή της Ιθώμης. Ο οικισμός συνεχίζει ως ένα μεγάλο χωριό με σημαντική αρχαιολογική παρουσία, αλλά και αναφορές στις πηγές τόσο κατά τη Μεσοβυζαντινή περίοδο, όσο και κατά τον Ύστερο Μεσαίωνα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ
Η Μεσσήνη υπήρξε μία από τις πρώτες αρχαιολογικές θέσεις στην Ελλάδα που έγινε αντικείμενο συστηματικής ανασκαφής, πριν ακόμη τη σύσταση επισήμως του ελληνικού κράτους. Το 1986 η Αρχαιολογική Εταιρεία ανέθεσε στον καθηγητή Πέτρο Θέμελη τη διεύθυνση των ανασκαφών της Αρχαίας Mεσσήνης. Οι ανασκαφικές έρευνες με παράλληλες εργασίες στερέωσης και αναστήλωσης των μνημείων συνεχίζονται από το 1987 ως σήμερα με ταχείς προοδευτικά ρυθμούς κι έχουν φέρει στο φως όλα τα δημόσια και ιερά οικοδομήματα της πόλης που είδε και περιέγραψε ο Παυσανίας στη Mεσσήνη, όταν την επισκέφθηκε στα χρόνια του αυτοκράτορα Αντωνίνου Πίου (155-160 μ.X.)”.
Ν.Κ.
