Αυτό σημειώνει μεταξύ άλλων ο ευρωβουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας Κώστας Παπαδάκης.
Μιλώντας στην “Ε” με κεντρικό άξονα την υπόθεση του κορονοϊού, ο κ. Παπαδάκης παρουσιάζει τις οικονομικές συνέπειες που θα έχει σε εθνικό και διεθνές επίπεδο η πανδημία και το επακόλουθο lockdown, ενώ ασκεί έντονη κριτική τόσο στις κινήσεις της Ε.Ε., όσο και στη στάση της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και της αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Ποιες “πληγές” εκτιμάτε ότι θα αφήσει ο κορονοϊός στην οικονομία σε εθνικό και διεθνές επίπεδο;
Η πανδημία δεν είναι η κύρια αιτία αλλά ο καταλύτης για να επισπευστεί ο ερχομός μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης που τα σύννεφά της μαζεύονταν ήδη όλο αυτό το διάστημα. Οι ανοικτές -και προ κορονοϊού- για το λαό “πληγές” συνεχίζουν να “τρέχουν”. Π.χ. το δημόσιο σύστημα υγείας παραμένει ο “μεγάλος ασθενής” κι η αντιλαϊκή στρατηγική της κυβέρνησης είναι η διαχείριση της πανδημίας, έτσι ώστε αυτό ίσα-ίσα να μην “φρακάρει”, για να συνεχιστεί η ίδια τραγική κατάσταση την επόμενη μέρα. Αυτή η κατάσταση είναι που οδηγεί στις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, εξοπλισμό, μονάδες, υποδομές, με την πρωτοβάθμια φροντίδα σε διάλυση και τους ιδιώτες -όπως κάνουν άλλωστε με ενθάρρυνση της κυβέρνησης και εν μέσω πανδημίας -να θησαυρίζουν πουλώντας “υγεία” εμπόρευμα σε σύμπραξη με το κράτος ή και απευθείας. Το ίδιο βιολί ακολουθεί κι η μεγαλοεργοδοσία που έχει ουσιαστικά “ελευθέρας” από την κυβέρνηση να απολύει, να στέλνει εργαζόμενους σε ημιανεργία, ελαστική εργασία, τηλεργασία που ήρθε για να μείνει. Με μισθούς πείνας, ενώ ήδη εργαζόμενοι εργολαβικοί, συμβασιούχοι παραμένουν ξεκρέμαστοι και δεν τους πιάνει ούτε το ανεπαρκές “800άρι” του ενάμιση μήνα. Ολα αυτά συνθέτουν το εφιαλτικό σκηνικό που ετοιμάζουν κυβέρνηση και κεφάλαιο υπό την επωνυμία της “νέας κανονικότητας” μετά το lockdown.
Αρκετοί εκτιμούν ότι η κρίση του κορονοϊού με τη σειρά της έφερε ξανά στο προσκήνιο την κρίση αξιών που τα τελευταία χρόνια διέρχεται η Ευρώπη. Πώς σχολιάζετε αυτή την άποψη;
Οι μόνες “αξίες” της ΕΕ από την ίδρυση της είναι η κερδοφορία των μεγάλων ομίλων και η εκμετάλλευση των εργαζομένων με αντεργατικές συνθήκες, μνημόνια, σύμφωνα σταθερότητας κ.λπ. Οι σφοδροί ανταγωνισμοί στο εσωτερικό της γίνονται για τη μοιρασιά της λείας του ιδρώτα των εργαζομένων. Τα περί “ευρωπαϊκής αλληλεγγύης” αποδείχθηκαν τα πιο σύντομα ανέκδοτα, όταν μάλιστα οι λαοί ζουν με τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, οι πρόσφυγες κι οι νησιώτες με τις “Μόριες”, όπως και τώρα οι γιατροί και οι νοσηλευτές με τις ελλείψεις σε υγειονομικό υλικό (μάσκες, αναπνευστήρες κ.λπ.), εξαιτίας ενός “παγκόσμιου πολέμου” για την προμήθειά του.
Να θυμίσουμε ότι στην Ιταλία ουσιαστική βοήθεια, την κρίσιμη ώρα έστειλε η Κούβα -σημειωτέον μια χώρα σε εμπάργκο- κι όχι η ΕΕ… Η ΕΕ ήταν, είναι και θα είναι ένωση του κεφαλαίου σε βάρος των λαών, δεν διορθώνεται. Το κρίσιμο, όμως, είναι ο λαός να λογαριαστεί από τώρα κι όχι μετά, όπως αποπροσανατολίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, να αντιπαλέψει όσα αντιλαϊκά προωθούν κυβέρνηση της ΝΔ και η ΕΕ, με επιδίωξη να μείνουν και την επόμενη μέρα. Για να μην πληρώσει ο εργαζόμενος λαός την κρίση των καπιταλιστών, για να πάρει στα δικά του χέρια την εξουσία και την οικονομία με αποδέσμευση από την ΕΕ.
Πώς αξιολογείτε τα αντανακλαστικά της Ευρώπης και των θεσμών της στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της κρίσης του κορονοϊού;
Η αντιπαράθεση που εκτυλίσσεται ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ευρωζώνης κι αποτυπώθηκε πρόσφατα στο Eurogroup, γίνεται για τη διαχείριση της νέας κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος των λαών. Πρόκειται για παζάρι σχετικά με τους όρους που θα εξασφαλιστούν κεφάλαια, «ζεστό» χρήμα, κρατικές εγγυήσεις και φτηνός δανεισμός μαζί με φοροαπαλλαγές κι απαλλαγές εισφορών στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Με ή και χωρίς ευρωομόλογα, ο αντιλαϊκός προσανατολισμός της ΕΕ είναι δεδομένος και τα αντεργατικά μέτρα που παίρνει αυτή κι οι κυβερνήσεις της ήρθαν για να μείνουν. Είναι αποκαλυπτικός όμως κι ο καβγάς ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ που, έχοντας λυμένο ότι στα βασικά συμπλέουν, τσακώνονται για το αν οι χρηματοδοτήσεις προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου θα είναι εμπροσθοβαρείς ή σε δόσεις. Το πολυδιαφημιζόμενο "μαξιλάρι" του ΣΥΡΙΖΑ προέκυψε από τα μνημόνια, τα ματωμένα πλεονάσματα και την αφαίμαξη του λαού. Οι διαφορές των προτάσεων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα αφορούν μόνο τον χρόνο και τον τρόπο σφαγής του λαού. Η λεγόμενη πολιτική της νέας συμμετοχής του κράτους σε επιχειρηματικούς ομίλους που είναι και κατεύθυνση της ΕΕ αποτελεί μετακύλιση των ζημιών σε μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους για να παραδοθούν αυτοί οι όμιλοι ξανά μετά στους ιδιώτες χωρίς χρέη.
Με βάση τα δεδομένα που διαμορφώνονται, η Ελλάδα ποιους τομείς πρέπει να στηρίξει για να μπορέσει να μειώσει κατά το δυνατόν τις συνέπειες και ποια “εργαλεία” υπάρχουν για αυτό;
Οπως εκτιμούν τα ίδια τα διεθνή επιτελεία του συστήματος, ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ κ.λπ., το βάθος και η διάρκεια της κρίσης στην Ελλάδα θα είναι πολύ μεγαλύτερη από τον μέσο όρο στην ΕΕ, λόγω και της διάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας (τουρισμός, μεταφορές κ.λπ.). Το ΚΚΕ έγκαιρα είχε επισημάνει ότι η λεγόμενη εξωστρέφεια έχει «κοντά ποδάρια», γιατί αφήνει την εγχώρια οικονομία ιδιαίτερα εκτεθειμένη σε διακυμάνσεις της παγκόσμιας οικονομίας. Κανένα μέτρο κρατικής παροχής ρευστότητας -μικρότερο ή μεγαλύτερο- δεν μπορεί τελικά να ματαιώσει την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης, ακριβώς γιατί δεν μπορεί να αναιρέσει την αιτία της. Στη σημερινή συγκυρία του κορονοϊού, η υποχρεωτική διακοπή της παραγωγής και γενικότερα της οικονομικής δραστηριότητας ενισχύει την τάση συρρίκνωσης των επενδύσεων. Οι ευρωενωσιακές και κρατικές ενισχύσεις, δάνεια κι εγγυήσεις -το λεγόμενο “νέο σχέδιο Μάρσαλ”- θα στηρίξουν τις μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ οι όποιες αναβολές οφειλών δεν αποτελούν ουσιαστική ελάφρυνση για χιλιάδες νοικοκυριά που θα αντιμετωπίσουν το νέο κύμα φτώχειας - ανεργίας. Ο αντεργατικός μηχανισμός της ΕΕ “Sure”, που πολυδιαφημίζουν κι η ΝΔ κι ο ΣΥΡΙΖΑ, απαλλάσσει τους ομίλους από την υποχρέωση τους να πληρώνουν μισθούς των εργαζομένων, οι οποίοι καλούνται να επιβιώσουν με το ξεροκόμματο κρατικών επιδομάτων, ενώ παραμένουν χιλιάδες συμβασιούχοι, εργολαβικοί, μερικά απασχολούμενοι στον αέρα.
Πώς βλέπετε την επόμενη ημέρα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη;
Ο λαός που πλήρωσε την κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, έχει πλέον πείρα, μπορεί να δει πιο καθαρά τα αδιέξοδα αυτού του συστήματος. Να σκεφτεί σε ποιον θα πάνε τα χρήματα και ποιος θα τα πληρώσει. Το ΚΚΕ παίρνοντας όλα τα μέτρα προφύλαξης δεν ανέστειλε τη δράση του, την προσάρμοσε στις ειδικές συνθήκες. Εβαλε στο επίκεντρο την προστασία της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Με δύο Πανελλαδικές Μέρες Δράσης, μία στα νοσοκομεία και μία στα σούπερ μάρκετ, όπου τα “καλυμμένα στόματα” απέδειξαν πως έχουν δυνατή φωνή και διεκδικούν, παρά το σιωπητήριο που ήθελε να επιβάλει η κυβέρνηση της ΝΔ. Είμαστε στο πλάι των εργαζομένων για να ακυρωθούν απολύσεις, να μην γίνουν βλαπτικές μεταβολές συμβάσεων, για να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης στους χώρους δουλειάς. Για να ανοίξουν οι ΜΕΘ που χρειαζόμαστε και να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας υγείας. Με εκατοντάδες υπογραφές ανθρώπων του πολιτισμού και πανεπιστημιακών που ένωσαν τη φωνή τους με τους υγειονομικούς, τους εργαζομένους στους χώρους δουλειάς.
Στον ίδιο δρόμο ανυποχώρητα συνεχίζουμε. Ο λαός βγαίνοντας από την καραντίνα να βγει πιο αποφασιστικά στην πάλη για να πάρει τη ζωή στα δικά του χέρια, να διεκδικήσει όλο τον πλούτο που άλλωστε αυτός παράγει κι αυτός πρέπει να τον απολαμβάνει.
---
* Αύριο στην “Ε” μιλά ο ευρωβουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νίκος Ανδρουλάκης.
