To όραμα της οικογένειας Μπλάουελ έγινε πράξη ύστερα από την καθιέρωση της στην παραγωγή βιολογικών προϊόντων και του πρώτου βιολογικού ελαιολάδου στην Ελλάδα, έχοντας δημιουργήσει ένα θαυμαστό συναυλιακό χώρο ο οποίος κάθε καλοκαίρι αποτελεί σημείο αναφοράς για την περιοχή. Η εμπνεύστρια αυτού του εγχειρήματος και διοργανώτρια του φεστιβάλ, Μπούργκι Μπλάουελ, έχοντας καταγωγή από τη χώρα της κλασσικής μουσικής, την Αυστρία, και όντας η ίδια μουσικός, δεν θα μπορούσε παρά να αξιοποιήσει και να διαμορφώσει ανάλογα το χώρο της οικογένειας της, προκύπτοντας μια τοποθεσία που θυμίζει όπως έχει τονιστεί από επισκέπτες κάτι από… παραμύθι.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
Μπορεί το φεστιβάλ “Mani Sonnenlink” να πρωτοσυστήθηκε στο κοινό το 2009, ωστόσο η παρουσία της οικογένειας Μπλάουελ στη Δυτική Μάνη υφίσταται από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 όταν ο Αυστριακός Φριτς Μπλάουελ καταγόμενος από οικογένεια ξενοδόχων και ιδιοκτητών εστιατορίων gourmet έξω από τη Βιέννη, μαζί με συμπατριώτες του, έφθασε στη Μάνη αναζητώντας έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής. Η ανάγκη της επιβίωσης τους οδήγησε στο λιομάζωμα και από εκεί στο λιοτρίβι. Η διαδικασία αυτή σε συνδυασμό με το γαστρονομικό και επιχειρηματικό υπόβαθρο της οικογένειας Μπλάουελ δεν μπορούσαν να μην επηρεάσουν τον Φριτς, ο οποίος σταδιακά άρχισε να διακινεί μικρές ποσότητες ελαιολάδου προς την Αυστρία, αρχικά σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Εν συνεχεία, ο Φριτς εξασφάλισε τις απαραίτητες άδειες για την προώθηση του ελαιολάδου στην αυστριακή αγορά. Βασικό ρόλο στην ανάπτυξη της εταιρείας και του δικτύου συνεργατών της είχε η τότε σύζυγός του Μπούργκι, την οποία παντρεύτηκε το 1983.
Η Μπούργκι Μπλάουελ (δεξιά)
Οι πρώτες προσπάθειες του Φριτς και της Μπούργκι Μπλάουελ ξεκίνησαν από το Νεοχώρι Λεύκτρου, αρχικά σε ένα υπόγειο και στη συνέχεια σε ένα παλιό καφενείο, όπου έγιναν και τα πρώτα βήματα τυποποίησης ελαιολάδου. Από το 1986 ο Φριτς και η Μπούργκι άρχισαν να μελετούν και να ασχολούνται με τη βιολογική ελαιοπαραγωγή και συγκέντρωσαν γύρω από αυτόν τον πρωτοποριακό στόχο την πρώτη ομάδα βιολογικών παραγωγών στη Μάνη. Στις αρχές του 1990 ο Φριτς εξασφάλισε το πρώτο διεθνές πιστοποιητικό βιολογικής καλλιέργειας, με αποτέλεσμα την παραγωγή του πρώτου βιολογικού ελαιολάδου στην Ελλάδα. Πρώτος προορισμός των βιολογικών προϊόντων ήταν οι αγορές της Γερμανίας και της Αυστρίας, ενώ από το 1992 η δραστηριότητα της επιχείρησης μεταφέρθηκε σε ιδιόκτητη μονάδα στον Πύργο Λεύκτρου. Η βελτίωση των εγκαταστάσεων οδήγησε και σε νέες αγορές, με την εταιρεία Μπλάουελ να διαθέτει σήμερα τα προϊόντα της σε Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, αλλά και σε Ολλανδία, Δανία, Σουηδία, Αγγλία, ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία κ.α. Από το 2000 και έπειτα δε, η εταιρεία με την επωνυμία “MANI BLÄUEL” παρατηρεί αύξηση στον τζίρο της, παρότι ξεκίνησε ουσιαστικά από το μηδέν, όντας πλέον ένα από τα πιο δημοφιλή προϊόντα ελιάς στη γερμανόφωνη Ευρώπη.
Αξιοσημείωτο είναι ακόμα το γεγονός, πως από την συγκεκριμένη εταιρεία «γεννήθηκε» η εξέλιξη της βιολογικής καλλιέργειας στην Ελλάδα, προκύπτοντας από ανθρώπους που εργάστηκαν σε αυτή και άλλου τύπου βιολογικά προϊόντα στη συνέχεια. Η απόκτηση δε της πιστοποίησης “Naturland Fair”, η οποία αποδεικνύει τη διαφανή δραστηριότητα της, είναι ένα ακόμα δείγμα της συνετής και οργανωμένης προσπάθειας που γίνεται. Στο ίδιο κλίμα άλλωστε, η οικογένεια προχώρησε πρόσφατα σε μια εκδήλωση – γιορτή, για την επέκταση της παραγωγής της μέσα από το νέο της εργοστάσιο αλλά και του επισκέψιμου χώρου που διαθέτει.
Στον ίδιο χώρο, η Μπούργκι δεν επαναπαύτηκε στο αρχικό εγχείρημα της οικογένειας, βάζοντας στην «φαρέτρα» της επιχείρησης τον τουρισμό, έχοντας δημιουργήσει κοντά στη μονάδα το πρώτο βιολογικό ξενοδοχείο ("Mani Sonnenlink"), έναν χώρο που εκτός από διαμονή προσφέρει νότες πολιτισμού και προσωπικής ανάπτυξης.
Στο αμιγώς καλλιτεχνικό κομμάτι, το πρόγραμμα κινείται πάντα στα μονοπάτια της ποιοτικής, αυθεντικής μουσικής, όπως είναι η κλασσική ή η τζαζ, μέσα από θεματικές εκδηλώσεις κάθε καλοκαίρι. Αναφορικά με την προσέλευση του κόσμου στα events, η ίδια υπογράμμισε στην “Ε” πως λόγω του περιορισμένου αριθμού θέσεων θεατών και στάθμευσης, ο χώρος δέχεται έως 200 άτομα, με τη μεγαλύτερη προσέλευση κόσμου να έχει καταγραφεί σε εμφάνιση του Μίμη Πλέσσα το 2011. «Όταν ξεκινήσαμε το φεστιβάλ είχαμε πέρα από τους ντόπιους, επισκέπτες και από την Καλαμάτα, ωστόσο με το πέρας του χρόνου οι αφίξεις από τη Μεσσηνιακή πρωτεύουσα μειώθηκαν, έχοντας αυξηθεί κατά πολύ τα τελευταία χρόνια η μουσική ατζέντα της πόλης σας» παρατήρησε, τονίζοντας πως η Δυτική Μάνη αποτελεί πλέον ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στον πολιτισμό της Μεσσηνίας, φέρνοντας ως παράδειγμα το Kardamili International Jazz Festival.
Η ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Όπως εξήγησε μιλώντας στην “Ε” η Μπούργκι Μπλάουελ, η επαφή της με την Ελλάδα προέκυψε κατόπιν σύμπτωσης, μιας και η αδερφή της ήταν ανάμεσα στην ομάδα του Φριτς Μπλάουελ που έφτασε στη Μάνη. «Η πρώτη επαφή μου με την Ελλάδα, ήταν το 1982, όταν ήρθα να δω το σπίτι της αδερφής μου να κάνω διακοπές. Παράλληλα, ήμουν απογοητευμένη από τον τρόπο διδασκαλίας της μουσικής στη χώρα μου και του νοήματος της στους μαθητές, καθώς είχα διαφορετική οπτική στο θέμα αυτό, όντας εκπαιδευτικός βιολιού.
Ετσι, πήρα την απόφαση να κάνω μια νέα αρχή στην Ελλάδα». Η ίδια, έχοντας αναλάβει για αρκετά χρόνια την οργάνωση, την τυποποίηση, τις πωλήσεις και τις αγορές της εταιρείας, αποφάσισε να αποτραβηχτεί από το πλαίσιο αυτό και να εκπαιδευτεί πάνω στην προσωπική εξέλιξη του ανθρώπου, επενδύοντας σε μια οικία όπου ξεκίνησε ως οίκος σεμιναρίων και κατέληξε το 2004 βιολογικός ξενώνας. Εκεί δημιουργήθηκε το 2009 το σημερινό αμφιθέατρο του Φεστιβάλ, στο οποίο μέχρι και σήμερα πραγματοποιούνται συναυλίες με ξεχωριστές προσωπικότητες.
Την ίδια χρονιά όπως υπενθύμισε, ο γιος της Φέλιξ Μπλάουελ, μπήκε πιο ενεργά στο κομμάτι των βιολογικών προϊόντων, έχοντας τη θέση του CO την τελευταία δεκαπενταετία, ενώ η κόρη της οικογένειας, Γιούλια, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στη Διαχείριση Περιβάλλοντος στη Βιέννη, μαζί με τον σύζυγό της έχουν ενταχθεί πλέον στο δυναμικό της εταιρείας, “τρέχοντας” το παράρτημα στην Αυστρία.
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
Σχετικά με την ονομασία που δόθηκε στο χώρο φιλοξενίας και κατ’ επέκταση στο Φεστιβάλ, η Μπούργκι Μπλάουελ εξήγησε πως το “Sonnenlink” έχει να κάνει… με τον ήλιο και την ικανότητα του να διώχνει τις “σκιές” της καρδιάς. «Από τη στιγμή που ξεκινήσαμε το εγχείρημα με τον πρώην σύζυγο μου, η ουσιαστική έννοια μας ήταν ο διαλογισμός και η εξέλιξη του εαυτού, ώστε να γίνει κάποιος αυτό που πραγματικά είναι. Ξεκινώντας την ενασχόληση μου με την προσωπική εξέλιξη, κατάλαβα πως υπάρχουν πολλοί μέθοδοι που βοηθούν τον άνθρωπο να βρει τον εαυτό του, διαπιστώνοντας πως ότι φέρνει τον ήλιο στην καρδιά προκύπτει ευεξία.
Έτσι, προσθέτοντας το link ως σύνδεση και δεδομένου πως η μουσική φέρνει ενδόμυχα φως στην καρδιά, κατέληξα σε αυτό το συνδυασμό» διευκρίνισε. Σε ό,τι έχει να κάνει με τον ξενώνα, το θέρετρο είναι χτισμένο από πέτρες της περιοχής σύμφωνα με τις αρχές του Φενγκ Σούι, προσφέροντας χορτοφαγικό/vegan πρωινό. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού γίνονται μαθήματα γιόγκα και θεραπευτικό μασάζ που ολοκληρώνουν το ολιστικό πρόγραμμα του Mani-Sonnenlink για την ανάπτυξη του σώματος, του νου και της ψυχής. Το θέρετρο είναι το πρώτο στην Ελλάδα που πήρε πιστοποίηση από την “Biohotels”, πρωτοπορώντας και σε αυτόν τον τομέα.
ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Σε ότι έχει να κάνει με το όραμα της στη Μεσσηνία, η Μπούργκι Μπλάουελ εξέφρασε την επιθυμία της για τη δημιουργία μιας Συμφωνικής Ορχήστρας στην Καλαμάτα μέσω της συνεργασίας της με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Δημοτικού Ωδείου Καλαμάτας, Στάθη Γυφτάκη, με τον οποίο διατηρεί άριστες σχέσεις, διοργανώνοντας κατά καιρούς μουσικά events.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα άλλωστε, είναι η περσινή συναυλία με τη Βιεννέζικη Συμφωνική Ορχήστρα “Mödling” και πιανίστα τον νικητή του 1ου βραβείου του διεθνούς διαγωνισμού πιάνου, «Μπετόβεν της Βιέννης», Άρη Alexander Blettenberg, όπου παρουσιάστηκε τόσο στην Καλαμάτα, όσο και στον Πύργο Δυτικής Μάνης.
«Αν συνυπολογίσουμε το γεγονός πως για μια τέτοια ορχήστρα απαιτούνται 60 μόνιμες θέσεις μουσικών, τη στιγμή που στην παρούσα φάση διδάσκουν σε μόνιμη βάση λίγα άτομα σε συνάρτηση με μια πόλη που πορεύεται με τον πολιτισμό, τα άτομα που βγαίνουν από τα Ωδεία και το Μουσικό Σχολείο της πόλης θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν» συμπλήρωσε, παρατηρώντας πως ο πιθανός ανταγωνισμός ανάμεσα σε βασικούς μουσικούς οργανισμούς της Καλαμάτας μόνο καλό δεν κάνει ώστε η πόλη να πάει ένα βήμα περαιτέρω μπροστά. «Η μουσική μόνο μέσω της συνεργασίας μπορεί να γιγαντωθεί, ιδίως σε μια πόλη όπως η Καλαμάτα» κατέληξε.
To φετινό πρόγραμμα του “Mani Sonnenlink”:
