Η εικόνα από το προεκλογικό τοπίο στη Μεσσηνία, για την ανάδειξη του νέου αρχηγού στο χώρο του Κέντρου, δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας: Πολιτικά πρόσωπα που επί δεκαετίες διαδραμάτισαν κεντρικό ρόλο στην αυτοδιοίκηση και την κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις, στις ομιλίες των περισσότερων υποψήφιων αρχηγών που έχουν επισκεφθεί τη Μεσσηνία. Είναι εμφανές ότι πολλοί εξ αυτών έχουν θέσει στη διάθεση συγκεκριμένων υποψηφίων προσωπικούς μηχανισμούς που συντηρούν εδώ και δεκαετίες στην περιοχή.
Επίσης, σύμφωνα με δημοσιεύματα ορισμένοι πρώην βουλευτές του νομού στηρίζουν δημοσίως τη Φώφη Γεννηματά και το Γιώργο Καμίνη. Γεγονός αποδεκτό και διόλου κατακριτέο. Ωστόσο, ίσως αδυνατούν να αντιληφθούν ότι ο πολιτικός τους κύκλος έκλεισε οριστικά, έχοντας πια υπηρετήσει τον τόπο μέσα από μια σειρά αξιωμάτων. Η λέξη «ανανέωση» τους μοιάζει άγνωστη.
Αντίστοιχα, γίνεται αντιληπτό ότι και άνθρωποι νέοι σε ηλικία, όχι ιδέες, πορεύονται στον ίδιο παλαιοκομματικό δρόμο που χάραξαν οι προηγούμενοι και που μας οδήγησε ως κοινωνία σε αδιέξοδο. Με προεκλογικές συγκεντρώσεις βγαλμένες από την αισθητική της δεκαετίας του '80 και με κυρίαρχο τον ξύλινο πολιτικό λόγο, το εγχείρημα της δημιουργίας ενός νέου προοδευτικού φορέα στο χώρο του Κέντρου, κάθε άλλο παρά ελκυστικό φαντάζει στα μάτια όσων δηλώνουν πολίτες και όχι πελάτες αυτού του κράτους.
Οι δυνάμεις της αγροτικής παραγωγής και του τουρισμού, οι άνθρωποι της καινοτομίας, του πολιτισμού και των τεχνών, αλλά και οι άνεργοι μαζί με τους συνανθρώπους μας που αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της καθημερινότητας, δεν φαίνεται να έχουν βρει μια θέση στις στημένες προεκλογικές συγκεντρώσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα στο νομό μας. Οι πρωταγωνιστές της πραγματικής ζωής όμως δεν νοείται να μείνουν εκτός των τειχών που θέλουν να υψώσουν στον νέο φορέα οι κομματικοί μηχανισμοί και στη Μεσσηνία.
Αν μέχρι σήμερα υπάρχει κάποιο κόμμα το οποίο δημιουργήθηκε από ένα ποσοστό ανθρώπων σαν και αυτούς, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό είναι Το Ποτάμι. Χωρίς να βαρύνεται από τις παθογένειες της μεταπολίτευσης που χρεοκόπησαν τη χώρα (όπως την οικογενειοκρατία, τη διαφθορά, την αναξιοκρατία και τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος), Το Ποτάμι εξέφρασε την ανάγκη μιας μερίδας δημιουργικών πολιτών να γυρίσει η μεταπολιτευτική σελίδα της χώρας, βάζοντας τέλος στη διάκριση Δεξιάς - Αριστεράς. Αν το πρώτο βήμα στην προσπάθεια αυτή ήταν η δημιουργία του Ποταμιού, το δεύτερο θα είναι η στήριξη του Σταύρου Θεοδωράκη για αρχηγό του νέου φορέα στις εκλογές της 12ης Νοεμβρίου.
Ηρθε η ώρα οι αρχές και οι αξίες αυτές να πρωταγωνιστήσουν στην πολιτική σκηνή της χώρας - και αυτή ίσως να είναι η τελευταία ευκαιρία μας.
