Τα άτομα με κάποιας μορφής μακρόχρονη αναπηρία, σωματική, νοητική, πνευματική ή αισθητηριακή, ξεπερνούν στη χώρα μας το 1 εκατομμύριο, δηλ. το 10% του πληθυσμού. Ανάλογα ή και μεγαλύτερα ποσοστά παρουσιάζονται και σε άλλες χώρες και ειδικά στις αναπτυσσόμενες. Περίπου 1 δισεκατομμύριο συνάνθρωποί μας σε όλη τη Γη βιώνουν κάποιας μορφής αναπηρία. Για να εστιάσουμε περισσότερο την προσοχή μας σε αυτό το εκτεταμένο, υπαρκτό, πρόβλημα, η 3η Δεκέμβρη έχει ορισθεί από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια και Εθνική Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία.
Ενας από τους βασικούς δείκτες πολιτισμού κάθε χώρας που θέλει να λέγεται αλλά και να είναι πολιτισμένη και δημοκρατική είναι η ποιότητα ζωής των Ατόμων με Αναπηρία. Ειδικά στη χώρα μας, στα χρόνια της κρίσης, τα άτομα με αναπηρίες βιώνουν κάτι παραπάνω από την ατυχία της φυσικής διάπλασής τους. Βιώνουν και τα αποτελέσματα των πολιτικών των κομμάτων που εξουσίαζαν την πολιτική ζωή τα τελευταία 30-40 χρόνια. Από τη μια ο υπερδανεισμός και από την άλλη η νεοφιλελεύθερη πολιτική είχε σοβαρότατο αντίκτυπο στους πολίτες με αναπηρίες και στις οικογένειές τους. Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ήταν η επιτομή της βαρβαρότητας με την ισοπέδωση των δομών στην υγεία, την παιδεία και στην κοινωνική προστασία.
Η παρούσα κυβέρνηση παρά τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, έχει καταφέρει να λάβει μέτρα, τα οποία στοχεύουν στη στήριξη εκείνων που έχουν περισσότερο ανάγκη. Ενδεικτικά, με το νόμο 4387/2016 διασφαλίστηκε ολόκληρη η εθνική σύνταξη για τα ΑμεΑ ή για όσους συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του ν. 612/77, είτε με βάση διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές και η προσωρινή ή οριστική σύνταξη και η εφ’ άπαξ παροχή απονέμεται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα στους δικαιούχους ΑμεΑ. Εξίσου σημαντικό ότι για τον υπολογισμό του ανώτατου ορίου καταβολής σύνταξης που αφορά ΑμεΑ, καθώς και των οικογενειών τους, δεν λαμβάνονται υπόψη τα πάσης φύσεως προνοιακά επιδόματα και επιδόματα αναπηρίας. Και φυσικά η δωρεάν νοσοκομειακή περίθαλψη και φαρμακευτική κάλυψη αφορά, κατά κύριο λόγο, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Το ΕΚΑΣ καταβάλλεται σε όλους τους συνταξιούχους με ποσοστό αναπηρίας από 80% και άνω καθώς και στα τέκνα που λαμβάνουν σύνταξη λόγω θανάτου του γονέα τους ανεξαρτήτως ηλικιακού κριτηρίου.
Με το νόμο για το Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας στη Δημόσια Διοίκηση, θεσπίστηκε ότι το κράτος έχει την υποχρέωση να προσφέρει το 15% των προκηρυσσόμενων θέσεων μόνιμων υπαλλήλων, καθώς και εργαζομένων με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε ΑμεΑ. Ικανοποιήθηκε έτσι ένα πάγιο αίτημα του κινήματος των ΑμεΑ καθώς και η επιταγή της παρ. 6 του άρθρου 21 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία: «Τα άτομα με αναπηρίες έχουν το δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας».
Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην ειδική εκπαίδευση και ενισχύθηκαν τόσο οι δομές όσο και το εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό.
Επιπλέον έχουν τεθεί και συγκεκριμένοι στόχοι: Να ενισχυθούν τα προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης των ΑμεΑ, να προστατευθεί το σύστημα χορήγησης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και θεραπευτικών μέσων, να νομοθετηθεί η άμεση προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς για ΑμεΑ και τις οικογένειές τους, ανεξάρτητα από οικονομικά κριτήρια, να διατηρηθεί κάθε ευνοϊκή φορολογική ρύθμιση για τους ΑμεΑ και τους χρόνια πάσχοντες, να υπάρξει ειδική μέριμνα για τις γυναίκες με αναπηρία, τις μητέρες παιδιών με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις. Να εξασφαλιστεί επαρκής χρηματοδότηση του Προγράμματος Διερμηνείας στη Νοηματική Γλώσσα που να καλύπτει τις επικοινωνιακές ανάγκες των Κωφών-Βαρήκοων, κλπ. Αμεσα θα τεθεί σε προδιαβούλευση η Χάρτα δικαιωμάτων των ΑμεΑ που θα περιγράφει ρητά τις υποχρεώσεις του κράτους απέναντι στη συγκεκριμένη ομάδα πολιτών και ως το τέλος Μαρτίου θα ψηφιστεί το σχετικό νομοσχέδιο.
Τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι για μας πλήρεις πολίτες με όλα τα εγγενή δικαιώματα που προκύπτουν από το γεγονός ότι είναι μέλη της φυλής των ανθρώπων.
