Οι δηλώσεις διαφόρων παραγόντων που πρωταγωνιστούν στη διαχείριση της ελληνικής κρίσης απομυθοποιούν πλήρως την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα. Η κυβέρνηση φαίνεται να έχει αναλάβει τεράστιες υποχρεώσεις χωρίς να έχει εξασφαλίσει σημαντικά οφέλη. Εχει χάσει τη μάχη της διαπραγμάτευσης και απλά προσπαθεί να διαχειριστεί επικοινωνιακά την αποτυχία της.
Εμείς θα πληρώσουμε
Ο Κλάους Ρέγκλινγκ, o επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), επισημαίνει στο μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο του οργανισμού πως θα υπάρξει κάποιο αρχικό κόστος από την εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων για τη διαχείριση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου, το οποίο όμως «θα το επωμιστεί εξ ολοκλήρου η Ελλάδα».
Πρόκειται για τα κέρδη της ΕΚΤ και των κεντρικών τραπεζών από τις αγοραπωλησίες ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου, τα οποία προϋπολογίζονται σε ένα ποσό της τάξης των 10 δισ. ευρώ για την περίοδο 2014-2020. Με βάση το δεύτερο πρόγραμμα-μνημόνιο τα κέρδη αυτά θα επέστρεφαν στο ελληνικό Δημόσιο για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Σύμφωνα όμως με όσα ισχύουν στο τρίτο πρόγραμμα-μνημόνιο, το οποίο είναι πολύ πιο αυστηρό από το δεύτερο, τα δισεκατομμύρια αυτά θα πάνε στους Ευρωπαίους εταίρους και πιστωτές για την κάλυψη ενός μέρους του κόστους της διαχείρισης του ελληνικού χρέους.
Με τη δήλωσή του στο μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο που εκδίδει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, ο κ. Ρέγκλινγκ αποκαλύπτει την αδυναμία της κυβέρνησης Τσίπρα να διαχειριστεί το χρέος σε όφελος της Ελλάδας και όχι των πιστωτών.
Επιστολή βόμβα από ΔΝΤ
Εντυπωσιακή είναι και η αποκάλυψη που κάνουν σε κοινή επιστολή τα ανώτατα στελέχη του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν και Μορίς Ομπστφελντ, με την οποία κατηγορούν την ελληνική κυβέρνηση ότι έχει τη βασική ευθύνη για τη σκληρότερη λιτότητα που έρχεται. Στην αντίληψη των ανώτατων στελεχών του ΔΝΤ η κυβέρνηση Τσίπρα ανέλαβε πολύ εύκολα τη δέσμευση να ανεβάσει και στη συνέχεια να διατηρήσει το πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα στο 3,5% του ΑΕΠ για 4 έως 10 χρόνια μετά το 2018.
Χαρακτηριστική είναι η τελευταία παράγραφος της επιστολής, η οποία περιγράφει με τον ακόλουθο τρόπο το οικονομικό μας μέλλον: «Συμπερασματικά, δεν είναι το ΔΝΤ που ζητάει περισσότερη λιτότητα, τώρα ή σαν μέσο για να περιοριστεί η ανάγκη ελάφρυνσης του χρέους μεσοπρόθεσμα. Για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι και άμεσοι, εάν η Ελλάδα συμφωνεί με τους Ευρωπαίους εταίρους σε φιλόδοξους δημοσιονομικούς στόχους δεν θα πρέπει να ασκείται κριτική στο ΔΝΤ ότι επιμένει στη λιτότητα όταν θα ζητήσουμε να δούμε τα μέτρα που χρειάζονται για να γίνουν αξιόπιστοι αυτοί οι δημοσιονομικοί στόχοι».
Σε απλά ελληνικά, η κυβέρνηση Τσίπρα ανέλαβε δεσμεύσεις που οδηγούν αναγκαστικά σε σκλήρυνση της λιτότητας μέσα από την επεξεργασία συγκεκριμένων μέτρων για την επίτευξη των εξαιρετικά φιλόδοξων δημοσιονομικών στόχων. Η αποκάλυψη των ανώτατων στελεχών του ΔΝΤ έφερε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση την κυβερνητική ηγεσία, η οποία έχει δεχτεί σκληρότερη λιτότητα χωρίς άμεση και ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους και απλά δίνει μια μάχη τακτικής για να μην συγκεκριμενοποιηθούν τα επιπλέον μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν μετά το 2018.
