Η βουλευτής μεταξύ άλλων τόνισε ότι οι Ανεξάρτητες Αρχές, που άρχισαν να συγκροτούνται στη χώρα μας, στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και πιο έντονα τη δεκαετία του 1990, συγκροτήθηκαν κυρίως ως αντιστάθμισμα των πολλαπλών σχέσεων που δημιουργήθηκαν μεταξύ κομμάτων και κράτους, που επέτρεψαν τη διόγκωση του τελευταίου και τη διαμόρφωση πελατειακών δικτύων και σχέσεων διαπλοκής. Υπήρξε για το λόγο αυτό ένα αίτημα ουδετεροποίησης κάποιων πεδίων της πολιτικής ζωής, που ικανοποιήθηκε με την αντίστοιχη εκχώρηση των σχετικών αρμοδιοτήτων, από την εκτελεστική εξουσία, στις Ανεξάρτητες Αρχές.
Ο βασικός σκοπός της δημιουργίας τους, που είναι η προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών, η εποπτεία γενικά ευαίσθητων τομέων της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής, η αντιμετώπιση και αποτελεσματική επίλυση προβλημάτων της δημόσιας διοίκησης, επιτυγχάνεται σ’ ένα μόνο βαθμό.
Οι αιτίες για τη μερική επιτυχία του σκοπού των Ανεξάρτητων Αρχών εντοπίζονται στη σύγχυση και αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων, στην καθυστέρηση έκδοσης αποφάσεων, συνακόλουθα λήψης μέτρων, με ζημία πολιτών, παραγραφή, ατιμωρησία, στην αδυναμία εκτέλεσης των αποφάσεων, όπως στην περίπτωση του Συνήγορου του Πολίτη, στην αδυναμία συγκρότησής τους, λόγω της αυξημένης πλειοψηφίας των 4/5 του οργάνου, που την εκλέγει (Διάσκεψη Προέδρων της Βουλής) και στην εκ τούτου αδράνεια της Αρχής (όπως το ΕΣΡ), στην ανυπαρξία οικονομικής αυτοτέλειας των Αρχών, στη μη δυνατότητα έκφρασης κοινοβουλευτικής δυσπιστίας ή παύσης κάποιου μέλους σε περίπτωση ακραίας συμπεριφοράς του.
Ενόψει της συζήτησης για τη συνταγματική αναθεώρηση (αλλά και ανεξάρτητα από αυτήν), πρέπει να αναπτυχθεί δημόσιος διάλογος σχετικά με τις ΑΑ. Να τεθούν τα προβλήματα και να αναζητηθεί λύση. Να συζητηθεί ο τρόπος λειτουργίας των Ανεξάρτητων Αρχών, οι τρόποι ελέγχου τους, η πρόβλεψη συγκρότησής τους ακόμα και με μικρότερες πλειοψηφίες, σε περίπτωση που δεν συγκεντρωθούν τα 4/5, σε ορισμένες προθεσμίες κ.ά. Και αυτός ο δημόσιος διάλογος να καταλήξει στον εξορθολογισμό των ανεξάρτητων αρχών και την αναδιάρθρωσή τους, ώστε να προστατεύουν τα δικαιώματα των πολιτών από παρεμβάσεις της εκάστοτε κρατικής εξουσίας, αλλά και να ρυθμίζουν την οικονομική ζωή προς όφελος της κοινωνίας και του αισθήματος κοινού δικαίου.
