Ο κ. Σοφικίτης κατασκευάζει ομοιώματα πλοίων βάσει σχεδίων με απόλυτη αναλογία και ακρίβεια. Για την κατασκευή χρησιμοποιεί ξυλεία από πεύκο, οξιά, καρυδιά, ιρόκο και άλλα είδη. Εχοντας αγάπη για τη θάλασσα και την παράδοση την οποία μεταφράζει μέσα από το μεράκι του για δημιουργία, ο πολιτογραφημένος Καλαματιανός δημιουργός, έχει εκφράσει στο παρελθόν την επιθυμία του να παραχωρήσει τις δημιουργίες του προκειμένου να δημιουργηθεί στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα ένα μουσείο ναυτικής παράδοσης και ναυτικής τέχνης, πρόταση που θα φάνταζε βέβαιο πως σε μια πόλη που σέβεται τους ανθρώπους του πολιτισμού θα είχε αξιοποιηθεί δίχως δεύτερη σκέψη.
Στην Καλαμάτα ωστόσο, τα δεδομένα είναι διαφορετικά, μιας και η εν λόγω πρόταση φαίνεται να μπήκε στο “ράφι”, χάνοντας την ευκαιρία ντόπιοι και επισκέπτες τη δυνατότητα να θαυμάσουν εκ του σύνεγγυς τις αξιοθαύμαστες αυτές κατασκευές.
30 ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
«Την έμπνευση να ασχοληθώ με την μικροναυπηγική μού την κληροδότησε ο πατέρας μου, Σπύρος. Οι μνήμες που είχα απ’ αυτόν, όταν επισκεπτόμασταν τα καρνάγια της πατρίδας μου, όπου σχεδίαζε το καινούργιο, κάθε φορά, καΐκι του, είχαν κατακτήσει το μυαλό και την καρδιά μου. Τον θυμάμαι να προτείνει καινοτόμες ιδέες, για να πετύχει μεγαλύτερη ταχύτητα και ευελιξία στο σκάφος του. Eτσι, κουβαλώντας τα βιώματα και μελετώντας επί πολλά χρόνια, άρχισα να σκαρώνω τα πρώτα μου ομοιώματα πλοίων χρησιμοποιώντας την παραδοσιακή ναυπηγική, για να κατασκευάσω ελληνικά κυρίως σκαριά και πλοία που είχαν γράψει ιστορία. Ο χρόνος έφερε εμπειρία, η μελέτη με πλούτισε με γνώση πάνω στο αντικείμενο και το μεράκι, η αγάπη, η υπομονή και η επιμονή γίνανε τα πιο σημαντικά και απαραίτητα εργαλεία μου, για να μπορώ να στοχεύω όλο και πιο ψηλά όσον αφορά στην ποιότητα, την ακρίβεια και την αισθητική. Χαίρομαι όταν τα δικά μου αντίγραφα πλοίων ταξιδεύουν σε σπίτια φίλων που τα αγαπούν» αναφέρει στο εισαγωγικό σημείωμα της ιστοσελίδας του ο Παναγιώτης Σοφικίτης, δίνοντας στην “Ε” επιπλέον πληροφορίες αναφορικά με την πορεία του στο χώρο. Σχετικά με την πρώτη του κατασκευή, γνωστοποίησε πως την ολοκλήρωσε το 1994, ξεκινώντας τη ένα χρόνο πριν, ενώ ως προς τον συνολικό αριθμό ομοιωμάτων που έχει δημιουργήσει, σημείωσε πως είναι κοντά στα 60. Από αυτά όπως είπε, τα 32 σκάφη είναι αυτά που εκθέτει και τα οποία “ταξίδεψαν” πρόσφατα στην Σκόπελο για σχετική έκθεση, έχοντας πάρει τη θέση τους και πάλι στο χώρο του κ. Σοφικίτη στην Καλαμάτα, με τις νέες του δημιουργίες να είναι “προ των πυλών”. Εχοντας περισσότερο ελεύθερο χρόνο άλλωστε ως συνταξιούχος, ο αυτοδίδακτος λαϊκός καλλιτέχνης αύξησε τη συχνότητα των δημιουργιών του κατά πολύ.
ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΕΩΣ… ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ
Σχετικά με το χρόνο που χρειάζεται για να ολοκληρώσει ένα ομοίωμα, ο Παναγιώτης Σοφικίτης ενημέρωσε πως όλα εξαρτώνται από το είδος του σκάφους. «Μπορεί να μου πάρει από τρεις μήνες, μέχρι δύο χρόνια. Η τελευταία περίπτωση, έχει να κάνει με την τριήρη, το διασημότερο πολεμικό πλοίο της αρχαιότητας, καθώς και κάποια πολεμικά που έχουν πάνω τους πολλές εξαρτήσεις» εξήγησε, διευκρινίζοντας πως κινείται σε τέσσερις κατηγορίες καραβιών (Αρχαία, Βυζαντινά-Μεταβυζαντινά, Ελληνικής Επανάστασης και Νεότερης Ιστορίας). Σε ερώτησή μας για το αν οι ανατιμήσεις των τελευταίων χρόνων έχουν επηρεάσει κατ’ επέκταση τα υλικά που χρησιμοποιεί, ο ίδιος πληροφόρησε πως προσπαθεί να μένει στο καλλιτεχνικό σκέλος και να μην στέκεται στο οικονομικό, με τη σχετική δαπάνη τους σε κάθε περίπτωση να είναι δεδομένη.
ΟΙ ΑΠΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΣΤΟ «ΚΕΝΟ»
Για το αν η Καλαμάτα και η Μεσσηνία ευρύτερα αποτέλεσαν έμπνευση ώστε να δημιουργήσει κάποια πλοία, ο ίδιος απάντησε αρνητικά. «Από τη Μεσσηνία δεν έχω βρει να φτιάξω τίποτα, παρότι έχω απευθυνθεί σχετικά. Εχω ζητήσει από ανθρώπους της Μάνης, της Καλαμάτας, της Πύλου και της Κορώνης τα ειδικά σχέδια πλοίων, αλλά δεν βρήκα ανταπόκριση, καθώς δεν μου δόθηκε ούτε μια φωτογραφία για να αντλήσω από εκεί έμπνευση» πληροφόρησε.
ΚΑΝΕΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ
Σε ό,τι έχει να κάνει με την πρόθεση του κ. Σοφικίτη για τη δημιουργία ενός χώρου στην ευρύτερη περιοχή του λιμανιού της Καλαμάτας όπου θα μπορούσε να φιλοξενήσει το μουσείο ναυτικής παράδοσης και ναυτικής τέχνης, με εκθέματα τα ομοιώματα πλοίων ελληνικής παραδοσιακής ναυπηγικής που έχει δημιουργήσει, υπενθύμισε πως την είχε εκδηλώσει για πρώτη φορά το 2014, όταν έγινε η πρώτη του έκθεση στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας. Για το αν από τότε υπήρξε κάποια εξέλιξη για το θέμα αυτό, ο ίδιος έκανε λόγο για απόλυτη αδιαφορία από τους φορείς, ξεκαθαρίζοντας πως δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να κινήσει περαιτέρω τα νήματα μέσα από επαφές, κρίνοντας -δικαίως- πως μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν υποτιμητική, από τη στιγμή που έκανε το πρώτο και σημαντικότερο βήμα, προσφέροντας το υλικό για έναν τέτοιο χώρο. «Αν δεν μπορούν να καταλάβουν την αξία των δημιουργιών αυτών προφανώς δεν είναι δικό μου πρόβλημα» συμπλήρωσε, τονίζοντας πως οι όποιες υποσχέσεις που ακούστηκαν στο παρελθόν έμειναν στα λόγια, σχολιάζοντας παράλληλα τον πολιτισμό των προγόνων μας και πως αυτός έχει αλλοιωθεί στο σήμερα.
«ΣΑΝ ΤΑΞΙΔΙΑΡΙΚΟ ΣΚΑΡΙ»
Από τις 15 Ιουλίου έως τις 31 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία έκθεση μικροναυπηγικής με τίτλο “Σαν Ταξιδιάρικο Σκαρί” στη γενέτειρα του κ. Σοφικίτη, στο νησί της Σκοπέλου. Ηταν μία έκθεση η οποία στόχευσε στην προστασία και τη διατήρηση της παράδοσης των ξύλινων ομοιωμάτων πλοίων, παρουσιάζοντας την εξέλιξη της ξυλοναυπηγικής από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ομοιώματα πλοίων ελληνικής παραδοσιακής ναυπηγικής ταξίδεψαν από την Καλαμάτα στη Σκόπελο, ενώ παράλληλα φωτογραφίες όλων των εκθεμάτων συμπεριλήφθηκαν σε ένα λεύκωμα που διανεμήθηκε δωρεάν κατά τη διάρκεια της έκθεσης. Από πλευράς κάποιας πιθανής νέας έκθεσης του στην Καλαμάτα, ο Παναγιώτης Σοφικίτης ξεκαθάρισε πως είναι πάντα πρόθυμος, με την προϋπόθεση να του ζητηθεί κάτι σχετικό. «Οποιος ενδιαφέρεται και πιστεύει στον πολιτισμό και στην παράδοση έμπρακτα και όχι με λόγια, μπορεί να το αποδείξει» κατέληξε.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΩΝ ΕΚΘΕΣΕΩΝ
Τα έργα του Παναγιώτη Σοφικίτη έχουν εκτεθεί το 2014 στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας, το 2015 στο Πάρκο Λιμενικού Ταμείου Καλαμάτας, το 2017 στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, το 2018 στην οικία του Ολυμπιονίκη Τσικλητήρα στην Πύλο και την ίδια χρονιά στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας, αποσπώντας όλες εξαιρετικά σχόλια. Έργα του Παναγιώτη Σοφικίτη βρίσκονται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος, στο Λαογραφικό Μουσείο Σκοπέλου και σε ιδιωτικές συλλογές. Ο κ. Σοφικίτης είναι συνταξιούχος φιλόλογος καθηγητής. Γεννήθηκε στη Σκόπελο και ζει μόνιμα στην Καλαμάτα.
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ
Υπενθυμίζεται πως στην γνωστή πλατφόρμα “Avaaz”, μπορεί να ψηφίσει όποιος θέλει, με στόχο να στηρίξει τη δημιουργία Μουσείου Ναυτικής Παράδοσης και Τέχνης στην Καλαμάτα. Οπως τονίζεται στο σχετικό κάλεσμα: “Ενα Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης και Τέχνης, ένας χώρος που θα στεγάζει την μοναδική συλλογή ομοιωμάτων πλοίων του Παναγιώτη Σοφικίτη, που επιθυμεί να την δωρίσει και να εκπαιδεύσει τις νέες γενιές στην τέχνη της μικροναυπηγικής, θα έπρεπε να έχει μια μόνιμη έδρα κοντά στην θάλασσα και στην Παραλία της Καλαμάτας, αφού το Λιμάνι διαθέτει σπουδαία ιστορία και έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην οικιστική εξέλιξη της πόλης. Είναι κομμάτι των εθνικών ριζών μας, μέρος της ταυτότητας μας και όσο περισσότερο το φροντίσουμε και το αναδείξουμε, τόσο καλύτερα θα καταλάβουμε το παρελθόν μας και θα θεμελιώσουμε το μέλλον μας. Για το λόγο αυτό σας καλούμε όλους να ενώσουμε τις υπογραφές και τις φωνές μας για την δημιουργία ενός Μουσείου Ναυτικής Παράδοσης και Τέχνης στην Καλαμάτα”.
Η ηλεκτρονική ψηφοφορία γίνεται στην παρακάτω διεύθυνση:
