Παρά τις αιτιάσεις περί του αντιθέτου από τους κυβερνώντες που πιθανόν ζουν στο δικό τους ονειρικό κόσμο, οι οικονομικές συνθήκες στην Ελλάδα διολισθαίνουν επικίνδυνα. Αδύνατον να επιζήσει στοιχειωδώς πλέον η μικρομεσαία οικογένεια, ενώ στην πλάτη των ασθενέστερων οικονομικά ομάδων εξυφαίνεται μία πρωτοφανής προπαγάνδα δήθεν υπερασπιστών και αλληλέγγυων. Η επιχειρηματικότητα έχει απόλυτα ποινικοποιηθεί, οι αγροτικές οικογένειες στενάζουν, οι επιστήμονες της χώρας μας μεταναστεύουν και η χώρα μας περιθωριοποιείται.

Λογαριασμοί υπέρογκοι καταφθάνουν στα ελληνικά νοικοκυριά, φόροι καταπνίγουν κάθε ικμάδα επιχειρηματικότητας, και καταθλιπτικό κλίμα επικρατεί σε όλη την επικράτεια. Η ζοφερή κατάσταση αυτού του χειμώνα εντείνεται από τις δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες, τις καταστροφικές πλημμύρες, τις ζημιές στις αγροτικές καλλιέργειες, την ακρίβεια, την έλλειψη κυβερνητικού συντονισμού και υστέρησης στη διεκδίκηση και διαφύλαξης των κεκτημένων μας.

Η εικόνα της χώρας μας δοκιμάζεται, και στο εσωτερικό οι κυβερνώντες κάνουν ασκήσεις επί χάρτου. Μόνη τους έννοια η εδραίωση της καταστροφικής τους διακυβέρνησης, με κάθε τρόπο.

Θα πει κάποιος, μπορεί έτσι να είναι τα πράγματα, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε; Τι περνάει από το δικό μας χέρι; 

Μπορούμε να μείνουμε στη στείρα διαμαρτυρία μόνο; Τι κερδίζουμε από τον απλό αφορισμό των δεινών μας και την καταγγελία των  προσώπων που υλοποιούν αυτές τις φορομπηχτικές πολιτικές; Πως πρέπει να αντιδράσουμε στην άκομψη προσπάθεια της κυβέρνησης για άλωση του κράτους, ομηρία της αυτοδιοίκησης μέσω νομοθετικών παρεμβάσεων, αλλά και των πολιτών για μία θέση εργασίας;

Που βρίσκονται άραγε οι παχυλά αμειβόμενοι διορισμένοι γραμματείς και ειδικοί σύμβουλοι μειωμένων προσόντων, να τιθασεύουν την ακρίβεια, να πατάξουν τη φοροδιαφυγή  και να προστατέψουν τους καταναλωτές;

Αυτά πρέπει να είναι τα δικά μας ερωτήματα, αγαπητοί συμπατριώτες, αφού πρώτα κάνουμε και τη δική μας αυτοκριτική για την ευκολόπιστη στάση μας απέναντι σε κάθε πολιτικό μόρφωμα που αναδεικνύεται και μας τάζει "πιλάφια" στους ανύπαρκτους οικονομικούς παραδείσους των παρηκμασμένων ιδεολογιών του.