Ενώ όμως οι ιστορίες τους, όπως και οι δρόμοι που επέλεξαν αρχικά να ακολουθήσουν, δείχνουν να εξελίσσονται παράλληλα, κάποια στιγμή τέμνονται τελικά, και τότε η μία εισβάλει στη ζωή της άλλης και την αλλάζει ριζικά.

«Είδα πολλά φεγγάρια μόνη, μα σαν εκείνο που αντίκρισα όταν ήρθε να με βρει κανένα. Το είχα αναζητήσει πάμπολλες φορές στο παρελθόν, που δεν το είχα ψάξει, μα ποτέ… ποτέ… μέχρι τότε δεν το είχα βρει, γιατί απλώς δεν υπήρχε ομορφότερο ολόγιομο φεγγάρι από αυτό που είδαμε μαζί».

Θα μπορούσε άραγε η χαρά η οποία συνοδεύει τη μητρότητα και η γλυκιά προσμονή της να αλλάξουν κάποτε πρόσωπο; Να γίνει η ευτυχία θλίψη μεμιάς και η άσβεστη ελπίδα αβάσταχτος πόνος; Θα μπορούσαν πάλι μετά τα συναισθήματα αυτά να πάρουν ξανά τη γνώριμη όψη τους και να επανέλθει στη ζωή μιας γυναίκας η γαλήνη και η ψυχική ισορροπία;

Σελίδες: 284

Η Μαρία Καλύβα γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Αυτό είναι το τρίτο της συγγραφικό έργο. Το Μάρτιο του 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο Στόχος Ζωής, η Ζωή (Σμίλη), ενώ τον Δεκέμβριο του 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο της παραμύθι με τίτλο Ενα Ξεχωριστό Πλάσμα (αυτοέκδοση)· με το οποίο έλαβε μέρος στο 2ο φεστιβάλ παιδικού και εφηβικού βιβλίου στο Βόλο και στο 1ο φεστιβάλ παιχνιδιού στην Καβάλα. Τον Ιούνιο του 2017 συμμετείχε με το κείμενο της Ψίχουλα Αγάπης σε λογοτεχνικό διαγωνισμό, τον οποίο διοργάνωσε εργαστήρι δημιουργικής γραφής, και κέρδισε μία ετήσια υποτροφία σπουδών.