Βασική προϋπόθεση και ταυτόχρονα δείκτης για το κατά πόσο μία πόλη θεωρείται πολιτιστικά και κοινωνικά επαρκής είναι η προστασία και η φροντίδα των αδέσποτων ζώων. Οι δήμοι καλούνται να χρησιμοποιούν όλα τα μέσα και τις δυνατότητες που παρέχει η ισχύουσα νομοθεσία προκειμένου να συνδράμουν αποφασιστικά στη διαχείριση ενός τόσο σημαντικού ζητήματος. Μερικά από τα εργαλεία που έχουν στα χέρια τους οι Δήμοι καταγράφονται παρακάτω.
Κάθε Δήμος, εκτός από τον ετήσιο προϋπολογισμό του και ενδεχόμενη επιχορήγηση από την περιφέρεια, δύναται να διεκδικήσει χορηγία από το Υ.Π.Α.Α.Τ. (Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) για ίδρυση καταφυγίων και δημοτικών κτηνιατρείων. Επίσης είναι δυνατή η λήψη οικονομικής ενίσχυσης για εμβολιασμούς κ.ά. Αυτή τη στιγμή η κτηνιατρική φροντίδα των αδέσποτων διενεργείται κατά κύριο λόγο από τον Φιλοζωικό Ομιλο Καλαμάτας και τους ιδιώτες κτηνιάτρους, που αρκετές φορές χωρίς άμεση πληρωμή, καλούνται να επιληφθούν ιατρικά των τετράποδων φίλων μας.
Ο νόμος 4039/12 και συγκεκριμένα το άρθρο 9, παρ. 2 προβλέπει οικονομική ενίσχυση των Δήμων από δημόσιους ή ιδιωτικούς για τη δημιουργία και λειτουργία δημοτικών κτηνιατρείων.
Επιπροσθέτως, οι δήμοι, βάσει του νόμου 4039/12, παρ. 4β, έχουν τη δυνατότητα, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, να θεσπίσουν ειδικό ανταποδοτικό τέλος (μέγιστο τρία ευρώ) ανά σημαινόμενο ζώο. Το παραπάνω θα χρησιμοποιηθεί ώστε να εξασφαλιστεί η λειτουργία των δομών που σχετίζονται με τη διαχείριση αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων.
Το Δημοτικό Συμβούλιο, μέσω των αρμοδιοτήτων του, μπορεί κάλλιστα να βοηθήσει οικονομικά το πρόγραμμα διαχείρισης αδέσποτων ζώων με ειδικό τέλος στους λογαριασμούς του νερού. Το ποσό δεν χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα υψηλό, καθώς άλλοι δήμοι έχουν καθορίσει το ποσό στο ένα ευρώ.
Ιδρυση Δημοτικού Κτηνιατρείου
Ο νόμος προβλέπει με σαφήνεια την διαδικασία που καλείται να ακολουθήσει ένας Δήμος προκειμένου να ιδρύσει Δημοτικό Κτηνιατρείο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η παραχώρηση χώρου από το Δήμο. Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας ανεκμετάλλευτος χώρος σε υφιστάμενο κτήριο που ανήκει στο Δήμο. Ο νόμος επίσης προβλέπει την ίδρυση διαδημοτικών καταφυγίων και διαδημοτικών κτηνιατρείων, που σημαίνει ότι όμοροι δήμοι έχουν τη δυνατότητα συνεργασίας. Το παραπάνω ενδεχόμενο θα μπορούσε κάλλιστα να εξεταστεί από τους Δήμους Καλαμάτας και Μεσσήνης.
Οσον αφορά τις αδέσποτες γάτες είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί ενημέρωση για το ρόλο που διαδραματίζουν στον έλεγχο του πληθυσμού τρωκτικών και εντόμων. Είναι γνωστό πως κατά τον Μεσαίωνα η δαιμονοποίηση των γατών οδήγησε στην μαζική εξόντωσή τους με αποτέλεσμα ο πληθυσμός των τρωκτικών να αυξηθεί και να εξαπλωθούν ασθένειες όπως η πανούκλα. Μια έξυπνη ιδέα αποτελεί η τοποθέτηση ταϊστρών για νερό και φαγητό, σε συγκεκριμένα σημεία, ώστε να αποφεύγεται η ρύπανση με αυτοσχέδια πλαστικά κύπελλα και αλουμινόχαρτα που χρησιμοποιούν οι πολίτες για να ταΐσουν τα συμπαθή αιλουροειδή.
Τέλος, θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη και εύστοχη η δημιουργία πάρκων για σκύλους. Πρόκειται για περιφραγμένους χώρους με χώμα, οργανωμένους και φυλασσόμενους από κάποιον δημοτικό υπάλληλο ή φιλόζωο εθελοντή.
* Ο Βασίλης Κανάκης είναι Πολιτικός Μηχανικός Πανεπιστημίου Πατρών, Πτυχιούχος Φυσικού Τμήματος Πανεπιστημίου Αθηνών, Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τον συνδυασμό “Καλαμάτα Μπροστά” - Βασίλης Κοσμόπουλος
