Πιο συγκεκριμένα, την Παρασκευή το πρωί στον Ιερό Ναό Παναγίας στο Άνω Λάπι θα τελεστεί θεία λειτουργία, ενώ στις 10.30 στο σημείο της μάχης θα ψαλεί επιμνημόσυνη δέηση και θα γίνει ομιλία από τον συγγραφέα - ιστορικό Ευστάθιο Παρασκευόπουλο. Θα ακολουθήσει απαγγελία ποιημάτων από μαθητές και μαθήτριες των σχολείων του Κοπανακίου, προσκλητήριο πεσόντων, κατάθεση στεφάνων, τήρηση ενός λεπτού σιγής στη μνήμη των ηρώων και ανάκρουση του εθνικού ύμνου.

Όσον αφορά το ιστορικό της μάχης: «Κατά τον Απρίλιο του 1827 ο Ιμπραήμ πασάς με Τουρκοαραπάδες και Αλβανούς διασχίζει πάλι την Τριφυλία. Σκοτώνει, καίει και καταστρέφει τα πάντα. Στα Κοντοβούνια και στα Σουλιμοχώρια στα χωριά της Αυλώνας και του Δωρίου, του Αετού και της Τριπύλης, του Σκληρού και της Ανδρίτσαινας οι Έλληνες είναι ακλόνητοι και με το καριοφίλι στο χέρι. Δεν προσκυνούν, δεν υποτάσσονται. Ο γενικός στρατιωτικός αρχηγός τους είναι ο Αθ. Γρηγοριάδης. Στα μέσα Απριλίου του 1827 τα ελληνικά στρατεύματα με 3.000 άνδρες είναι συγκεντρωμένα στην κορυφή του βουνού, βορείως του Κοπανακίου, όπου άλλοτε ήταν το χωριό Λάπι. Ο Ιμπραήμ ξενικά από την περιοχή της Κυπαρισσίας με μεγάλη στρατιωτική δύναμη. Φτάνοντας στην πεδινή περιοχή της Αγριλιάς, πλησίον του Κοπανακίου, στέλνει στους Τριφύλιους - Αρκαδίους την από 6η Απριλίου 1827 επιστολή, με την οποία προσπαθεί να κολακεύσει, να δώσει υποσχέσεις για πολλά δώρα και προνόμια, χωράφια και αξιώματα "άφεσιν και συγχώρεσιν" για ό,τι έχει γίνει… Ο γενικός στρατιωτικός αρχηγός και οι υποστράτηγοί του από το γενικό στρατόπεδο των Αρκάδων απαντούν στις 16 Απριλίου 1827 στον αρχιστράτηγο Ιμπραήμ πασά ότι "περιφρονούμε τις περί υποταγής προτάσεις σου, διότι είμαστε ορκισμένοι να ελευθερώσωμεν την κινδυνεύουσα πατρίδα μας διά πάσης θυσίας… σε περιμένομεν προθύμως διά να σε πολεμήσωμεν και να μάθης και πάλιν τι είναι Αρκαδίων τουφέκι…". Στις 22 Απριλίου 1827, στην κορυφή της Κουρόρας, γίνεται μάχη με μεγάλες απώλειες για τον Ιμπραήμ και επτά γενναίους μαχόμενους Λαπαίους».

Κ.Μπ.