Ο Καλλικράτης έγινε ήδη 6 μηνών και συνεχίζει, αλλά παρά το γεγονός ότι ηλικιακά ακόμα είναι... βρέφος δεν μπορούν να υπάρξουν δικαιολογίες για τα ελαττώματά του, τη στιγμή που ήρθε στον κόσμο σαν Μεσσίας και εκ των πραγμάτων η αναταραχή σε διοικητικό, οικονομικό αλλά και πολιτικό επίπεδο δεν έχει όρια. Οι φωνές για το... ποιόν του πολλές και συχνά προφητικές. Εξι και πλέον μήνες μετά την εφαρμογή του Καλλικράτη, τόσο ο δήμαρχος Καλαμάτας ,όσο και οι επικεφαλής των παρατάξεων της αντιπολίτευσης μιλούν στην “Ε” για όλα όσα έφερε μαζί του το “βρέφος” και λίγο πολύ βλέπουν την αυτοδιοίκηση να οδηγείται στον Καιάδα.

Παναγιώτης Νίκας Δήμαρχος Καλαμάτας

Για τον Καλλικράτη είχα εκφράσει την άποψή μου όχι με λαϊκισμό αλλά επί της ουσίας, πριν τις εκλογές. Οι μεγάλες διοικητικές μεταρρυθμίσεις θέλουν οικονομική υποστήριξη. Μετά από 6 μήνες έχουμε ιδρώσει για να τον υλοποιήσουμε. Τα αρνητικά είναι πολύ περισσότερα από τα θετικά. Μπορεί να υπάρχει καλύτερη εποπτεία και έλεγχος, αλλά υπάρχουν αρνητικά που συνδέονται με τους πόρους και τη γεωγραφία, αφού συχνά οι νέες δομές δεν ανταποκρίνονται στην έννοια του δήμου. Τα προβλήματα είναι φυσικά περισσότερα στην περιφέρεια παρά στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Είναι αδύνατο να διοικηθούν τα δεκάδες δημοτικά διαμερίσματα που συνενώθηκαν. Όλα αυτά, καθώς και τα προβλήματα σε θεσμικό επίπεδο, με την αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων, αποτελούν κοινό τόπο των περισσότερων δημάρχων. Από τον Καλλικράτη απουσιάζει το νεύρο που απαιτείται για τη γρήγορη και την αποτελεσματική διοίκηση. Δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχει καμία ελπίδα για οικονομική υποστήριξη. Ενδεικτικά θα σας πω ότι το πρόγραμμα “Ελλάδα” που παρουσιάστηκε ως πανάκεια ακόμα δεν ξεκίνησε. Για τη Μεσσηνία θα την πληρώσουν όλοι οι δήμαρχοι. Οι πολίτες είχαν συνηθίσει να βλέπουν έργα και τώρα που δεν υπάρχουν χρήματα, έχουν δίκιο να φωνάζουν”.

“Αλλαγή για το Δήμο Καλαμάτας”

Θόδωρος Μπρεδήμας

Η νέα αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και το πρόγραμμα Καλλικράτης συγκροτούν την έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας και αποτελούν θεμελιώδη θεσμό του δημόσιου βίου. Συνεπώς η αποτίμηση του πρώτου εξαμήνου ενός τόσο σημαντικού  θέματος δεν είναι ευχερής, διότι ακόμη δεν έχει αποδώσει τους αναμενόμενους καρπούς και τούτο διότι ο Δήμος Καλαμάτας, από την έναρξη της ισχύος του θεσμού, είναι αντίθετος με την φιλοσοφία.
Ιδιαίτερα ο δήμαρχος Καλαμάτας σε όλες τις δημόσιες τοποθετήσεις του στέκεται επικριτικά στο νέο θεσμό ευθυγραμμιζόμενος με την πολιτική παράταξη, την οποία ανήκει. Αλλά και στην πράξη έχει εμπλέξει τον "Καλλικράτη" με τον "Καποδίστρια" και εφαρμόζει το νέο θεσμό εκεί που αυτός "υπηρετεί" τα σχέδιά του. Ειδικότερα αρνείται πεισματικά να επεκτείνει την εφαρμογή του Καλλικράτη σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα τα οποία εκλαμβάνει ως υποχρεωμένα να πληρώνουν τις δυσβάστακτες αυξήσεις, χωρίς να προβαίνει στη δημιουργία κάποιων ευεργετικών έργων. Και όχι μόνον αυτό. Παίρνει τον εξοπλισμό των καποδιστριακών δήμων και τον εντάσσει στο “στόλο” του κεντρικού δήμου. Παράδειγμα απαξίωσης των δημοτικών διαμερισμάτων είναι το πολιτιστικό πρόγραμμα ανά τοπικά διαμερίσματα. Πέραν αυτών δεν έχει προχωρήσει και η υλοποίηση του θεσμού του "Συμπαραστάτη" του Δημότη γιατί δεν τους βγαίνουν τα κουκιά… και πεισμόνως αρνείται επίσης να λειτουργήσει η Επιτροπή Διαβούλευσης καθώς και άλλα όργανα διότι ο δήμαρχος είναι αρνητής του "Καλλικράτη".

“Λαϊκή Συσπείρωση”

Νίκος Διασάκος

Σαν Λαϊκή Συσπείρωση, από τη προεκλογική περίοδο είχαμε μιλήσει για τον χαρακτήρα του «Καλλικράτη», αλλά, τώρα η κατάσταση διαμορφώνεται ακόμα πιο δραματική.
Η δημοτική αρχή του κ. Νίκα (ΝΔ), με την πολιτική που εφαρμόζει στο Δήμο μας, συμμετέχει ενεργά στον πόλεμο που κλιμακώνει η κυβέρνηση κατά του λαϊκού εισοδήματος και των λαϊκών δικαιωμάτων. Αποδέχεται την κατάσταση σαν δεδομένη, δεν αμφισβητεί το χρέος, ρίχνει σκιά στην αιτία και τους υπευθύνους που είναι η πολιτική της ανταγωνιστικότητας, της φορομπηξίας, της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων και της εμπορευματοποίησης υπηρεσιών και έργων και στους δήμους.   
Η δημοτική αρχή έδωσε δείγματα γραφής, με την ψήφιση του προϋπολογισμού, αποδεχόμενη τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και τα 70 εκ. ευρώ που έχουν παρακρατήσει από τον Δήμο Καλαμάτας οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, την τελευταία 20ετία. Σε αντιστάθμισμα γι’ αυτό αύξησε τα δημοτικά τέλη.
Συνεχίζει την πολιτική της εμπορευματοποίησης στον τομέα της καθαριότητας με τους σκουπιδοεργολάβους και τις αμφιβόλου ποιότητας μεθόδους επεξεργασίας των απορριμμάτων.
Οσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις υλοποιεί πλήρως την κυβερνητική πολιτική αποδεχόμενη την πρόσληψη εργαζομένων με 5μηνες συμβάσεις και μισθούς πολύ πιο κάτω από τις συλλογικές συμβάσεις. Αυτό έγινε με την θετική ψήφο όλων των άλλων παρατάξεων του ΔΣ (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ).
Αυτή είναι η διοίκηση του αστικού κράτους στο Δήμο Καλαμάτας. Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η δημοτική αρχή είναι εχθρική απέναντί τους, να οργανώσουν την πάλη τους σε κοινό αγώνα και συμπόρευση με το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ και το ΜΑΣ, για την αναχαίτιση και την ανατροπή της καπιταλιστικής λαίλαπας.

"Δίκτυο Ενεργών Πολιτών”

Σταμάτης Μπεχράκης

Είναι γνωστό ότι το σχέδιο «Καλλικράτης» (Νόμος 3852/2010) ψηφίστηκε από την κυβέρνηση και μάλιστα εσπευσμένα ,κυρίως για λόγους δημοσιονομικούς και γι' αυτό άλλωστε εντάχθηκε στο πρόγραμμα σταθερότητας που κατέθεσε στην ΕΕ.
Σήμερα ο «Καλλικράτης» μετά από έξι μήνες λειτουργίας  χρειάζεται επειγόντως ένα συμπληρωματικό σχέδιο (« Ικτίνος»;) που να πραγματοποιήσει τις αναγκαίες αλλαγές, ώστε να στηριχτεί ουσιαστικά ο νέος αυτοδιοικητικός θεσμός με θεσμοθετημένους πόρους και τομές στη δημοκρατική λειτουργία των Δήμων, ώστε η σύγχρονη Τ.Α. να μην μετεξελιχτεί ως τοπική κρατική διοίκηση.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι τη μετατροπή των δήμων σε κρατικό βραχίονα κατά βάση υιοθετείται και από τη σημερινή δημοτική αρχή με το προσχηματικό αίτημα «αναβάθμισης» του ρόλου του πολιτικού προσωπικού της σε επαγγελματικό.
Στη πράξη ο ν. 3852 δίνει το περιθώριο να διοικείται ο Δήμος με το ξεπερασμένο, για την εποχή μας και τις ανάγκες της  σύστημα της «Δημαρχιακής Μοναρχίας» που οδηγεί σε διαπλοκή στη καθημερινή ζωή (ΜΟΛΑΚ, τραπεζοκαθίσματα, αξιοποίηση προσλήψεων ευκαιριακά εργαζομένων) και στις δομές έμμισθης τοπικής εξουσίας της δημιουργίας ενός είδους «μίνι υπουργού».
Τι σημαίνει για την Αυτοδιοίκηση η έλλειψη πόρων και τι παρενέργειες και στρεβλώσεις επιφέρει η «Δημαρχιακή μοναρχία» στο δήμο; Επηρεάζει τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του οραματικού προγράμματος του τόπου. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα, μεταξύ πολλών άλλων, είναι ότι η υλοποίηση αναπτυξιακών πρωτοβουλιών δεν γίνεται πάντα με βάση τοπικές ανάγκες, αλλά με την δυνατότητα χρηματοδότησης από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους και επιδιώξεις των προνομιούχων κύκλων της περιοχής. Για παράδειγμα μπορεί να χρηματοδοτείται η κατασκευή έργου βιτρίνας και όχι η μετακίνηση και ανάπλαση του χώρου του παλιού νεκροταφείου που μπορεί να αλλάξει την ευρύτερη περιοχή της βορειανατολικής πόλης, η ανάπλαση της επιβαρυμένης Δυτικής γειτονιάς , τα χωριά που είναι εγκαταλελειμμένα. Ολα αυτά που έχουν προτεραιότητα στην ιεράρχηση των αναγκών της πόλης και των κατοίκων.
Δεύτερο χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η λειτουργία των Δημοτικών Συμβουλίων ως οργάνων έκδοσης άμεσα εκτελεστών διοικητικών αποφάσεων. Η δημοτική αρχή χρησιμοποιεί την συνήθη «τεχνική της εξουσίας» δηλαδή της λήψης μικροαποφάσεων και ψήφιση κανονιστικών διατάξεων ώστε να είναι διαχειρίσιμη η καθημερινή προσαρμογή του Δήμου χωρίς μακροχρόνιες δεσμεύσεις (στο ΓΠΣ η δημοτική αρχή έδωσε τα ρέστα της). Σε αυτό το πλαίσιο προστίθενται αρνητικά οι προκατασκευασμένοι κανονισμοί (τα λεγόμενα «σκονάκια») για κάθε σχεδόν όργανο των ΟΤΑ από το υπουργείο που υποβαθμίζει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των εκλεγμένων Δ.Σ.
Τα Δημοτικά Συμβούλια συζητούν συνήθως τα πιο σοβαρά και επίκαιρα θέματα "εκτός ημερήσιας διάταξης". Διαδικασία που δεν ευνοεί την έκδοση ουσιαστικών εκτελεστών αποφάσεων. Αδυνατεί με αυτή την αποσπασματική λειτουργία το Δημοτικό Συμβούλιο να παρακολουθεί τα πραγματικά προβλήματα μεταξύ πολλών , αδυνατεί να σχεδιάσει πχ να περιγράψει 10 σημεία περιβαλλοντικής πολιτικής που θα οργανώσουν τις προσπάθειες για την επίτευξή τους οι υπηρεσίες του δήμου. Ή πχ τον τρόπο που μπορεί μια οικογένεια από το Πλατύ να πάρει το αστικό ή με μια συνδυασμένη διαδρομή προαστιακού τρένου ή λεωφορείων να βρεθεί στη παραλία της πόλης φθηνά και γρήγορα.
Ο «Καλλικράτης» βόλεψε τους ημέτερους των μεγάλων κομμάτων δεν μπόρεσε όμως να βοηθήσει με το θεσμικό πλαίσιο και την έλλειψη πόρων τις ανάγκες που έχει η σύγχρονη τοπική αυτοδιοίκηση . Το «ΔΙΚΤΥΟ» επιδιώκει βελτίωση του νόμου με σκοπό την εμβάθυνση της δημοκρατικής λειτουργίας των ΟΤΑ, την εντιμότητα στην οικονομική διαχείριση. Το «Δίκτυο» διεκδικεί ισχυρότερη Αυτοδιοίκηση, αυξημένων αρμοδιοτήτων και πόρων και φυσικά θεωρεί ότι η κινητοποίηση των πολιτών είναι σημαντικός όρος για τη δημοκρατική επίλυση του οποιουδήποτε προβλήματος όπως αυτό της οικονομικής ασφυξίας της αυτοδιοίκησης.

"Πρωτοπορία”

Νίκος Φωτέας

«Τὸ δῶρό σου Νικηταρᾶ, ἄλογο χωρὶς νουρὰ,
 ἢ μοῦ στέλλεις καὶ κριθάρι, ἢ σοῦ στέλνω τὸ τομάρι».
Με τούτο το δίστιχο ο θρυλικός Τυρταίος ή Τσοπανάκος της Επανάστασης του 1821, απάντησε στο Νικηταρά τον Τουρκοφάγο, όταν του έκαμε δώρο ένα κολοβό άλογο, αλλά δεν του έστειλε και την τροφή μαζί.
Καλύτερα από το παραπάνω δίστιχο δεν θα μπορούσε να αποδώσει κανείς την διοικητική μεταρρύθμιση του Καλλικράτη.
Η πολυδιαφημισμένη μεταρρύθμιση δεν είναι τίποτα άλλο από την υποχρέωση της Κυβέρνησης να συμμορφωθεί  με τα προστάγματα του μνημονίου που ψήφισε το 2010.
Τρανή απόδειξη αυτού είναι η αναφορά που γίνεται στο Μνημόνιο, σελίδα 71, που επί λέξει αναφέρεται «Η αναδιοργάνωση της τοπικής αυτοδιοίκησης θα εφαρμοστεί με στόχο τη μείωση του αριθμού των τοπικών διοικήσεων και των αιρετών υπάλληλων»
Ξεκινώντας τη σύνταξη μιας τόσο μεγάλης αλλαγής με κίνητρα καθαρά μείωσης των δημοσίων εξόδων, καταλαβαίνει κανείς ότι η αποτυχία τουλάχιστον για τους τομείς που υποτίθεται ότι ευαγγελίζεται (ανάπτυξη ΟΤΑ, προγράμματα χρηματοδοτικά, αναβάθμιση υπηρεσιών, αυτοδιοίκητο) είναι αυταπόδεικτη.
Μέχρι τώρα δε η πολιτική της κυβέρνησης, εκτελεί στην κυριολεξία κατά γράμμα τους ΟΤΑ, με ο,τι διαθέσιμο όπλο διαθέτει.
Αναστολή πρόσληψης υπάλληλων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, περικοπή της ΣΑΤΑ, μείωση ΣΑΕ, κουτσούρεμα Ευρωπαϊκών προγραμμάτων, μη έγκαιρη απόδοση ανταποδοτικών τελών, καθυστερήσεις και όχι μόνο όλων των γραφειοκρατικών διαδικασιών, που σκοπό έχουν την μη έγκαιρη καταβολή βεβαιωμένων οφειλών της προς τους ΟΤΑ. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η πλειοψηφία των δήμων της χωράς να βρίσκεται προ των πυλών της χρεοκοπίας. Αποκορύφωμα δε της κυβερνητικής φιλοσοφίας, είναι η απάντηση του τότε υπουργού Εσωτερικών κ. Ραγκούση προς τους δημάρχους, όταν του έθεσαν το θέμα της καθυστέρησης των οφειλών του κράτους προς τους ΟΤΑ, «Βάλτε φόρους για να αυξήσετε τα έσοδά σας». Εύκολα καταλαβαίνει ο οποιοσδήποτε ότι σε πολύ λίγο χρόνο, οι ΟΤΑ θα στείλουν στην κυβέρνηση «το τομάρι»,  πράγμα που καταδεικνύει την πλήρη μέχρι τώρα αποτυχία του Καλλικράτη.