Το πρώτο βιβλίο που παραδίδεται στον ερευνητή αλλά και στο αναγνωστικό κοινό, εντάσσεται στην εκδοτική σειρά «Τέχνη -πολιτισμός». Πρόκειται για μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα έρευνα της ιστορικού της τέχνης Νεκταριάννας Σαλιβέρου με τίτλο «Ο Κερκυραίος ζωγράφος Γεώργιος Σαμαρτζής (1868 - 1925). Συμβολή στην ανίχνευση της θεματικής του διεύρυνσης και της τεχνοτροπικής του εξέλιξης από τον Ακαδημαϊσμό στον Ρεαλισμό και τον Ιμπρεσιονισμό». Το προλογίζει ο καθηγητής Γεώργιος Παπαϊωάννου.
Οπως αναφέρει στο σημείωμά της η ίδια εκδότρια: “Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση σας αναγγέλλω τη δημιουργία του εκδοτικού μου οίκου, ο οποίος αποτελεί συνέχεια και επέκταση της εικοσιπενταετούς δραστηριοποίησής μου στους τομείς της διδασκαλίας, της έρευνας και της μετάφρασης. Βαριά, αλλά ευχάριστα δεσμευτική η κληρονομιά του αξέχαστου πατέρα μου, Γιώργου Σαράφη, ο οποίος, στην εποχή του, υπήρξε δυναμικός πρωτοπόρος στον χώρο του Τύπου στην Τρίπολη, την Πελοπόννησο αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Με μπόλιασε με το πάθος για το έντυπο, αφήνοντας ανεξίτηλο στίγμα στη νεανική μου ψυχή. Πέρα όμως από τη δύναμη της παράδοσης, υπήρξε συνέπεια και ανταπόκριση σε ένα εσωτερικό κάλεσμα, σε μια βαθιά επιθυμία επέκτασης των πολύπλευρων ενδιαφερόντων μου. Η έκδοση βιβλίων, ως πράξη ευθύνης και συνδημιουργία, με ωθεί σήμερα να συνεχίσω να μοιράζομαι τη γνώση και τον προβληματισμό με άξιους δημιουργούς, μεταφραστές και ερευνητές μέσα από τα πνευματικά τους παιδιά που θα μου κάνουν την τιμή να αναδείξω. Θα προσφέρουμε το λόγο σε κάθε σκεπτόμενο άτομο ανεξάρτητα από ηλικία, επάγγελμα και ειδικότητα καθιερώνοντας διάφορες θεματικές σειρές, όπως «Τέχνη-Πολιτισμός», «Ιστορία», «Λογοτεχνία», «Λαογραφία», «Μετάφραση», «Θετικές Επιστήμες», «Εκπαίδευση – Διδασκαλία», «Τουρισμός».
Ο Γεώργιος Σ. Σαμαρτζής (1868 -1925) είναι ο Κερκυραίος καλλιτέχνης που με το πάθος της εικαστικής του γραφής συνένωσε στοιχεία και επιδράσεις από Ναπολιτάνους, Γάλλους και Επτανήσιους καλλιτέχνες του 18ου και 19ου αιώνα. Αφετηρία της μορφοπλαστικής του γλώσσας αποτελούν ο ακαδημαϊσμός και ο ακαδημαϊκός ρεαλισμός που όμως σταδιακά αντικαθίστανται από ένα πηγαίο ιδίωμα, το οποίο βασίζεται στην αποτύπωση του στιγμιαίου με εμφανείς αναφορές στο γαλλικό υπαιθρισμό και ιμπρεσιονισμό. Θρησκευτικά θέματα, προσωπογραφίες, ηθογραφικές σκηνές και τοπία, συνθέτουν μια ενδιαφέρουσα εικαστική ιδιοσυγκρασία, θεμελιώδες στοιχείο της οποίας αναγνωρίζεται η ειλικρίνεια μέσων και η σαφής τάση για εξέλιξη και πολυμορφία.