Διαχρονικό αίτημα της αυτοδιοίκησης και των ανθρώπων που την υπηρετούν είναι η ανεξαρτησία και η απαλλαγή των κομματικών επιτροπειών από τη λειτουργία της, καθώς και από τις δημοκρατικές διαδικασίες των εκλογών που αφορούν την αυτοδιοίκηση.

Τον τελευταίο καιρό επανέρχονται απόψεις περί ανάγκης απόλυτης κομματικής εμπλοκής, που εκφράζονται κυρίως όχι τόσο από τα κόμματα, αλλά από κύκλους πέριξ ενδιαφερομένων υποψηφίων, που προσπαθούν να εκμεταλλευθούν υπέρ τους την όποια συμπάθεια ή δυσαρέσκεια υπάρχει στα διάφορα κομματικά επιτελεία για άλλους λόγους, προκειμένου να πετύχουν τους προσωπικούς τους στόχους.

Τέτοιες απόψεις φυσικά συνιστούν πισωγύρισμα, που στη φιλοσοφία της περιφερειακής αυτοδιοίκησης την οποία υπηρετώ δύο αυτοδιοικητικές θητείες,

δεν είναι φυσικά αποδεκτές από κανέναν.

Μέσω του αρμοδίου συνδικαλιστικού οργάνου των Περιφερειών, δηλαδή της ΕΝΠΕ,  διατρανώνεται η καθολική άρνηση να είναι οι Περιφέρειες της χώρας «του χεριού» των κομμάτων και της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά να παραμείνουν θεσμοί αποτελεσματικοί και χρήσιμοι.

Ευλόγως λοιπόν διαπιστώνει ο πρόεδρος της ΕΝΠΕ, περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός αναφερόμενος στις πολιτικές δυνάμεις, πως «ο παλαιοκομματισμός ο οποίος κάποτε καταγγελλόταν, σήμερα οδηγεί σε μία στροφή, η οποία δεν συνάδει με την έννοια της αυτοδιοίκησης και οδηγεί έναν χρήσιμο θεσμό σε αχρηστία».

Μία τέτοια περίπτωση «αλαλούμ» και διάχυσης αντικρουόμενων απόψεων και θέσεων που έχουν αφήσει άφωνη την κοινωνία, εξελίσσεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Εμείς οι υπηρετούντες το θεσμό, φυσικά δεν μπορούμε να είμαστε απαθείς. Ξαφνικά μαθαίνουμε πως τα κόμματα ανακρούουν πρύμναν από τις προγενέστερες θέσεις τους περί ακομμάτιστων, ανεξάρτητων προτάσεων στην αυτοδιοίκηση και αναπτύσσουν ρητορική απόλυτης σύγκλισης απόψεων, συμπεριφορών και στρατηγικών.

Δυστυχώς όσο πλησιάζουμε στην τελική ευθεία των εκλογών για την αυτοδιοίκηση, διαφαίνεται πως κυρίαρχα στην Πελοπόννησο ο λαϊκισμός κυρίως σε κάποια ΜΜΕ ξαναζωντανεύει και οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές που δεν αρμόζουν σε μία δημοκρατική χώρα. Η αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να είναι πολιτικό όργανο προς εξαγορά και εκμαυλισμό. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι κάθε τέτοια προσπάθεια και νοοτροπία ευτυχώς απαξιώνεται από το λαό.

Θα συμφωνήσω, προσυπογράφοντας τις θέσεις του γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. Λευτέρη Αυγενάκη, πως σε μία εποχή αμφισβήτησης των θεσμών η ισχυροποίηση της τοπικής αυτοδιοίκησης αποτελεί αποφασιστικό βήμα στην κατεύθυνση της ανάκτησης της εμπιστοσύνης των πολιτών. Για τη Ν.Δ. ανέφερε μάλιστα πως η αυτοδιοίκηση είναι θεσμικός εταίρος, συνομιλητής και συνεργάτης και πως η βούληση του κόμματος είναι η δημιουργία φιλικού θεσμικού περιβάλλοντος αρχών και κανόνων. Μένει να γίνουν όλα αυτά και πράξη.