- Πώς έγινε η πρόταση να αναλάβεις τη φωτογράφηση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης; 

"Εχω έναν πολύ καλό φίλο που δουλεύει για το Φεστιβάλ και το συζητούσαμε από το καλοκαίρι. Οταν ξεκίνησαν οι αιτήσεις για τους εθελοντές, έστειλα κι εγώ την δική μου, μαζί με το βιογραφικό μου και τον προσωπικό μου λογαριασμό στο Instagram, δηλώνοντας ότι θέλω να δουλέψω στα social media. Είδαν το account μου, τους άρεσα και έτσι μου ανέθεσαν να τρέξω το Instagram".

- Είναι αυτή η πρώτη φορά που παρακολουθείς από τόσο κοντά το Φεστιβάλ; 

"Ναι, είναι η πρώτη φορά που βρίσκομαι τόσο κοντά και το βλέπω κυρίως εκ των έσω".

- Είχες τη δυνατότητα να παρακολουθήσεις και κάποιο διαγωνιστικό κομμάτι, ταινίες, ντοκιμαντέρ; Τι εντύπωση αποκόμισες; 

"Τελικά μπόρεσα και τα συνδύασα όλα και κατόρθωσα να δω αρκετές ταινίες, αν αναλογιστείς το τρέξιμο που είχα εκείνες τις μέρες. Η εντύπωση που αποκόμισα είναι ότι στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης μπορείς να πετύχεις φανταστικές ταινίες που ίσως και να μην βρουν τον δρόμο της διανομής. Ταινίες με ελευθερία έκφρασης, low budget και με θεματικές που τολμούν και πρωτοπορούν ουσιαστικά". 

- Ποιες ταινίες του Φεστιβάλ θα σύστηνες να δουν οι σινεφίλ το επόμενο διάστημα;

"Για τους σινεφίλ, και όχι μόνο, θα πρότεινα: το "Heartstone" του Guðmundur Arnar Guðmundsson, το "Paterson" του Jim Jarmusch, το "The transfiguration" του Michael O’ Shea, το "Sami Blood" της Amanda Kernell, το "Lady Macbeth" του William Oldroyd, το "A quiet passion" του Terence Davies, το "Little men" του Ira Sachs και το "Kills on wheels" του Attila Till που πήρε και τον Χρυσό Αλέξανδρο φέτος". 

- Στο Φεστιβάλ προτίμησες να αποτυπώσεις με το φακό σου περισσότερο τοπία, σκηνικά, βιομηχανικό περιβάλλον ή τους ανθρώπους; 

"Προσπάθησα ν' αποτυπώσω δυο πράγματα: τους ανθρώπους που το επισκέπτονταν και το ζούσαν και τους χώρους του Φεστιβάλ. Ηταν κάτι το αμφίδρομο τελικά, μιας και οι 2 θεματικές έδιναν ζωή η μία στην άλλη, σαν να έπρεπε να υπάρχει η μία, για να υπάρχει και η άλλη. Και πιστεύω ότι μαζί τελικά μπόρεσαν κι έδωσαν την εικόνα ότι τώρα έχουμε να κάνουμε με φωτογραφίες από το 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης".

- Θα δούμε κάποια στιγμή έκθεσή σου στην Καλαμάτα;

"Θα μου άρεσε πάρα πολύ να κατορθώσω να στήσω μια πρώτη έκθεση. Ενώ είμαι κοινωνικό ον, όταν έρχεται η κουβέντα για τις φωτό μου είμαι αρκετά ντροπαλός. Νομίζω όμως ότι θα το τολμούσα τελικά, μιας και κάτι τέτοιο θα με έκανε ακόμη πιο εξωστρεφή και ανοιχτό και θα με έβγαζε εντελώς απ' την comfort zone μου. Και είναι καλό να βγαίνεις απ' τα «σιγουράκια» σου πού και πού".

Οι φωτογραφίες του Γιάννη είναι στο https://www.instagram.com/biglebo/.

Γ.Σαρ.