Κυριακή, 23 Ιουλίου 2017 07:36

Καταχειροκροτήθηκε το "Romeo and Juliet" στο Μέγαρο

Γράφτηκε από την
Καταχειροκροτήθηκε το "Romeo and Juliet" στο Μέγαρο

Απόλυτα δυνατή εμπειρία - από όλες τις απόψεις - αποδείχθηκε η πολυαναμενόμενη παράσταση του Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας "Romeo and Juliet - Rebellion and Yohannesburg", από την ομάδα "Moving into dance mophatong" και τη Τζέσικα Νιούπεν.

Το έργο ανέβηκε στην Κεντρική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας την Παρασκευή το βράδυ, η οποία ήταν γεμάτη από κόσμο, που καταχειροκρότησε την "πολύχρωμη" παράσταση.

Ηταν από αυτές τις παραστάσεις, καταρχάς, που από την πρώτη στιγμή βάζει το θεατή σε μία έντονη, χαρούμενα χορευτική διάθεση, λόγω της μουσικής σε μεγάλο βαθμό. Το βίντεο που προβάλλει εικόνες στο background, δείχνει εικόνες του μακρινού, άγνωστου στους περισσότερους Γιοχάνεσμπουργκ, μιας πόλης που οι άνθρωποι χορεύουν στο δρόμο, στο σπίτι, στις αλάνες. Οι χορευτές είναι ντυμένοι με κοστούμια εμπνευσμένα από την παράδοση της χώρας και της κουλτούρας τους. Χορεύουν σε στιλ street battle, ανταγωνίζονται, κάνουν πλάκα, φωνάζουν, διαφωνούν. Η κίνησή τους έχει μια ένταση αλλιώτικη, αφού βλέπει κανείς τη χορογραφία ακόμα και στις εκφράσεις του προσώπου τους, στις ιαχές, σε αστείες γκριμάτσες. Είναι παιχνιδιάρηδες, έχουν χιούμορ, σαρκάζονται και αναρωτιούνται τι είναι για τον καθένα από εκείνους το Γιοχάνεσμπουργκ. Εχει χρυσό, γελώντας λένε ότι για να τους πάρει κανείς θα τους έβγαζε και το δόντι αν χρειαζόταν, έχει μπίζνες, πολύ μπίζνες, έχει δύναμη ("power to the people"). Σε αυτό το σημείο θα αρχίσει να ξετυλίγεται ο δικός τους μύθος για την Ιουλιέτα. Δε θα συνεχίσουν πολύ, από κάπου θα ακουστεί η αστυνομία και όλοι θα αρχίσουν να τρέχουν, όπως συμβαίνει... σε όλες τις χώρες!

Στη σκηνή οι ήρωες αλλάζουν ύφος και λένε τα μοναχικά τους τραγούδια, με άψογα φωνητικά, αυτά της μελαγχολικής, αλλά και ηρωϊκής παράδοσής τους. Εδώ δεν έχουμε κήρυκα, όπως στις τραγωδίες, τροφό σε άλλη περίπτωση, αλλά έναν τρελαμένο μάγο - γιατρό της φυλής, που μπλέκεται μέσα στο κοινό και προχωρά την ιστορία παρακάτω. Η Ιουλιέτα είναι ακόμα μέσα στη φυλακή, στο κλουβί της και αρνείται να παντρευτεί αυτόν που της επιβάλλουν. Θέλει ανεξαρτησία, όπως κάθε άνθρωπος που ξεκινά την επανάστασή του. 

Η σπίθα της επανάστασης θα ανάψει και αυτό θα γίνει εμφανές από τη χορογραφία και το βίντεο. Τόσο για τη μάχη, όπως και για τον έρωτα, μια σπίθα είναι αρκετή. Σε έναν αλλόκοτο χορό θα επιδοθούν οι ταλαντούχοι συμμετέχοντες. Κομμάτι του σώματος και της χορογραφίας, ένας κουβάς. Ενας πλαστικός κουβάς, όπως αυτοί, που είχαν το χρώμα που πέταγε η αστυνομία στους διαδηλωτές, κατά τη διάρκεια του απαρτχάιντ. Ο κουβάς είναι το σύμβολο της φίμωσης, μπαίνει στο κεφάλι, είναι το σύμβολο της καταστολής, σφηνώνει στο πόδι. Καμία επανάσταση δε γίνεται χωρίς τίμημα. Χωρίς αίμα. 

Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα χορεύουν ένα σπαρακτικό ντουέτο. Καμία μάχη δε δόθηκε ποτέ αναίμακτα. Χωρίς δηλητήριο. Ομως οι άνθρωποι του Γιοχάνεσμπουργκ, έχουν μάθει να επιβιώνουν και να συνεχίζουν, χορεύοντας. Τα προβλήματα του δυτικού κόσμου μοιάζουν τόσο αστεία κάποιες φορές και οι "Mophatong" μας κλείνουν το μάτι. Δεν είναι ώρα για δράματα, δε τους ταιριάζει ο θρήνος. Ο,τι έγινε έγινε, η πόλη πρέπει να συνεχίσει να ζει. Πώς; Μα πώς αλλιώς; Χορεύοντας. 

 

 

 


NEWSLETTER