Τόνισε ιδιαίτερα ότι ο Κυπαρισσιακός Κόλπος από τον Αλφειό μέχρι την Κυπαρισσία είναι μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, οικοσύστημα και διακρίνεται για τη μεγάλη οικολογική, αισθητική, γεωμορφολογική και παιδαγωγική του αξία.
Ο κ. Αλευράς μεταξύ άλλων είπε: «Χρέος της πολιτείας ήταν και είναι η προστασία, η διατήρηση και η διαχείριση της φύσης και του τοπίου ως φυσικής κληρονομιάς και πολύτιμου εθνικού πόρου. Οφειλε και οφείλει να λάβει μέτρα, να θέσει όρους και να θεσπίσει θεσμικό πλαίσιο προστασίας του Κυπαρισσιακού Κόλπου. Να προστατευθούν δηλαδή πρώτον οι σπάνιοι οικότοποι, ιδίως των αμμοθινικών σχηματισμών και των παράκτιων δασών πεύκης, σε απόσταση όχι μεγαλύτερη των 100-200 μέτρων από τη θάλασσα. Δεύτερον η αποτελεσματική προστασία της θαλάσσιας χελώνας καρέτα-καρέτα. Τρίτον η διατήρηση του εντυπωσιακού μωσαϊκού της βλάστησης από σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας.
Δυστυχώς έχουν περάσει πολλά χρόνια απραξίας και «ένοχης» αδράνειας από την πολιτεία. Αυτή την απουσία της πολιτείας εκμεταλλεύτηκαν επιχειρηματικά συμφέροντα που «ορέγονται» τα «φιλέτα» του Κυπαρισσιακού Κόλπου αδιαφορώντας για το περιβάλλον, το οικοσύστημα και τη θαλάσσια χελώνα. Αλλωστε είναι γνωστές οι προσπάθειες κάποιων επιτήδειων να χαρακτηρισθεί το 2010 ο χωμάτινος δρόμος από Αγιαννάκη - Ελαία ως δημοτικός, με σκοπό τη δυνατότητα οικοδόμησης.
Συγκεκριμένα από το 2002 εκκρεμούσε η κατάρτιση - έκδοση Π.Δ., σύμφωνα με το Ν. 3937/11 για:
α) Κήρυξη ως Προστατευόμενη Περιοχή.
β) Δημιουργία ζωνών με συγκεκριμένες χρήσεις και περιορισμούς με γνώμονα τις οικολογικές απαιτήσεις.
γ) Σύσταση και δημιουργία φορέα διαχείρισης, με σκοπό τον έλεγχο της περιοχής και την εφαρμογή των δράσεων που θα προβλέπονται από το Π.Δ.».
Κλείνοντας ο κ. Αλευράς τόνισε: «Είναι κατανοητή η αγωνία και της προηγούμενης δημοτικής αρχής και της σημερινής, για το μέλλον και την ανάπτυξη της περιοχής. Το μέλλον όμως διαμορφώνεται με συγκερασμό απόψεων όλων των φορέων, με επιστημονικά κριτήρια, οικολογική ευαισθησία και αναπτυξιακή προοπτική. Θέλω να τονίσω ότι δεν χρειάζονται «δαιμονοποιήσεις», άσκοποι χαρακτηρισμοί και ταμπέλες για το πώς θα ονομασθεί η περιοχή, χρειάζεται όμως σύντομα το ΥΠΕΚΑ να δώσει προς διαβούλευση το νέο Σχέδιο Π.Δ. το οποίο να βασίζεται στην κοινή αντίληψη των κατοίκων της περιοχής που συμπυκνώνεται στη φράση, «ούτε τσιμεντοποίηση ούτε ερημοποίηση» της περιοχής, αλλά ήπιας μορφής ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον».
