Παράσταση με το έργο του Θωμά Ψύρρα "Μαράν Αθά" θα δοθεί στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας την Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου στις 8.30 μ.μ. Πρωταγωνιστεί η Γιασεμί Κηλαηδόνη, η διασκευή και η σκηνοθεσία είναι του Δήμου Αβδελιώδη, η μουσική του Βαγγέλη Γιαννάκη, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Μαρίας Πασσαλή.
Την οργάνωση της παράστασης έχει το Πειραματικό Γυμνάσιο Καλαμάτας και τα έσοδα θα διατεθούν για τη στήριξη των Παιδικών Χωριών SOS.
Το έργο βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του φιλολόγου –συγγραφέα Θωμά Ψύρρα, ένα μυθιστόρημα που θυμίζει το αγνό θρησκευτικό αίσθημα και το γνήσια λαϊκό ήθος του Βιζυηνού και του Κόντογλου και λαλεί την πανέμορφη γλώσσα του λαού. Πρόκειται για την ιστορία ενός μοναχού που μετά από χρόνια σκληρής δοκιμασίας και σιωπής, λίγο πριν εκπνεύσει, αποφασίζει να ξεδιπλώσει το κουβάρι των αναμνήσεών του και να μιλήσει για ό,τι τον σημάδεψε και τον τυράννησε σε όλη του τη ζωή και το οποίο συνοψίζεται στην αλλόκοσμη φράση – αφοριστική κατάρα: «Μαράν Αθά».  
Ενα φτωχό, ανέστιο, πεντάρφανο αγόρι σώζεται από την πείνα, ίσως και το θάνατο, από έναν αρχιμοναχό. Αυτός ορίζει ως μοίρα του αγοριού τη μοναστική ζωή, θέλει δε θέλει. Ο καλόγερος στέλνει το έφηβο καλογεράκι να κατασκοπεύσει τα μακραίωνα παραδοσιακά έθιμα των γυναικών ενός χωριού της Θεσσαλίας, έθιμα που τελετουργικά αφηγούνται τη γέννηση, τη ζωή και το θάνατο του ανθρώπου, προκειμένου να τα κηρύξει και να τα απαγορεύσει ως «αμαρτωλά». Στη διονυσιακή γιορτή των γυναικών το καλογεράκι θα γνωρίσει τον έρωτα, το ξύπνημα της νιότης και της σάρκας. Θα αλληλοαγαπηθεί και θα σμίξει με ένα κορίτσι. Για το «αμάρτημά» του θα τιμωρηθεί από τον «προστάτη» του με βίαιο αποχωρισμό από την αγάπη του, με ευνουχισμό και φυλάκιση στο μοναστήρι. 
Ο μοναχός, εξορισμένος από τον προσωπικό του παράδεισο, περιπλανάται και σιωπά, αποφασισμένος να ξαναβρεί την ολοκλήρωσή του στο δρόμο της πνευματικής δοκιμασίας και άσκησης, για να καταλήξει στο τέλος σ’ αυτό που ήδη γνώριζε, ότι δηλαδή το Ολο προϋποθέτει τη συνάντηση με το Ετερο, χρειάζεται την αγαπητική συμμετοχή σώματος και πνεύματος και ότι εντέλει η επιλογή είναι πάντα προσωπική υπόθεση και ευθύνη, που οδηγεί στην αυτογνωσία και πιθανόν στη θεογνωσία.