Μπορεί να δόθηκε το «πράσινο φως» στις σχολές χορού ώστε να επανεκκινήσουν, ωστόσο παρότι οδεύουμε προς τον Ιούλιο δεν έχει προκύψει κάποιο σενάριο για το πότε ο παραδοσιακός χορός θα επανέλθει σε κανονικούς ρυθμούς.

Για το ζήτημα αυτό άνθρωποι του χώρου μίλησαν στην «Ε» εκφράζοντας τις ανησυχίες αλλά και τις εκτιμήσεις τους για το μέλλον του πολιτισμού εν μέσω πανδημίας.

Λύκειον Ελληνίδων Καλαμάτας - Aννα Μαύρου-Μπουζιάνη αντιπρόεδρος Β, έφορος χορού: «Οπως και πέρυσι, έτσι και φέτος παρατηρείται μεγάλη καθυστέρηση ώστε να βγει μια καινούργια ΚΥΑ για τους πολιτιστικούς συλλόγους. Αποτέλεσμα αυτού είναι να μην μπορούμε να κάνουμε κάποιο πλάνο σχετικά με το φθινόπωρο, αλλά και οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα είχαμε σκοπό να πραγματοποιήσουμε μέσα στο καλοκαίρι. Προφανώς επειδή οι παραδοσιακοί χοροί συνδέονται με το κράτημα των χεριών στον κύκλο, έχοντας περισσότερο κόσμο σε σχέση με μια σχολή χορού ενδεχομένως, η επαναλειτουργία μας δεν έχει συζητηθεί ακόμα. Ναι μεν έχει κάποια λογική όλο αυτό, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο παραδοσιακός χορός είναι η βάση του πολιτισμού μας. Γι’ αυτό θα πρέπει να μπει σε μια προτεραιότητα για να μπορέσει να ξεκινήσει και πάλι. Στο πλαίσιο της αποχής, αν τα μικρά παιδιά μείνουν μακριά από το χορό για μια διετία, μετά είναι δύσκολο να τα επαναφέρεις στο χόμπι αυτό. Ο χορός είναι στο DNA των Ελλήνων, οπότε θέλω να πιστεύω πως παρά τις όποιες δυσκολίες έχουν προκύψει, θα επανέλθουμε άμεσα».

Σύλλογος Αθλητικού & Κοινωνικού Χορού Καλαμάτας «Ξενία» - Ξένια Γεωργάρα υπεύθυνη διδασκαλίας: «Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο ακόμα δεν έχουμε κάποια ενημέρωση σχετικά με τον πολιτισμό. Μάλλον είμαστε αόρατοι για το κράτος. Οι αρμόδιοι του σχετικού υπουργείου δεν έχουν μπει καν στη διαδικασία να ασχοληθούν μαζί μας, το μόνο που κάνουν είναι αντιγραφήεπικόλληση των ΚΑΔ που παραμένουν σε αναστολή, μπαίνοντας έτσι στη διαδικασία να ψάχνουμε κάθε φορά να δούμε αν υπάρχει ο δικός μας ή όχι. Το ίδιο έγινε τον Ιούνιο του 2020, όταν είδαμε πως δεν συμπεριλαμβανόμαστε στη λίστα και έτσι καταλάβαμε πως επανεκκινούμε. Ως πολιτιστικοί σύλλογοι έχουμε κάνει μια προσπάθεια να στείλουμε κάποια ερωτήματα στην υπουργό και τον υφυπουργό Πολιτισμού ώστε να μας δοθεί ένα πλάνο. Παράλληλα, ζητάμε να υπάρξει κάποια ευελιξία στα έξοδα, όπως στα ενοίκια κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και από εκεί και πέρα να δούμε πώς θα πορευτούμε από το Σεπτέμβριο. Στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού αποφύγαμε το πιάσιμο των χεριών, επιλέγοντας αντικείμενα ώστε να μην γίνεται άμεσα επαφή. Αυτά για παράδειγμα ήταν ξύλα όπου αποστειρώναμε μετά από κάθε μάθημα. Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και τώρα σε συνδυασμό ίσως με τα self tests, όπου λίγο πολύ όλοι κάνουν κάθε εβδομάδα. Πέρυσι σύλλογοι που γνωρίζω έφτασαν στο σημείο να στήνουν κύκλο χωρίς να έρχονται καν σε επαφή. Θεωρώ πως ο δικός μας πολιτισμός συνδέεται με την επαφή και αυτή πρέπει να διατηρηθεί έστω και έμμεσα λόγω των συνθηκών, καθώς αυτή μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τα υπόλοιπα κράτη. Τρόποι υπάρχουν ώστε να δοθεί το «πράσινο φως» στους πολιτιστικούς συλλόγους, όμως δεν φαίνεται να υπάρχει προθυμία. Σε αυτό το σκηνικό μπορεί να παίζει ρόλο πως δεν μας θεωρούν επιχειρηματική δραστηριότητα, παρότι όμως πληρώνουμε εισφορές».

Μορφωτικός Σύλλογος Μεσσηνίας - Βασίλης Φλώρος υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων: «Εδώ και ένα χρόνο υπάρχει μια μεγάλη αδράνεια στους πολιτιστικούς συλλόγους, με πολλά λειτουργικά έξοδα να τρέχουν σε πολλούς από αυτούς. Οι περισσότεροι δεν εντάχθηκαν στις αποζημιώσεις, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αρκετοί ζουν από τις συνδρομές των μελών τους, μη έχοντας κάποια άλλη πηγή χρηματοδότησης. Κάποιοι έτσι κινδυνεύουν να κλείσουν ή και να διαλυθούν ακόμα. Πέρα από τα χορευτικά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είναι και οι θεατρικές ομάδες, οι χορωδίες, ένας ολόκληρος κόσμος δηλαδή που πρέπει να κρατηθεί ζωντανός και όχι να μένει για τόσο μεγάλο διάστημα ανενεργός. Πρέπει λοιπόν να βρεθεί μια φόρμουλα για να χρηματοδοτηθούν οι σύλλογοι αυτοί. Μέσα από το παρατεταμένο κλείσιμο αποδεικνύεται πως ο πολιτισμός είναι η τελευταία τρύπα της φλογέρας για κάποιους. Οσο σημαντική είναι η οικονομία της χώρας άλλο τόσο είναι και η συνέχεια της πολιτιστικής μας παράδοσης. Πέρυσι δόθηκε το «πράσινο φως» στις αρχές Ιουνίου. Φέτος δεν ξέρω γιατί έχει προκύψει αυτή η κατάσταση και αν υπάρχει κάποιο σχέδιο για την εξέλιξη αυτή. Και εμείς απορούμε γιατί ανοίγουν τα ιδιωτικά σωματεία και όχι οι σύλλογοι αντίστοιχα. Δυστυχώς θα περάσουμε όπως φαίνεται ένα ακόμα καλοκαίρι χωρίς πολιτιστικό έργο. Αν δεν δοθεί τώρα το δικαίωμα να γίνουν παραστάσεις σε εξωτερικό χώρο πότε θα δοθεί; Το χειμώνα της αβεβαιότητας εν μέσω πανδημίας; Από την πλευρά μας ως Μορφωτικός αν μας δοθεί το ok έχουμε στο μυαλό μας να δημιουργήσουμε ένα πλάνο τους επόμενους μήνες, ωστόσο η πολιτεία παραμένει αρνητική, βάζοντάς μας εμπόδια να φτιάξουμε το πρόγραμμά μας».

Πολιτιστικός Σύλλογος «Εν χορώ» - Ελένη Γκλεγκλέ υπεύθυνη διδασκαλίας: «Γενικώς στην εποχή της επανεκκίνησης πολλών δραστηριοτήτων δεν έχουν αναφερθεί καθόλου σε εμάς. Βέβαια, πρέπει να τονιστεί πως δεν πληρώσαμε ενοίκιο από τον Ιανουάριο και έπειτα, ωστόσο ενώ είχε ειπωθεί πως θα μας δοθεί ένα βοήθημα για τα τρέχοντα έξοδα, τελικά αυτό δεν έγινε πράξη διότι οι σύλλογοι δεν υπόκεινται σε ΦΠΑ αν και κόβουν κανονικά αποδείξεις. Ως προς τη δραστηριότητα του χορού, οι αποστάσεις είναι κοντινές μεταξύ των χορευτών, ενώ αν συνυπολογίσουμε το πιάσιμο των χεριών, είναι ένας συνδυασμός που όπως φαίνεται ανησυχεί τους λοιμωξιολόγους. Επιπλέον, λόγω του γεγονότος πως ο παραδοσιακός χορός αποτελεί χόμπι και στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν δίνονται εξετάσεις όπως στις σχολές χορού, ίσως περνάμε σε δεύτερη μοίρα. Κατά τη γνώμη μου οδεύοντας προς τον Ιούλιο θα ήταν λάθος να ανοίξουμε σε μια περίοδο που έτσι και αλλιώς τα χορευτικά υπολειτουργούν, με τον κόσμο μετά από τόσες στερήσεις να είναι λογικό να προτιμήσει τη θάλασσα. Εξάλλου, παραστάσεις δεν έχουν προγραμματιστεί, οπότε όπως φαίνεται η ουσιαστική επανεκκίνησή μας θα γίνει από το Σεπτέμβριο. Η έλλειψη πολιτιστικού στοιχείου τα δύο τελευταία καλοκαίρια αποτελεί θλιβερό γεγονός. Ας μην ξεχνάμε πως μαζί με εμάς συμπαρασύρονται τα βεστιάρια, οι ορχήστρες, οι μουσικοί, οι εικονολήπτες, οι σκηνογράφοι και πολλοί άλλοι. Φαίνεται πως βρισκόμαστε στο τελείωμα αυτής της περιπέτειας, οπότε ας γίνει η εκκίνηση της δραστηριότητάς μας, έστω από την αρχή του φθινοπώρου».