Χορεύοντας στα βήματα του "πατέρα" της θεωρίας του χορού Rudolf von Laban, οι συμμετέχοντες παρατήρησαν, βίωσαν και συνδέθηκαν μέσω της κίνησης με τον χώρο και τον χρόνο. Ταυτόχρονα δημιούργησαν δικές τους μικρές κινησιολογικές συνθέσεις, με έναν πολύ ουσιαστικό, αλλά και διασκεδαστικό τρόπο.