Η νέα παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, που παίχθηκε και το περασμένο Σαββατοκύριακο στην κεντρική σκηνή, με το κοινό σίγουρα να μην είναι προετοιμασμένο για αυτό που παρακολούθησε.
Τα “Εμφύλια έπη” του Φαίδωνα Χατζηαντωνίου (ο οποίος είναι αρχιτέκτων, συγγραφέας, με ένα πολύ εντυπωσιακό βιογραφικό – αξίζει να σημειωθεί ότι έδωσε δωρεάν το έργο του στο ΔΗΠΕΘΕ) είναι ένα έργο στο οποίο πρέπει κανείς να πάει ... διαβασμένος, αν θέλει να μπορέσει να καταλάβει ακόμα και τον πιο σύντομο στίχο της αφήγησης, του τραγουδιού, του μονολόγου.
Η Ιστορία – ήταν δεν ήταν το αγαπημένο μάθημά μας στο σχολείο – αποδεικνύεται άκρως διδακτική και δυστυχώς επαναλαμβανόμενη, αφού πηγάζει – από πού αλλού; Από τα ανθρώπινα πάθη. Αν λοιπόν ο θεατής προσέλθει στο θέατρο όντας έστω και λίγο προετοιμασμένος για τις προσωπικότητες που θα δει να “ζωντανεύουν” στο σανίδι, σίγουρα θα μείνει εντυπωσιασμένος από την πένα του κ. Χατζηαντωνίου, ο οποίος ξετυλίγει μπροστά μας ένα δράμα, ένα σπαρακτικό έπος με όλα τα στοιχεία του τραγικού.
Η παράσταση χωρίζεται σε 4 τμήματα και τόσο το κείμενο όσο και η σκηνοθεσία του Γ. Μαργαρίτη μας κάνουν να ζήσουμε 4 φορές ένα αυτοτελές δράμα (η επανάληψη ίσως θέλει να δείξει τη νομοτέλεια της ιστορίας). Η εκφωνήτρια του ραδιοφώνου, ως “Αγγελος”, μεταφέρει την είδηση. Η αφηγήτρια συνεχίζει με την ανάγνωση επιστολών από τους κοντινούς ανθρώπους του κάθε ήρωα. Ο ίδιος ο ήρωας, εμφανίζεται λίγο αργότερα στα μάτια μας, όχι για να απολογηθεί, αλλά για να μιλήσει φωτίζοντας τις αιτίες των κομβικών αποφάσεων του. Η μουσική (Δημ. Οικονομάκης) αποτελεί ένα υπέροχο, απολαυστικότατο τμήμα της παράστασης, με κάποια επαναλαμβανόμενα σημεία να δίνουν το “σήμα” για την έναρξη της ιστορίας και αντίστοιχα για το τέλος – την πτώση του ήρωα. Είναι βαθιά ανθρώπινη, “κεντρίζει” το συναίσθημα.
Πρόκειται για τον Αλκιβιάδη, για τον Δ. Παλαιολόγο, για τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και το Ν. Ζαχαριάδη. Είναι πραγματικά γοητευτικές οι 4 προσωπικότητες, με στόχους, σθένος, μαεστρία και εξυπνάδα, αλλά και με αδυναμίες, όπως όλοι μας άλλωστε. Οι φωτισμοί καταφέρνουν να ενισχύσουν έτι περαιτέρω τις δυνατές στιγμές των ιστοριών μας, ενώ κατά γενική ομολογία η Χρυσάνθη Δούζη φέρνει εις πέρας μια πολύ δύσκολη αποστολή, με αποτέλεσμα που αξίζει το σεβασμό μας.
Πολύ καλά σχόλια απέσπασε και η διακριτική παρουσία – μουσική ερμηνεία του Δημ. Μπακέα, ο οποίος εμφανίζεται ζωντανά στη σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ.
Τα “Εμφύλια έπη” θα παίζονται στην κεντρική σκηνή κάθε Σάββατο - Κυριακή στις 8 μ.μ. και τις Παρασκευές για τα λύκεια. Τους φωτισμούς έχει επιμεληθεί ο κ. Μαργαρίτης, τα σκηνικά και τα κοστούμια η Ελένη Μανωλοπούλου, το βίντεο η Χρυσούλα Κοροβέση και ο Μάριος Γαμπιεράκης.
Γ.Σαρ.
