Αιρετό περιφερειάρχη αποκτά σήμερα η Πελοπόννησος για πρώτη φορά στη νεοελληνική ιστορία. Πρόκειται ασφαλώς για μια μεγάλη τομή στο σύστημα διοίκησης και αυτοδιοίκησης της χώρας, για έναν θεσμό ο οποίος εξ αντικειμένου έρχεται να συντονίσει τα βήματα της περιοχής με τις σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες. Στην εποχή της επανάστασης των τεχνολογιών και της καθυστερημένης κατασκευής σημαντικών υποδομών στην επικοινωνία, η Πελοπόννησος πρέπει να βρει την αναπτυξιακή της πορεία ως ένας ενιαίος χώρος, μακριά από τις διοικητικές διαιρέσεις που έλκουν την καταγωγή τους απ' την εποχή γέννησης του νεοελληνικού κράτους.
Μια τόσο μεγάλη τομή στον διοικητικό χάρτη απαιτούσε και αντίστοιχα βήματα από το πολιτικό σύστημα, στο επίπεδο των προσώπων και των αντιλήψεων που θα κληθούν να υπηρετήσουν το θεσμό. Εκτιμούμε πως όχι μόνο δεν έγινε κάτι τέτοιο, αλλά ο αναγκαίος για την απελευθέρωση δημιουργικών δυνάμεων της περιοχής θεσμός έμπλεξε στα γρανάζια των κομματικών σκοπιμοτήτων.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες, γνωρίζουμε ότι τα κόμματα έτσι ή αλλιώς θέλουν να αξιοποιήσουν προς όφελός τους το θεσμό κι ότι η παρέμβαση ήταν αναμενόμενη. Πρόκειται για απολύτως θεμιτή λειτουργία του συστήματος, ανεξαρτήτως της άποψης που έχει ο καθένας για τις σχέσεις των κομμάτων με την αυτοδιοίκηση. Δε ζητάμε την… εξαφάνιση των κομμάτων από το χώρο της αυτοδιοίκησης - αντιθέτως, θεωρούμε απόλυτα αναγκαίο τα κόμματα να αποκτήσουν θεσμικές λειτουργίες εναρμονισμένες με τη νέα διοικητική διάρθρωση. Να διαμορφώσουν περιφερειακές συλλογικότητες, να επεξεργαστούν θέσεις για την Περιφέρεια και να παρουσιάσουν ένα πραγματικό αναπτυξιακό σχέδιο για την περιοχή σε επίπεδο κοινωνίας και οικονομίας.
Ομως αντί όλων αυτών -που είναι συμβατά με τη λογική εξυγίανσης του πολιτικού συστήματος και του εκσυγχρονισμού των κομμάτων, τα οποία αποτελούν βασικό του πυλώνα- βρεθήκαμε αντιμέτωποι με πρακτικές που γυρίζουν την πολιτική ζωή πολλά χρόνια πίσω κι επιχειρούν να εγκλωβίσουν τον νέο θεσμό στις "κομματικές φυλακές" των μηχανισμών εξουσίας, που τρέφονται από την αναρρίχηση σε αυτήν με κάθε τρόπο. Με την πολιτική της ανακύκλωσης του πολιτικού προσωπικού - ακόμη κι όταν αυτό αποδεδειγμένα έχει αποτύχει στην πολυετή θητεία του σε θέσεις ευθύνης. Και με την τακτοποίηση ημετέρων σε θέσεις-"κλειδιά" ενός θεσμού που καλείται να ολοκληρώσει έναν μεγάλο κύκλο διοικητικών ανατροπών στη χώρα τα τελευταία 35 χρόνια.
Η διαπίστωση αυτή αποτελεί και την αφετηρία της στάσης μας απέναντι στην υποψηφιότητα του Δημήτρη Δράκου. Ο οποίος μετράει 14 χρόνια "περιπάτων" στη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση. Ουσιαστικής απραξίας στο Νομό Μεσσήνιας, πολιτικής επιβίωσης μέσα από σκληρούς μηχανισμούς που "έλυναν κι έδεναν" σε όλα τα πεδία της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας. Μέσα από ένα σύστημα δημόσιων σχέσεων χωρίς κανένα αντίκρισμα. Μέσα από τη δημιουργία  ενός μηχανισμού υποστήριξης που δεν γνωρίζει αναστολές και φραγμούς στην υποστήριξη της επιδίωξης για αναρρίχηση στην εξουσία.
Ο κ. Δράκος ζητεί την ψήφο των πολιτών για να μεταφέρει όλο αυτό το σύστημα από το επίπεδο του Νομού Μεσσηνίας στο επίπεδο της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Να διευρύνει την απραξία, τη δράση των μηχανισμών και το σύστημα δημοσίων σχέσεων που είναι αναγκαίο για να καλύπτει την απουσία ουσιαστικού έργου.
Η Νέα Δημοκρατία έκανε την επιλογή της, υφίσταται όμως και τις συνέπειές της. Δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε τις προθέσεις κανενός, ούτε από χέρι να θεωρήσουμε ότι είναι ανίκανος για οτιδήποτε. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να τοποθετηθούμε. Επειδή γνωρίζουμε από κοντά τις θητείες του κ. Δράκου και τις πρακτικές που ακολούθησε το σύστημα νομής της εξουσίας που τον περιβάλλει. Κι επειδή δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε πως, όταν η μάχη σκληρύνει, ο κ. Δράκος εγκαταλείπει τα χαμόγελα της βεβαιότητας για την εκλογή, όπως έκανε μέχρι τώρα, κι επιδίδεται σε μια πρωτοφανούς βιαιότητας προσωπική αντιπαράθεση.
Πρόκειται για μια "αποκάλυψη" που έχει τη δική της σημασία στο πολιτικό σκηνικό που στήνεται. Η μετάλλαξη από το "μειλίχιο" στο "σκληρό" αποτυπώθηκε και στο πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης - στο οποίο ο κ. Δράκος ανακάλυψε ότι υπάρχει και η λέξη... "αγώνας", μέσω του οποίου υποτίθεται ότι θα λύσει όλα τα προβλήματα και αν τα καταφέρει θ' ανατρέψει και το... μνημόνιο.
Από την άλλη πλευρά, ο Πέτρος Τατούλης δεν είναι κομήτης στο πολιτικό σύστημα και παρουσιάστηκε ως ανεξάρτητος που μπορεί να κάνει την Πελοπόννησο ευρωπαϊκή περιφέρεια. Στην πορεία της διαδικασίας πήρε τη στήριξη από το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ, όχι όμως και από τους μηχανισμούς τους, που έμειναν ή τους κράτησε σε απόσταση. Αντιμετώπισε προβλήματα κι από τους δύο χώρους, οι οποίοι παρουσίασαν σημαντικές διαρροές, αλλά δημιούργησε ένα ρεύμα - το οποίο από μια σκοπιά αποτυπώνει την επιθυμία των πολιτών για απεμπλοκή από την κομματική στοίχιση και τις πολιτικές σκοπιμότητες της εποχής, για την ενίσχυση φωνών με αυτοδιοικητική αντίληψη. Εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την αναγνωρισιμότητα που του έδινε η θητεία του στο πολιτικό σύστημα και εμφανίστηκε εξ αρχής θιασώτης της νέας αρχιτεκτονικής ως στοιχείου εκσυγχρονισμού της πολιτικής ζωής και της διοίκησης.
Βέβαια, με δεδομένη τη λογική αυτή, συγκρότησε συνδυασμούς κατώτερους των προσδοκιών που είχε δημιουργήσει στον κόσμο, ανομοιογενείς και αντιφατικούς. Ασφαλώς λοιπόν και το συγκεκριμένο σχήμα δεν ανταποκρίνεται πλήρως στις προδιαγραφές και τις απαιτήσεις που θέτει η μεγάλη θεσμική μεταρρύθμιση. Φιλοδοξεί όμως να αποτελέσει μια διαφορετική φωνή, και αυτό θα κριθεί στην πορεία υλοποίησης του θεσμού. Το βέβαιο είναι πως δεν αποτελεί μηχανισμό - και ως εκ τούτου θα υποχρεωθεί, εφόσον κερδίσει τις εκλογές, να πολιτευτεί μέσα από σχέσεις ισορροπίας ανάμεσα σε διαφορετικές αντιλήψεις και πρακτικές στη διοίκηση.
Από τον Ιούλιο ξεκίνησε η πορεία για τις πρώτες εκλογές στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Στο διάστημα αυτό αντιμετωπίσαμε όλους τους εμπλεκόμενους ισότιμα, αλλά και με βάση το ρόλο που διαδραματίζουν στο σκηνικό όπως διαμορφώνεται. Δεν κρύψαμε τις απόψεις μας για κανέναν από τους μονομάχους, κρίναμε και επικρίναμε όταν χρειαζόταν με πολιτικά επιχειρήματα - χωρίς χτυπήματα κάτω από τη μέση, προσωπικές επιθέσεις και χαρακτηρισμούς που δηλητηριάζουν το πολιτικό κλίμα. Αρνηθήκαμε να μπούμε στη λογική τής χωρίς όρια αντιπαράθεσης, η οποία πιστεύουμε ότι θα πλήξει το θεσμό και θα τον σημαδέψει ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος.
Πιστεύουμε στο θεσμό της Περιφέρειας και επιθυμούμε να δοθεί στην κάλπη η καλύτερη λύση, με βάση πλέον τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί. Αλλωστε, πρώτοι εδώ και χρόνια, όταν ακόμη το πολιτικό σύστημα περί άλλα... τύρβαζε, θέσαμε την ανάγκη δημιουργίας αυτού του θεσμού.
Αντιπαρατεθήκαμε με τις καθυστερήσεις και την υπαναχώρηση της ΝΔ, όταν ο εγκάρδιος φίλος μας Προκόπης Παυλόπουλος απέσυρε από τη συζήτηση τα σχέδια, υποκύπτοντας στις πιέσεις εκείνων οι οποίοι σήμερα εμφανίζονται… υπέρμαχοι.
Επικρίναμε το ΠΑΣΟΚ για τα προβλήματα του σχεδίου που βαίνει προς υλοποίηση και είναι πίσω από τις προσδοκίες.
Επιχειρήσαμε πρώτοι, και με μεγάλο επιχειρηματικό κόστος, τα περιφερειακά βήματα, τόσο στην έντυπη όσο και στην ηλεκτρονική μας έκδοση - πιστεύοντας ότι η Πελοπόννησος είναι πλέον μια γειτονιά και ότι η πρόοδος του τόπου βρίσκεται στην ενότητα του χώρου, όχι στους διχαστικούς τοπικισμούς. Οτι η προοπτική βρίσκεται σε αυτοδιοικητικές μονάδες ικανές να σχεδιάσουν, να διεκδικήσουν και να υλοποιήσουν σχέδια που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών.
Για όλους αυτούς τους λόγους, έχουμε κάθε δικαίωμα να κοιτάξουμε κατάματα τους αναγνώστες μας, αλλά και όλους τους πολίτες. Και να τους πούμε ότι σήμερα δεν ψηφίζουν μόνο για την επόμενη τετραετία - αλλά με την ψήφο τους βάζουν τα θεμέλια για το μέλλον γενικότερα.
Ας διαχειριστούν το ύψιστο όπλο τους με σύνεση κι ας αποφασίσουν να αποφύγουν τα δόκανα που στήνουν οι Μαυρογιαλούροι.
Ο καθένας με την επιλογή του αναλαμβάνει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί για το μέλλον του τόπου.

"Ε"