Το διασωστικό έργο το οποίο χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Πελοποννήσου, ξεκίνησε με αυτεπιστασία από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας, τις πρώτες μέρες του Μαρτίου. Η δρ. Ευαγγελία Μηλίτση-Κεχαγιά, αρχαιολόγος, προϊσταμένη ΕΦΑ Μεσσηνίας μιλώντας στην “Ε” περιγράφει ότι στόχος του εν λόγω έργου είναι “να αντιμετωπιστούν τα πολύ σοβαρά δομικά, οικοδομικά, στατικά και αισθητικά προβλήματα που παρουσιάζει ο μοναδικός σωζόμενος πύργος της δυτικής οχύρωσης” - όπως και “να αναδειχθεί η ιστορική και αρχαιολογική του αξία και να αποδοθεί αποκατεστημένος στους επισκέπτες”.
ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ
Οι εργασίες ξεκίνησαν τις πρώτες ημέρες του Μαρτίου και αφορούν τη στερέωση και μορφολογική αποκατάσταση του μνημείου. Εξαιτίας των έκτακτων περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορονοϊού (Covid-19) το έργο γνώρισε μια μικρή ανάσχεση στο ρυθμό υλοποίησης, ωστόσο, βεβαιώνει η προϊσταμένη ΕΦΑ, μετά τη μερική άρση των μέτρων, οι εργασίες διεξάγονται πλέον με κανονικούς ρυθμούς. Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο γίνονται εργασίες αφαίρεσης επιχώσεων με ανασκαφική μέθοδο.
Για τις ανάγκες υλοποίησης του έργου, πέραν της επίβλεψης και συνδρομής από το τακτικό επιστημονικό και εργατοτεχνικό προσωπικό της Εφορείας, έχει προσληφθεί με σύμβαση ορισμένου χρόνου μία πολιτικός μηχανικός (Ευανθία Λεοντιάδη) και δύο εξειδικευμένοι εργατοτεχνίτες (Αθανάσιος Τσερώνης, Αναστασία Μαρκοπούλου), ενώ αυτήν την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη προκήρυξη για την πρόσληψη ενός αρχαιολόγου και δύο ακόμη εξειδικευμένων εργατοτεχνιτών.
ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΥΣΑΣ
Το Κάστρο της Ανδρούσας βρίσκεται εντός της ομώνυμης τοπικής κοινότητας του Δήμου Μεσσήνης. Κτισμένο σε στρατηγικό σημείο επί του μεσσηνιακού κάμπου, καταλαμβάνει το βορειοανατολικό άκρο χαμηλού επίπεδου πλατώματος στις δυτικές παρυφές του.
Σύμφωνα με το "Χρονικό του Μορέως", όπως λέει αναφερόμενη στην ιστορία του η δρ. Ευαγγελία Μηλίτση, η ανέγερση του κάστρου χρονολογείται περίπου στα μέσα του 13ου αιώνα και αποδίδεται στον Φράγκο ηγεμόνα Γουλιέλμο Βιλεαρδουίνο. Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα οχυρωματικά έργα του Πριγκιπάτου της Αχαΐας στην Πελοπόννησο με ενδιαφέροντα μορφολογικά στοιχεία. Σήμερα, από τον τραπεζιόσχημης κάτοψης οχυρωματικό περίβολο διατηρείται το σύνολο του ανατολικού τείχους, καθώς και σημαντικό μέρος του βόρειου και σε μικρότερο βαθμό του νότιου τείχους. Μεγαλύτερες απώλειες έχει υποστεί η δυτική πλευρά των τειχών, από την οποία σώζεται μόνο ένας πύργος.
Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ
Στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013 (Ε.Π. ΔΕΠΙΝ Περιφέρειας Πελοποννήσου) μέσω αυτεπιστασίας από την ΕΦΑ Μεσσηνίας αποκαταστάθηκαν και αναδείχθηκαν τα σωζόμενα τμήματα της ανατολικής, βόρειας και νότιας οχύρωσης του κάστρου, μαζί με τον εντυπωσιακό νοτιοανατολικό πύργο, βάσει εγκεκριμένης μελέτης που είχε εκπονηθεί από τον αρχιτέκτονα Νείλο Πιτσινό, με δαπάνες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μεσσηνίας. Στο τρέχον επιχειρησιακό πρόγραμμα της Περιφέρειας Πελοποννήσου 2014-2020 εντάχθηκε (αρ. απόφασης ένταξης 2539/10-07-2019) το έργο «Αποκατάσταση βορειοδυτικού πύργου Κάστρου Ανδρούσας», με προϋπολογισμό 200.000 ευρώ, το οποίο υλοποιείται επίσης με αυτεπιστασία από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας, βάσει της παραπάνω εγκεκριμένης μελέτης.
