Συμμετέχουν οι εικαστικοί καλλιτέχνες: Σωτήρης Αναστασόπουλος, Τάσος Βαμβακάς, Peter Huby, Βασίλης Καριζώνη, Καλλιρρόη Κατσαφάνα, Παναγιώτης Κυριακάκη, Παναγιώτης Λάμπρου, Πηνελόπη Μεμένιου, Σουζάννε Μουρδουκούτα, Ελένη Μπαρδαμάσκου, Γιώργος Ντέρος, Νάντια Παπαδοπούλου, Αγγελική Πολίτη, Simon Rose, Γιώργος Σταθουλόπουλος, Παναγιώτης Φ. Τεμπελόπουλος.
Η καλλιτεχνική επιμέλεια είναι του Βασίλη Καριζώνη. Οπως σημειώνει ο επιμελητής: “Οπως θεωρείται, από πολλούς, ο άνθρωπος ανέκαθεν είχε συνείδηση του ενός και μοναδικού εαυτού. Εζησε ανά τους αιώνες υπερασπιζόμενος τα ατομικά του συμφέροντα και προκάλεσε ανταγωνιστικά τον οποιονδήποτε πήγε αντίθετα στα συμφέροντά του. Αν στο παρελθόν που μαθαίνουμε μέσω της ιστορίας, οι έριδες και οι πόλεμοι δημιουργούν αλγεινές εντυπώσεις, αυτά τα φαινόμενα που επαναλαμβάνονται και σήμερα, μας προκαλούν μεγαλύτερη οδύνη, ακριβώς γιατί συμβαίνουν στην εποχή μας και τα ζούμε.
Οι πιο ακραίες συνέπειες της ιδιοτέλειας που επιδεικνύει ο άνθρωπος, είναι η κακή διαχείριση του περιβάλλοντος καθώς και οι καταστροφικοί πόλεμοι. Υπάρχουν όμως και πιο αφανείς συνέπειες, εξίσου καταστροφικές με τις παραπάνω και αυτές είναι οι απώλειες της ψυχικής ηρεμίας και του πνευματικού προορισμού. Εξαιτίας αυτών των απωλειών, ο άνθρωπος χάνει την αίσθηση και την γνώση του λόγου για τον οποίον βρίσκεται στη γη και ποιος είναι τελικά ο σκοπός της ύπαρξής του. Έτσι άγεται και φέρεται από τα γεγονότα, ακριβώς στα οποία έχει κάθε δικαίωμα αλλά και δυνατότητα να παρέμβει και να ωθήσει τον εαυτό του προς την ανώτερη εκδοχή, αυτή του πνευματικού, του δημιουργικού και σοφού εαυτού. Του εαυτού, που είναι γεμάτος αγάπη και ευγνωμοσύνη για όλα αυτά τα οποία του προσφέρουν την ευζωία. Ας αναρωτηθούμε αν υπάρχει άλλος εαυτός, και ας ξεκαθαρίσουμε όμως ποιος είναι τελικά ο άλλος εαυτός; Σίγουρα δεν είναι σαν ένα ρούχο που όταν το φορέσουμε αυτόματα γινόμαστε κάτι άλλο. Πρώτα από όλα προηγείται η επιθυμία μας να αναζητήσουμε τον πνευματικό μας προορισμό και στην συνέχεια η κατάκτηση των αρετών που μας λείπουν. Αυτό φυσικά έχει πολύ κόπο, πολλά πισωγυρίσματα και πόνο ψυχής. Ομως στο τέλος ανταμείβεται κανείς για όλα αυτά που αγωνίστηκε και τίποτα δεν χάνεται”.