Σε μια κατάμεστη αίθουσα, ο Ηλίας Μπιτσάνης, η Τόνια Κουζή, ο Βασίλης Πουλόπουλος και ο Βασίλης Παπαευσταθίου ανέλυσαν την ανάγκη για την καταγραφή αυτή, ψηφίδες της οποίας ήδη μπορεί να επισκεφθεί ο κάθε ενδιαφερόμενος στον δικτυακό χώρο buildings.kalamata2030.gr.
“Με τη διαμεσολάβηση της ιστορίας, τα κτήρια αφηγούνται τη ζωή και την εξέλιξη της πόλης μέσα στο χρόνο και την τοποθετούν στο χώρο. Εξηγώντας με χειροπιαστό τρόπο και μέσα από ορατά σημάδια μύρια όσα μπορούν να περιλαμβάνουν γραπτές μελέτες πλήθους επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων” σημείωσε ο δημοσιογράφος Ηλ. Μπιτσάνης, τονίζοντας παράλληλα ότι “η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από το “Καλαμάτα 2030” αγκαλιάζει το σύνολο του κτηριακού πλούτου της πόλης, ακόμη και τα πλέον ταπεινά κτίσματα που έχουν διασωθεί στο διάβα του χρόνου -σε όποια κατάσταση και αν βρίσκονται-, γιατί μπορούν να μιλήσουν για την πόλη και τους ανθρώπους της. Ανεξάρτητα από το χρόνο που έζησαν και δημιούργησαν και όσο γίνεται περισσότερο αντιπροσωπευτικά για την κοινωνική διαστρωμάτωση”.
ΚΑΘΕ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟ
Οι ομιλητές τόνισαν ότι κάθε στοιχείο για κάθε κτήριο είναι πολύτιμο, προκειμένου σταδιακά να δημιουργηθεί μια ψηφιακή βάση δεδομένων, η οποία εκτός από το ενδεχόμενο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον των κτηρίων καθεαυτών, θα αναφέρεται και στην ιστορία των κτισμάτων αυτών, των ανθρώπων που έζησαν εκεί -και κατ’ επέκταση την ιστορία της γειτονιάς, της συνοικίας, της ίδιας της Καλαμάτας.
“Χρειαζόμαστε και τις ιστορίες των κτηρίων που δεν υπάρχουν πλέον, αλλά μπορούμε να προσδιορίσουμε τη θέση τους και να δείξουμε με εικόνες τι υπήρχε πριν από αυτό που βλέπουμε σήμερα” τονίστηκε ακόμα, με τον Ηλία Μπιτσάνη χαρακτηριστικά να επισημαίνει επίσης: “Στην ψηφιακή πλατφόρμα που ήδη έχει δημιουργηθεί, θα γίνει προσπάθεια να συγκεντρώσουμε όλες τις ιστορίες που έφθασαν μέχρι τις μέρες μας και σε αυτό αποφασιστική μπορεί να είναι η βοήθεια των ανθρώπων που μπορούν να τις διηγηθούν. Χωρίς τη δική τους βοήθεια, το εγχείρημα θα είναι ημιτελές. Και χρειαζόμαστε όλες τις ιστορίες. Τα κτήρια δεν διηγούνται μόνο χαρές και γιορτές, αλλά πολλές φορές κλάμα και θρήνο. Δεν διηγούνται μόνο τους χορούς των κυριών, αλλά και την ταλαιπωρία των δουλικών. Δεν διηγούνται μόνο χρήμα και μεγαλείο, αλλά και στιγμές μεγάλης κοινωνικής σύγκρουσης”.
Ολοι οι συντελεστές της εκδήλωσης επισήμαναν ότι η συμβολή του κάθε δημότη είναι πολύτιμη, είναι αυτή που μπορεί “να δώσει φωνή” στα κτήρια, για να αφηγηθούν την ιστορία της Καλαμάτας.
“Χρειαζόμαστε πολλά, γιατί οι φωνές μέσα από τα κτήρια μπορούν να πουν πολλά. Μπορούν να αφηγηθούν την ιστορία της πόλης με το δικό τους τρόπο, είτε αυτοτελώς είτε μέσα από τη διασύνδεσή τους στο χώρο και το χρόνο. Χρειαζόμαστε και ντοκουμέντα, φωτογραφίες και έγγραφα που μπορούν να μας ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο και σε διαφορετικές στιγμές του. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει ένα πλήθος τέτοιων στοιχείων σε οικογενειακές συλλογές. Και θα είναι χαρά μας οι συμπολίτες να ανοίξουν τα “σεντούκια της μνήμης” και να αποθέσουν τη δική τους συμβολή” κατέληξε ο Ηλ. Μπιτσάνης.
Β.Γ.Μ.
