Σύμφωνα με τον κ. Μαντά οι συνθήκες της πανδημίας επιβάρυναν σε σημαντικό βαθμό τις ταμειακές ροές και τα διαθέσιμα των επιχειρήσεων, προκαλώντας συχνά τη δημιουργία νέων χρεών προς το Δημόσιο, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις ήρθαν να προστεθούν σε ήδη ρυθμισμένες οφειλές που προέρχονταν από τη δεκαετή εποχή των μνημονίων.

Όπως σημειώνει ο κ. Μαντάς, «αποτέλεσμα αυτών των συνθηκών ήταν κατά την τελευταία διετία να βεβαιωθούν στο Κέντρο Είσπραξης Ανείσπρακτων Οφειλών (ΚΕΑΟ) σημαντικές εκκρεμότητες (σ.σ. ασφαλιστικές υποχρεώσεις προς τον ΕΦΚΑ), οι οποίες λόγω ύψους δεν μπορούν να εξοφληθούν εφάπαξ, ενώ ταυτόχρονα θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τυχόν άλλες ρυθμισμένες οφειλές, των οποίων η ρύθμιση μπορεί πλέον να απολεσθεί, αφού ως γνωστόν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές πληρώνονται κατά προτεραιότητα».

Για την αντιμετώπιση του σημαντικού αυτού ζητήματος, ο βουλευτής συντάσσεται με φορείς της αγοράς οι οποίοι ζητούν ρυθμίσεις σε δύο επίπεδα. Αφενός οι νέες εκκρεμότητες να έχουν διαφορετική ταυτότητα οφειλής στο ΚΕΑΟ, ώστε να μην συνδυαστούν με παλαιότερες οφειλές, αφετέρου να δοθεί η δυνατότητα μιας νέας ρύθμισης η οποία να αφορά αποκλειστικά τα νέα χρέη από ασφαλιστικές εισφορές, ακολουθώντας τα πρότυπα της ρύθμισης οφειλών προς την ΑΑΔΕ για τα λεγόμενα “κορονοχρέη”. Με παρεμβάσεις όπως αυτές εκτιμάται ότι οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες δεν θα κινδυνεύσουν να χάσουν τις ιδιαίτερα ευνοϊκές ρυθμίσεις 12, 100 ή και 120 δόσεων, οι οποίες κυρίως προέρχονταν από την εποχή των μνημονίων και τις οποίες ήταν σε θέση να εξυπηρετούν προηγουμένως κανονικά. Ταυτόχρονα αποφεύγεται ο κίνδυνος για υγιείς κατά τα άλλα επιχειρήσεις να βρεθούν αντιμέτωπες με τυχόν δέσμευση ποσών από επαγγελματικούς λογαριασμούς, εξέλιξη η οποία θα μπορούσε να υπονομεύσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις αναπτυξιακές προοπτικές της οικονομίας.