Πέμπτη, 08 Μαρτίου 2012 12:48

Παρέμβαση Ν. Γόντικα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου για την "Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού"

Παρέμβαση Ν. Γόντικα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου για την "Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού"

Για άλλη μια φορά  συνεπείς με το ρόλο του μπροστάρη στην υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ για παραπέρα χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων και τη διευκόλυνση  στην κυβέρνηση του μαύρου μετώπου να υλοποιήσει πιο γρήγορα τα βάρβαρα για το λαό αλλά αναγκαία για τη διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου μέτρα  φέρνετε το συγκεκριμένο θέμα για συζήτηση στο ΠΣ.

Βιάζεστε να προχωρήσετε στην υλοποίηση των μέτρων  της προγραμματικής περιόδου 2007-2013 και της αντζέντας 2020.

Στην περίοδο της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης επιχειρείται να δημιουργήσετε αυταπάτες και να  παραπλανήσετε τους εργαζόμενους. Ακόμα και τώρα που η οικονομική κρίση του συστήματος καταρρίπτει μαζικά δοξασίες και μύθους, υπάρχουν πολλοί που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα δεινά της εργατικής τάξης και τα αδιέξοδα της καπιταλιστικής κοινωνίας με το ...μείγμα της οικονομικής πολιτικής και το «μοντέλο ανάπτυξης».

Έτσι εμφανίζονται διάφορα προγράμματα όπως  της Κοινωφελούς εργασίας, της κοινωνικής οικονομίας κλπ και ταυτόχρονα νομοθετήματα για την εφαρμογή της αρχής των «ίσων ευκαιριών» και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών.

Όλα αυτά τα προγράμματα  υπηρετούν  ποικιλοτρόπως τις ανάγκες του καπιταλισμού, όπως άλλωστε και συνολικά η κυβερνητική πολιτική αλλά και η πολιτική της περιφέρειας. Υποτίθεται ότι σκοπός τους είναι η ανάπτυξη συμμετοχικών μορφών επιχειρηματικότητας για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την καταπολέμηση της φτώχειας. Είναι, όμως, σχέδια διπλής στόχευσης, που εντείνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ως προγράμματα , υποτίθεται ότι δίνουν διέξοδο σε ανέργους που θα βρουν δουλειά και ιδιαίτερα σε ευπαθείς ομάδες, όπως λένε, δηλαδή, μονογονεϊκές οικογένειες, άνεργες γυναίκες, Άτομα με Ειδικές Ανάγκες κλπ., Ως περιεχόμενο εστιάζουν στην απαλλαγή του κράτους από  υποχρεώσεις του είτε ιδιωτικοποιώντας  υπηρεσίες  γεγονός που τις κάνει πανάκριβες, άρα και απλησίαστες για τα λαϊκά στρώματα, είτε παραδίδοντάς τες στη «φιλανθρωπία» των εκμεταλλευτών ή των ΜΚΟ που στήνει χρηματοδοτώντας τες με λεφτά του λαού από την ΕΕ ή τον κρατικό προϋπολογισμό, για να παρέχουν ελάχιστες και κακής ποιότητας υπηρεσίες στους εξαθλιωμένους, ίσα για να μην πεθάνουν.

Με αυτά τα μέτρα και αυτές τις πολιτικές ουσιαστικά υλοποιούνται οδηγίες της ΕΕ  για την απασχόληση και την επαγγελματική εξέλιξη, την κατάρτιση και την εκπαίδευση, τις συνθήκες και τους όρους εργασίας και τα Επαγγελματικά Συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης.

Το ποιος είναι ο χαρακτήρας αυτών των «ίσωνευκαιριών» γίνεται αντιληπτό από το γεγονός πως ήδη στη χώρα μας, στο όνομα της «ισονομίας» εξισώθηκαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο δημόσιο, φορτώνοντας στην πλάτη των γυναικών μέχρι και 15 χρόνια δουλειάς επιπλέον.

Η ισότητα είναι «ισότητα» που ενισχύει την ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, «ισότητα» σε μισθούς και συντάξεις πείνας και στην αφαίρεση εργατικών δικαιωμάτων και από τους άνδρες και από τις γυναίκες εργαζόμενες.

Οι καπιταλιστές  η  ΕΕ η κυβέρνηση , τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ και των συνθηκών της, η διοίκηση της περιφέρειας δε  νοιάζονται για τις γυναίκες, για τα Αμεα, τους άνεργους κλπ,  ενδιαφέρονται μόνο για «ίσους» κανόνες ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών - μελών, που για όλους τους εργαζόμενους μεταφράζονται σε χειρότερους όρους εργασίας.

Και βέβαια στα χαρτιά μόνο αναγνωρίζουν τις διακρίσεις. Στην πράξη, όλοι εργαζόμενοι , τα φτωχά λαϊκά στρώμματα είναι έρμαιο στις διαθέσεις και στις βουλές των καπιταλιστών, και κανένα μέτρο δεν τους προφυλάσσει .

Η «ισότητα» που προωθείται  είναι ένα ακόμα εργαλείο για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, για την αύξηση των κερδών των ευρωπαϊκών μονοπωλίων

Είναι εξίσωση των εργαζομένων στην πιο σκληρή εκμετάλλευση

Ο καπιταλισμός είναι μια κοινωνία θεμελιωμένη πάνω στην ανισότητα και την εκμετάλλευση. Επιδιώκει όμως παράλληλα να συγκαλύπτει την ανισοτιμία, να κάνει το μαύρο – άσπρο.

Ειδικά σήμερα, την περίοδο της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, η «ίση μεταχείριση» και οι «ίσεςευκαιρίες» λειτουργούν ως οδοστρωτήρας: Ισοπεδώνουν και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα και συνολικά  τα εξισώνουν προς τα κάτω. των

Οι «ευκαιρίες για απασχόληση» έχουν αντικαταστήσει το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά και η «ίση μεταχείριση» χρησιμεύει ως πρόσχημα για την επιδείνωση των όρων εργασίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο όνομα της αρχής αυτής πάρθηκαν μια σειρά από αντιδραστικά μέτρα στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Για παράδειγμα, μέτρα όπως η εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης .

Είναι αλήθεια ότι οποιαδήποτε ανάπτυξη της κοινωνίας δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στη συνεχή ενίσχυση της παραγωγικής της βάσης, στην αύξηση των αποτελεσμάτων της παραγωγικής διαδικασίας, στη βελτίωση των όρων και συνθηκών της παραγωγής, στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων όλων των ατόμων, στην εξασφάλιση πραγματικά ίσων ευκαιριών και στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων και στην εξασφάλιση εργασίας.  Μόνο που αυτά, στις συνθήκες της καπιταλιστικής κοινωνίας, είναι ζητούμενα. Οι σχέσεις εκμετάλλευσης που κυριαρχούν στην κοινωνία και η απόλυτη εξάρτηση - υποταγή κάθε παραγωγικής δραστηριότητας στο κέρδος του καπιταλιστή δημιουργούν όρια, σύνορα και περιορισμούς. Για τις επενδύσεις. Για την παραγωγική δραστηριότητα.. Για τα όρια της απασχόλησης, το ύψος των αμοιβών των εργαζομένων.

Τα πάντα υποτάσσονται στο κέρδος.

Το μοναδικό μοντέλο που ισχύει στον καπιταλισμό είναι το μοντέλο του κέρδους. Ανεξάρτητα από τις ανάγκες της κοινωνίας, η παραγωγή θα υπάρχει και θα διατηρείται μόνο όσο υπάρχει κέρδος. Επόμενα και οι «ευκαιρίες» για εργασία θα δίνονται στο βαθμό που υπηρετούν το κέρδος

 

Τα πράγματα έφτασαν σε σημείο που οι εργάτες δεν έχουν πια να παζαρέψουν τίποτα. Τα έχουν χάσει όλα!. Οι εργαζόμενοι είναι αδήριτη ανάγκη να βγάλουν συμπεράσματα, να γυρίσουν την πλάτη στα κόμματα της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου, να μην πέσουν στην παγίδα όσων εμφανίζονται αντιμνημονιακοί και την ίδια στιγμή στηρίζουν την ευρωενωσιακή προοπτική της χώρας και καλλιεργούν ψευδαισθήσεις ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να ελπίζουν σε καλύτερες μέρες  χωρίς ανατροπή του καπιταλισμού. Και στις επερχόμενες εκλογές απεγκλωβισμένοι από αυταπάτες να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ και παραπέρα να παλέψουν για τη ριζική ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας  για να ανήκει ο πλούτος στους εργαζόμενους που τον παράγουν.

 

 

Τρίπολη 06/03/2012