Χωρίς προοπτική η ανάκαμψη
Η οικονομία ανακάμπτει με τη βοήθεια των εξαιρετικών επιδόσεων του τουριστικού τομέα, των επενδύσεων που έχουν σχέση με αυτόν και των επενδύσεων που στηρίζονται στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησης Σαμαρά, η εφαρμογή του οποίου καθυστερεί πολύ με ευθύνη του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του.
Ο τουριστικός τομέας πηγαίνει καλά παρά την υπερφορολόγηση που του επιβάλλει η κυβέρνηση. Οι ιδιωτικοποιήσεις προωθούνται παρά τις αντιρρήσεις που εκφράζουν, ανάλογα με την πολιτική συγκυρία, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτές οι θετικές εξελίξεις δεν επαρκούν για να μετατρέψουν την ανάκαμψη σε δυναμική και σταθερή ανάπτυξη. Για αυτό μένουμε συνεχώς πίσω σε σχέση με τους Ευρωπαίους εταίρους που είναι ταυτόχρονα και ανταγωνιστές μας. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι στον πέμπτο χρόνο σταθερής οικονομικής ανάπτυξης και η απασχόληση στην ευρωζώνη και στο σύνολο της ΕΕ ξεπέρασε ήδη τα προ κρίσης επίπεδα.
Αμερικανική αποχή
Αν αφαιρέσουμε τον τομέα του τουρισμού και της ενέργειας οι οποίοι έχουν τη δική τους δυναμική στην Ελλάδα, οι Αμερικανοί επενδυτές κρατάνε αποστάσεις ασφαλείας από την οικονομία μας.
Αυτό φάνηκε στη ΔΕΘ όπου παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ ήταν η τιμώμενη χώρα δεν υπεγράφη ούτε μία επενδυτική συμφωνία. Ανακοινώθηκε μόνο η εκδήλωση ενδιαφέροντος ενός αμερικανικού επενδυτικού σχήματος που έχει ήδη προγραμματίσει επενδύσεις μερικών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ για το νεώριο Σύρου, για τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και της Ελευσίνας.
Είναι τόσα τα προβλήματα των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, ιδιοκτησιακά και άλλα, ώστε το πιθανότερο είναι και αυτή η επένδυση να έχει την τύχη της μεγάλης αμερικανικής επένδυσης στην Εθνική Ασφαλιστική που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας κατά το προηγούμενο ταξίδι του στις ΗΠΑ, η οποία ως γνωστόν δεν πραγματοποιήθηκε.
Και ενώ δεν έχουμε μεγάλης κλίμακας επενδύσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα, έχουμε τη διαμαρτυρία των Καναδών επενδυτών, οι οποίοι διεκδικούν αποζημίωση 750 εκατομμυρίων ευρώ από το ελληνικό Δημόσιο για την απαράδεκτη, όπως λένε, καθυστέρηση στην αδειοδότηση του επενδυτικού προγράμματος της εταιρείας τους στις Σκουριές.
Βαθύτερο πρόβλημα
Οι ετήσιες επενδύσεις στην Ελλάδα αναλογούν στο 11% του ΑΕΠ, ενώ στην ευρωζώνη κινούνται στο 20% το ΑΕΠ.
Η Ελλάδα πρέπει να διπλασιάσει τις επενδύσεις, σαν ποσοστό επί του ΑΕΠ, για να καλύψει την απόσταση από τους Ευρωπαίους εταίρους και ανταγωνιστές και να μπει σε νέα περίοδο σταθερής και δυναμικής ανάπτυξης.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει το κατάλληλο οικονομικό και επιχειρηματικό περιβάλλον. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Fraser του Καναδά για την οικονομική ελευθερία στον κόσμο, η Ελλάδα έρχεται 108η μεταξύ 162 χωρών.
Οι χώρες βαθμολογούνται από τους ειδικούς του Ινστιτούτου Fraser με βάση τις διαστάσεις και την αποτελεσματικότητα του κράτους, τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, το επίπεδο λειτουργίας και τις δυνατότητες του τραπεζικού τομέα, το φορολογικό, νομοθετικό, διοικητικό πλαίσιο, το εξωτερικό εμπόριο, το νόμισμα και άλλα κριτήρια.
Στην παγκόσμια κατάταξη την καλύτερη βαθμολογία χώρας-μέλους της ΕΕ έχει η Ιρλανδία η οποία έρχεται 5η. Ως γνωστόν η Ιρλανδία βγήκε με άριστα από το πρόγραμμα-μνημόνιο, απογειώθηκε αναπτυξιακά και έχει σχεδόν διπλάσιο κατά κεφαλήν ΑΕΠ από την Ελλάδα.
Οι άλλες χώρες της ΕΕ των 28 κατατάσσονται ως εξής: Το Ηνωμένο Βασίλειο στην 9η θέση, η Εσθονία και η Λιθουανία μαζί στη 13η, η Δανία στη 16η, η Μάλτα στη 17η, η Κύπρος και η Ολλανδία μαζί στη 18η, η Γερμανία και η Ρουμανία μαζί στην 20ή θέση, η Φινλανδία στην 22η, η Λετονία στην 23η, το Λουξεμβούργο στην 25η, η Αυστρία στην 27η, η Τσεχία και η Ισπανία μαζί στην 30ή, η Πορτογαλία στην 36η, η Σουηδία στην 43η, η Βουλγαρία στην 46η, το Βέλγιο στην 52η, η Σλοβακία στην 53η, η Ιταλία και η Πολωνία μαζί στην 54η, η Γαλλία στην 57η, η Ουγγαρία στην 59η, η Σλοβενία στην 71η, η Κροατία στην 75η και τελευταία, σε μεγάλη απόσταση, η Ελλάδα στην 108η.
Η χώρα μας χάνει στη σχετική διεθνή αξιολόγηση ακόμη και από την Αλβανία που είναι στην 34η θέση, την ΠΓΔΜ η οποία έρχεται 68η, το Μαυροβούνιο που έρχεται 72ο, τη Σερβία που έρχεται 84η και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη που είναι στην 98η θέση. Είναι δηλαδή το ελληνικό περιβάλλον, από άποψη οικονομικής ελευθερίας, χειρότερο από εκείνο των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων που φιλοδοξούν να ενταχθούν στην ΕΕ.
Δεν είναι δύσκολο να συμπεράνουμε ότι με βάση αυτή την αξιολόγηση και αυτές τις συνθήκες οι επενδύσεις θα πάνε, πιθανότατα, αλλού.
