«Οι πατσαβούρες του αστικού Τύπου ξεσηκώνουν σήμερα ένα αισχρό δημαγωγικό θόρυβο γύρω από την καταστροφή της σταφίδας. Μιλάνε για “ενισχύσεις” που “πρόκειται” να δοθούν και που ποτέ δεν θ’ απολαύσουν οι φτωχοί σταφιδοπαραγωγοί αν δεν ξεσηκωθούν.

Με τον τρόπο αυτό πάνε να κατευνάσουν την αγανάχτηση που κουφοβράζει ανάμεσα στους πληβείους του σταφιδόκαμπου. Και μόνο ο “Ριζοσπάστης” το όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος, σήκωσε φωνή διαμαρτυρίας ενάντια στην εγκατάλειψη των φτωχών σταφιδοπαραγωγών απ’ το κράτος και τη λήστευσή τους από τα συγκροτήματα του ΑΣΟ, των σταφιδεμπόρων κλπ. Κι' η φωνή του απηχούσε όλον τον πόνο της καταστραμμένης φτωχολογιάς.

Σήμερα θ’ αποδείξουμε πως υπεύθυνοι για την καταστροφή είναι τόσο ο ΑΣΟ, η Αγροτική Τράπεζα, οι ληστές σταφιδέμποροι όσο και το κράτος τους. Θ’ αποκαλύψουμε την πρωτοφανή ληστεία που διαπράττουν σε βάρος των φτωχών σταφιδοπαραγωγών.

Με τη βαρειά κι' αβάσταχτη φορολογία των 3.700 δρχ. που επιβάλλει το κράτος στο χιλιόλιτρο δεν απομένει στο φτωχό οικογενειάρχη παραγωγό παρά μόνον ένα ξεροκόμματο για να θρέψει την οικογένειά του, δεν κατορθώνει ο φτωχός σκαφτιάς να πάρει ένα πήχυ για να ντύσει τα παιδιά του. Με ποια μέσα θα μπορέσει ν’ αγοράσει σταφιδόπανα; Και πως ύστερα να μην κατασραφεί εξ ολοκλήρου η σταφίδα;

Για τη σταφίδα, για το μόνο προϊόν του ιδρώτα του ο φτωχός παραγωγός περιμένει στο τέλος του χρόνου ν’ απολάψει τους κόπους του. Μα τότε δέχεται την πιο άγρια ληστεία. Απ’ την αξία της σταφίδας, πάνω από τη μισή κατακρατούν ο ΑΣΟ και οι σταφιδέμποροι με τη βοήθεια του κράτους. Σε κάθε χιλιόλιτρο ξερή σταφίδα κρατούν 3.700 δρχ. και τις 3.400 δίνουν (έδιναν πέρυσι γιατί φέτος δεν έχουν ύστερα από την καταστροφή ξερή σταφίδα) στους φτωχούς παραγωγούς. Στα 20 εκατομμύρια χιλιόλιτρα θησαυρίζουν 740 ολόκληρα δισεκατομμύρια δραχμές από τον ιδρώτα μας. Με τα υπέρογκα αυτά ποσά πόσα πανιά, πόσος χαλκός και θειάφι μπορούσαν να δοθούν για να προλάβουν την τεράστια καταστροφή της σταφίδας από τον περονόσπορο κι από τις ραγδαίες βροχές; Αλλά όλα αυτά μένουν στα οινοποιητικά συγκροτήματα, μεταβάλλονται σε ληστρικά κέρδη των καρχαριών της σταφίδας. Κι’ όλα αυτά με την προστασία του κράτους των κεφαλαιοκρατών και των κυβερνήσεών των.

Οταν πρόπερσυ ήρθαν ξένοι αγοραστές σταφίδας (Αγγλοι ή Ελβετοί δεν θυμάμαι) για να ιδούν επί τόπου τη χλωρή σταφίδα και το γράδο στον Αλυσσό, οι διευθύνοντες τα οινοποιητικά συγκροτήματα κυκλοφόρησαν μανιφέστα να φέρουν άγουρες εντελώς σταφίδες με γράδο 10 για να ιδούν κι’ οι ξένοι ότι τάχα δεν έχει βαθμό. Πώς αλλοιώς θα μπορούσαν να διατηρήσουν τα ληστρικά τους κέρδη παίρνοντας στη μισή τιμή τη σταφίδα μας; Οι ίδιοι πριν 3-4 χρόνια μάζεψαν τη χλωρή σταφίδα του φτωχόκοσμου με γράδο 16 και 18, της έριξαν άφθονο νερό και έφεραν τη σούμα στο μπωμέ σε 10-11 βαθμούς. Τα υπόλοιπα εκατομμύρια δραχμές πού πήγαν; Πού πάνε τα εκατομμύρια που θα κερδίσουν πουλώντας με 3,8-6 χιλιάδες δραχμές τα περυσινά πλεονάσματα, παρακράτημα, σταφιδόκαρπο που πήραν από εμάς τους φτωχούς σταφιδοπαραγωγούς προς 3.400 δραχμές;

Ποιος φτωχός παραγωγός μπορούσε να κρατήσει περσυνό καρπό για να τον πουλήσει φέτος μ’ ανυψωμένη τιμή; Κανένας! Μόνο μερικοί πλουσιοχωρικοί που ζουν από την τοκογλυφία. Η διαφορά των εκατομμυρίων σ’ αυτούς ανήκει ή σε μας; Στον κόσμο που δούλεψε το προϊόν τραβώντας μεγάλες στερήσεις και ποτίζοντας τη γη με τον ιδρώτα και με το αίμα του ή στον κόσμο της ασύδοτης κλεψιάς;

Η Αγροτική Τράπεζα ρεκλαμάρεται από το κράτος και τους απατεώνες αγροτοφασίστες σαν “αρωγός μας”, δεύτερη κατά σειρά “προστατεύτριά μας” μετά τον τοκογλύφο. Δεν χρειάζονται παληά παραδείγματα για ν’ αποκαλύψουν τη ληστεία της.

Χτες στις 3 του Σεπτέμβρη, την ώρα που το νερό ελεύθερο συνέπαιρνε και την τελευταία ρόγα απ’ τ’ αλώνια μας, την ώρα που η σαπίλα αποτέλειωνε την καταστροφή του ατρύγητου προϊόντος μας, οι ταχυδρόμοι μοίραζαν προσκλησεις της Αγροτράπεζας:

- Περάστε παρακαλείσθε να πληρώσετε το 31-32-33 το κάτωθι ποσόν. Αλλωστε θα υποστήτε τα εκ του νόμου.

Ετσι έλεγαν οι προσκλήσεις της.

Σε λίγες μέρες ο χωροφύλακας θάρθει με το φοροεισπράχτορα με το ένταλμα στο χέρι για να σε τραβήξουν για τις φυλακές της Πάτρας, του Πύργου, της Κορίνθου, της Καλαμάτας, κατεστραμμένε παραγωγέ. Η γυναίκα σου, τα παιδιά σου θα μείνουν στο δρόμο και θα τους θερίζει η πείνα. Θα υποθηκεύουν και το τελευταίο κλήμα ή καλύβι που θα μείνει ξεχρέωτο για να πάρουν ψωμί και κινίνο.

Ούτε μια στιγμή δεν πρέπει να μας περάσει από το νου ότι το σβήσιμο των χρεών είνε υπερβολική απαίτηση κι’ ακατόρθωτο να πραγματοποιηθεί. Αν αναλογιστούμε πως με την αναστολή των χρεών, αν πραγματοποιηθεί, θα συσσωρευτούν τα περσυνά, τα παληά και τα φετεινά χρέη κι' αύριο το 1934 θα μας ζητούν 6 στρέμματα σταφίδα χρέος για το 31, 32, 33. Πρέπει να ζητήσουμε ολοκληρωτικό σβήσιμο των χρεών γιατί τα χρήματα που χρωστούμε δεν ανήκουν στους εκμεταλλευτές μας, αλλά προέρχονται από την κλεψιά του ιδρώτα μας.

Φριχτή είναι η κατάσταση που ξανοίγεται μπροστά στους καταστραμμένους σταφιδοπαραγωγούς. Ολοι ας ξεσηκωθούμε, ας συσσωματωθούμε κι ας κατέβουμε στη σκληρή πάλη για το ψωμί μας ενάντια στην πείνα που μας περιμένει. Βγάζοντας επιτροπές αγώνα στο κάθε χωριό από φτωχούς κι αποφασιστικούς χωρικούς κατεβαίνοντας σε μαχητικές πορείες πείνας και διαδηλώσεις στις πόλεις ας αναγκάσουμε την κυβέρνηση των απατεώνων και το κράτος να μας δώσει:

1) Αμεσες αποζημιώσεις χωρίς εκτιμητικές επιτροπές 5.000 δραχμών σε κάθε φτωχό οικογενειάρχη σταφιδοπαραγωγό. 2) Ταχτικές οικονομικές ενισχύσεις μέχρι την καινούργια εσοδεία στους εργάτες γης και φτωχούς παραγωγούς. 3) Καμία πληρωμή και ολοκληρωτική απαλλαγή από τα χρέη και τους φόρους» (871).

Μια ακόμη ανταπόκριση με ανάλογο περιεχόμενο έρχεται από το Ναζήρι (Εύα) και έχει τίτλο “Οι καταστραμμένοι χωρικοί του Ναζηρίου”:

«Σαν να μην έφτανε η φτώχεια και η κακομοιριά του έρημου χωριάτη που έχει καταστραφεί από τις συνεχείς καταστροφές και το ξεζούμισμα της ληστρικής Τράπεζας, τους ηύρε φέτος και το κακό της αδιάκοπης βροχής.

Η σταφίδα για την οποία ένα χρόνο έχυσε τον ιδρώτα του ο φτωχός παραγωγός παρασύρθηκε από τη βροχή. Οι γυναίκες κλαίνε. Οι άντρες με σταυρωμένα τα χέρια και δεν βγάζουν μιλιά. Είναι να ραγίζεται η καρδιά σου. Οι πλούσιοι χωρικοί γελάνε γιατί αυτοί είχαν τα μέσα και τη γλύτωσαν και θα κερδίσουν γιατί θα φθάσει τις 15 δραχμές.

Η αγανάχτηση των φτωχών χωρικών έχει φθάσει στο κατακόρυφο γιατί ο ΑΣΟ έκλεισε τις δεξαμενές τους και έτσι δεν μπορούν να πάρουν κι’ απ’ τις βρεμένες σταφίδες ούτε το 20% της αξίας τους. Η ίδια καταστροφή είναι και στα σύκα που σάπισαν.

Οι τσιφλικάδες βλέποντας την αγανάχτηση των φτωχών χωρικών που γρήγορα θα ξεσπάσει διαδίδουν πως η κυβέρνηση θα τους βοηθήσει. Πώς όμως, με τους φοροεισπράχτορες που τους κυνηγάνε;

Οι φτωχοί χωρικοί δεν πρέπει να ακούνε τις ψεύτικες υποσχέσεις αλλά να βγάλουν στο χωριό επιτροπές αγώνος από συνειδητούς χωρικούς και μαζί με τους εργάτες γης που κι’ αυτοί υποφέρουν, με συγκεντρώσεις και καθόδους στις πόλεις να επιβάλουν στην κυβέρνηση των τσιφλικάδων να δώσει πλήρη αποζημίωση στους φτωχούς συκοπαραγωγούς και σταφιδοπαραγωγούς, άμεση ενίσχυση με 1.000 δραχμές των εργατών γης, κατάργηση των φόρων και των χρεών, να συμπεριληφθούν στις κοινωνικές ασφαλίσεις και οι εργάτες γης σύμφωνα με το σχέδιο της Ενωτικής Γενικής Συνομοσπονδίας» (872).

(871) “Ριζοσπάστης” 9/9/1933 – Το κείμενο έχει σταλεί στις 4 Σεπτεμβρίου από τον Αλυσσό Πάτρας και έχει υπογραφή “καταστραμμένος σταφιδοπαραγωγός”

(872) “Ριζοσπάστης” 9/9/1933 – Το κείμενο έχει σταλεί στις 6 Σεπτεμβρίου από το Ναζήρι με υπογραφή “ανταποκριτής”