Πέμπτη, 11 Οκτωβρίου 2012 13:48

Στην 4η διακοινοβουλευτική συνάντηση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο Σαμπαζιώτης

Γράφτηκε από την
Στην 4η διακοινοβουλευτική συνάντηση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο Σαμπαζιώτης

 

 

Ο Πρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών της Βουλής των Ελλήνων, βουλευτής Μεσσηνίας κ. Δημήτρης Σαμπαζιώτης, την Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012 συμμετείχε στις Βρυξέλλες ως επικεφαλής της  Ελληνικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας στη 4η Διακοινοβουλευτική Συνάντηση  της  Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  με τα εθνικά Κοινοβούλια που είχε  θέμα: «Πολιτική Συνοχής 2014-2020: Προς ένα Κοινό Στρατηγικό Πλαίσιο και Συμβάσεις Συνεργασίας».

 Στη Διακοινοβουλευτική Συνάντηση συζητήθηκαν η οικοδόμηση σχέσεων συνεργασίας  σε μία ισχυρή πολυετή στρατηγική συμφωνία και οι βασικές αρχές για τον προγραμματισμό και την εφαρμογή της μελλοντικής Πολιτικής  Συνοχής. Στην παρέμβαση του ο κ. Σαμπαζιώτης τόνισε πως κάθε επτά χρόνια τα κράτη της ΕΕ διαπραγματεύονται επί διετία τον επταετή τους προϋπολογισμό, γνωστό και ως Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο. Πρόκειται, κατά γενική εκτίμηση, για μια από τις δυσκολότερες και  πλέον πολύπλοκες διαπραγματεύσεις στην ΕΕ, με ευνόητες πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε εθνικό επίπεδο. Είναι γνωστό πως η πολιτική της Οικονομικής και Κοινωνικής Συνοχής κατοχυρώνεται στις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί βασική αρχή της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, και αλληλένδετο στόχο και προϋπόθεση της Ευρωπαϊκής Εσωτερικής Αγοράς και της ΟΝΕ.

Τα τελευταία είκοσι χρόνια η υλοποίηση των πολιτικών της Συνοχής δεν ωφέλησε μόνο τα Κράτη Μέλη της Ευρωπαϊκής Περιφέρειας, αλλά και τα Κράτη Μέλη που είναι καθαροί συνεισφορείς του Κοινοτικού Προϋπολογισμού είτε μέσω της στήριξης περιφερειών τους με προβλήματα υστέρησης, είτε έμμεσα  με την δραστηριοποίηση των εταιρειών τους και την αύξηση των εξαγωγών τους στις χώρες της Συνοχής. Υποστηρίζουμε ότι η ΕΕ χρειάζεται μια φιλόδοξη Πολιτική Συνοχής, δεδομένου ότι προσφέρει ολοκληρωμένη προσέγγιση για την οικονομική ανάπτυξη. Διαφωνούμε με τοποθετήσεις που αναδεικνύουν διακρίσεις μεταξύ παλαιών και νέων Κρατών Μελών. Η Πολιτική Συνοχής αφορά όλες τις περιφέρειες, του συνόλου των Κρατών Μελών, επιτρέποντας σε αυτές να υποστηρίξουν τόσο το στρατηγικό μοντέλο ανάπτυξης τους, όσο και την κοινωνική συνοχή των Περιφερειών τους.

Η Ελλάδα με δεδομένη την μεγάλη οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει καλείται να λειτουργήσει σε ένα δυσμενές για αυτή πλαίσιο λόγω της ένταξης φτωχότερων χωρών και του γενικότερου περιοριστικού δημοσιονομικού κλίματος. Από το σύνολο των πολιτικών του νέου Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου, άμεσης προτεραιότητας για την ελληνική πλευρά είναι η Πολιτική Συνοχής, η Κοινή Αγροτική Πολιτική και η Πολιτική Μετανάστευσης.

Οι προτάσεις μας για τα σημαντικότερα επιμέρους ζητήματα του Διαπραγματευτικού πακέτου για την Πολιτική Συνοχής, είναι οι εξής:

1ον Όσον αφορά τα προτεινόμενα στατιστικά στοιχεία για τη μεθοδολογία κατανομής των κονδυλίων της Πολιτικής Συνοχής επειδή είναι της περιόδου 2007-2009 θεωρούμε πως αποκλίνουν σημαντικότατα από την τρέχουσα πραγματικότητα, καθώς δεν αποτυπώνουν την αρνητική επίπτωση της ύφεσης. Συνεπώς, σε μια κρίσιμη καμπή για την ανάπτυξη της ΕΕ, η κατανομή των κονδυλίων της Συνοχής βασίζεται σε μια ξεπερασμένη εικόνα της οικονομίας των Κρατών Μελών και των περιφερειών τους. Υποστηρίζουμε ότι το μέγεθος της πτώσης του ΑΕΠ σε σχέση με την ταυτόχρονη  άνοδο των ποσοστών ανεργίας εντός των Κρατών Μελών θα πρέπει να ληφθεί υπόψη όταν θα γίνουν οι τελικές ρυθμίσεις στις μεθόδους κατανομής πόρων της  Συνοχής.

2ον  Υποστηρίζουμε ότι η μακρο-οικονομική αιρεσιμότητα, δεν πρέπει να συνδέεται με τον κοινοτικό προϋπολογισμό, ο οποίος αποτελεί το κατεξοχήν αναπτυξιακό εργαλείο της ΕΕ.  Τυχόν επέκταση της μακρο-οικονομικής αιρεσιμότητας πέραν του Ταμείου Συνοχής σε όλα τα Διαρθρωτικά Ταμεία αποτελεί διπλή επιβάρυνση για τα λιγότερο αναπτυγμένα Κράτη Μέλη, δεδομένου ότι ήδη προβλέπονται ποινές για τα Κράτη Μέλη τόσο στη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, όσο και στη διαδικασία μακροοικονομικών ανισορροπιών. Η επιβολή περαιτέρω ποινών, που πλήττουν άμεσα τις Περιφέρειες για αδυναμίες, σε εθνικό και όχι σε περιφερειακό επίπεδο, λειτουργεί στην πράξη αντιαναπτυξιακά οδηγώντας σε φαύλο κύκλο ύφεσης. 

3ον  Η Ελλάδα υποστηρίζει την αύξηση ή τουλάχιστον διατήρηση των ποσοστών συγχρηματοδότησης της τρέχουσας περιόδου και στη νέα δημοσιονομική περίοδο. Τα ποσοστά συγχρηματοδότησης θα πρέπει να είναι ανάλογα με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση του Κράτους Μέλους και να μην καθορίζονται, με οριζόντιο τρόπο σε περιφερειακό επίπεδο, σε σχέση με το εισόδημα των περιφερειών τους. Επίσης, υποστηρίζουμε την πρόβλεψη αυξημένης συγχρηματοδότησης κατά 10%  για Κράτη Μέλη που λειτουργούν εντός του μηχανισμού στήριξης, μέσω διαδικασιών γρήγορης ροής των κοινοτικών κονδυλίων. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη αποτελεί σημαντική βοήθεια προς την κατεύθυνση ανάκαμψης των Κρατών Μελών που πλήττονται περισσότερο από την δυσχερή οικονομική κρίση, ενώ παράλληλα έχει προστιθέμενη αξία για όλη την ΕΕ.

4ον Διαφωνούμε με τη διασύνδεση του ύψους των κονδυλίων της Πολιτικής Συνοχής, καθώς και της προ-χρηματοδότησης των έργων στο πλαίσιο της πολιτικής αυτής με το θέμα των εναπομενουσών πιστώσεων προς αποπληρωμή (RAL). Το θέμα των εναπομενουσών πιστώσεων προς αποπληρωμή οφείλεται σε ανεπαρκείς ετήσιες πιστώσεις πληρωμών και αποτελεί αντικείμενο της ετήσιας διαδικασίας του προϋπολογισμού και όχι του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου.

5ον Υποστηρίζουμε την επέκταση του «δικτύου ασφαλείας» που προβλέπει τη διατήρηση 2/3 των πόρων των περιφερειών εξερχόμενων Στόχου 1 και στις περιφέρειες στατιστικής σύγκλισης. Το ζήτημα αυτό είναι κρίσιμης σημασίας για την Ελλάδα, δεδομένου ότι Περιφέρειες Στατιστικής Σύγκλισης, όπως η Περιφέρεια Αττικής λόγω αυξημένου ΑΕΠ, θα κατατάσσεται πλέον μεταξύ των πιο εύπορων Περιφερειών. Έτσι η Περιφέρεια Αττικής αναμένεται να λάβει σημαντικά μειωμένους πόρους σε σχέση με την τρέχουσα περίοδο.

6ον Θεωρούμε ότι επιλέξιμες στην «Ενδιάμεση Κατηγορία» θα πρέπει να είναι και οι Περιφέρειες με γεωγραφικές ιδιαιτερότητες (γεωγραφικά μειονεκτήματα) όπως τα νησιά. Ειδικότερα, στην κατεύθυνση αυτή υποστηρίζουμε τη μόνιμη ένταξη όλων των νησιωτικών περιφερειών οι οποίες δεν συμπεριλαμβάνονται στο Στόχο Σύγκλισης, στον ενδιάμεσο στόχο της Πολιτικής Συνοχής, ανεξαρτήτως επιπέδου ΑΕΠ. Τη συμπερίληψη του νησιωτικού χώρου στα διευρωπαϊκά δίκτυα και στο νέο Χρηματοδοτικό Εργαλείο «Συνδέοντας την Ευρώπη», και την αναγνώριση του «κόστους της νησιωτικότητας».

Θεωρώ ότι σε περίοδο οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη με δραματικές κοινωνικές επιπτώσεις, η Πολιτική Συνοχής οφείλει και πρέπει να θέτει πιο φιλόδοξους στόχους. Διαφορετικά, Κράτη Μέλη και Περιφέρειες σε ύφεση δεν θα είναι δυνατόν να προχωρήσουν σε αναπτυξιακές επενδύσεις - λόγω ουσιαστικά απόλυτης έλλειψης εθνικών πόρων - και συνεπώς δεν θα μπορούν να εξέλθουν από αυτήν.  Υπό τις παρούσες δυσχερείς οικονομικές συνθήκες και στην περίοδο ύφεσης που διανύουμε, η επίδειξη αλληλεγγύης και οι δράσεις της ΕΕ για την ανάκαμψη της οικονομίας, την ανάπτυξη και την δημιουργία θέσεων εργασίας  είναι περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ, ιδιαίτερα για κράτη που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα της οικονομικής κρίσης όπως η Ελλάδα. 

 


NEWSLETTER