Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει τη στρατηγική της σε μια προσπάθεια να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και με βασική επιδίωξη την παράταση της παραμονής της στην εξουσία.
Λιγότερες φιλοδοξίες
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε πολιτικά προβάλλοντας μεγάλες πολιτικές φιλοδοξίες. Ηθελε τη ρήξη με την ευρωζώνη και τον ριζοσπαστικό κοινωνικό μετασχηματισμό με βάση την πολιτική της Αριστεράς. Τα ηγετικά του στελέχη είχαν φθάσει στο σημείο να συνδυάζουν τους φιλόδοξους στρατηγικούς στόχους με διαβεβαιώσεις για τον άμεσο τερματισμό της λιτότητας και του μνημονίου.
Στην πρώτη φάση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιχείρησε τη ρήξη με την ευρωζώνη ακολουθώντας τη γραμμή Τσίπρα - Βαρουφάκη. Το περασμένο καλοκαίρι υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη στρατηγική της ρήξης για να αποτρέψει την έξοδο από την ευρωζώνη και τη δραματική επιδείνωση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης.
Στη συνέχεια ακολούθησε η δεύτερη φάση της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ που προσπάθησε να συνδυάσει την αναγκαστική προσαρμογή με τη δημιουργία προσδοκιών για παράκαμψη του εξαιρετικά σκληρού τρίτου προγράμματος - μνημονίου, το οποίο έχει διάρκεια τουλάχιστον μέχρι τον Αύγουστο του 2018 και για ουσιαστικές παρεμβάσεις υπέρ της κοινωνίας και ιδιαίτερα υπέρ των πιο φτωχών συμπολιτών μας.
Με την πρώτη θετική αξιολόγηση του τρίτου προγράμματος - μνημονίου μπαίνει υποχρεωτικά τέλος και στη δεύτερη φάση της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα όλοι γνωρίζουν ότι το τρίτο πρόγραμμα - μνημόνιο έχει μεγαλύτερο κοινωνικό κόστος από το δεύτερο, την ολοκλήρωση του οποίου τορπίλισε για τους δικούς του λόγους ο ΣΥΡΙΖΑ και θα φέρει λιγότερα θετικά αποτελέσματα.
Ουσιαστικά η κυβέρνηση Τσίπρα έχει μετατραπεί σε ένα κακέκτυπο των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων χωρίς σοβαρές μεταρρυθμιστικές δυνατότητες και χωρίς τη στοιχειώδη αποτελεσματικότητα. Ολα δείχνουν ότι για τους περισσότερους συμπολίτες μας οι νέες θυσίες θα πάνε χαμένες.
Πολιτική άμυνα
Χωρίς τους αριστερούς μύθους που έχουν καταρρεύσει και χωρίς μεταρρυθμιστικό δυναμικό η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει στην τρίτη φάση της στρατηγικής της και οργανώνει την πολιτική της άμυνα.
Επιδίωξή της είναι η παράταση της παραμονής της στην εξουσία και η δημιουργία συνθηκών που θα δυσκολέψουν πιθανόν και να καθυστερήσουν τον σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης που θα έχει, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, σαν βασική δύναμη τη Νέα Δημοκρατία.
Το Μαξίμου παίζει ήδη το παιχνίδι των καθυστερήσεων στην εφαρμογή του δεύτερου προγράμματος - μνημονίου ελπίζοντας ότι μπορεί να κερδίσει πολιτικό χρόνο, παρατείνοντας την οικονομική στασιμότητα και συμβάλλοντας στην επιδείνωση της κοινωνικής κρίσης. Παράλληλα, αναζητεί έναν εκλογικό νόμο ο οποίος θα είναι στα μέτρα του δεύτερου κόμματος, δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ και θα εξασφαλίσει πρόσθετο πολιτικό χρόνο σε ό,τι αφορά στη μετάβαση από την κυβέρνηση Τσίπρα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Παρακολουθώντας την αλλαγή στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ, σε τρεις φάσεις μέσα σε 18 μήνες, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο κ. Τσίπρας και οι βασικοί συνεργάτες του κατάφεραν να δημιουργήσουν μια πολιτική «φούσκα» η οποία συνέβαλε στην επιδείνωση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι περισσότεροι συμπολίτες μας.
Το κρίσιμο ερώτημα
Το κρίσιμο ερώτημα είναι πόση διάρκεια θα έχει η τρίτη φάση της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία στηρίζεται στην έμμεση παραδοχή ότι δεν έχει τίποτα να προσφέρει στον κοινωνικό μετασχηματισμό και στην μεταρρυθμιστική προσπάθεια σε ευρωπαϊκά πρότυπα και απλά αποσκοπεί στην σκόπιμη καθυστέρηση και την παράταση της παραμονής στην εξουσία.
Ο πολιτικός χρόνος αποκτά τεράστια σημασία για μια χώρα με τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας, η οποία δείχνει εγκλωβισμένη στο μνημόνιο, χάνει συνεχώς έδαφος στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης και είναι εκτεθειμένη στις απότομες αλλαγές και στην επιδείνωση του ευρωπαϊκού και διεθνούς περιβάλλοντος.
Του ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Γιώργου Κύρτσου
