Η Μαρία Κατσανδρή είναι η νέα σκηνοθέτιδα του ερασιτεχνικού σχήματος "Θεατρική Διαδρομή", που θα ανεβάσει το έργο "Ο κύκλος με την κιμωλία" του Μπρεχτ από τις 24 Φεβρουαρίου έως τις 18 Μαρτίου 2012.
Με πλούσια πορεία στο θέατρο, η Μαρία Κατσανδρή ξεκίνησε τη συνεργασία της με το σχήμα, βασιζόμενη στο μότο: "Στο θέατρο καταθέτουμε την αλήθεια μας". Εχει εγκατασταθεί ήδη στην Καλαμάτα, ενώ από αύριο ξεκινάει κύκλο σεμιναρίων στο χώρο της "Θεατρικής Διαδρομής" που είναι ελεύθερα και δωρεάν για όποιον θέλει να τα παρακολουθήσει.
Μας μίλησε για την επιλογή να έρθει στην Καλαμάτα, για την επιλογή να συνεργαστεί με ένα ερασιτεχνικό σχήμα, καθώς και για την πεποίθησή της ότι δεν μας... παίρνει πια να λέμε: "Εντάξει μωρέ, θα τη βολέψουμε".


- Πώς νιώθεις που είσαι εκτός Αθήνας;
«Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι εδώ. Είχα έρθει ξανά στην Καλαμάτα περαστική με το θέατρο με διάφορες παραστάσεις και εκείνο που ήξερα για την πόλη ήταν βέβαια το ΔΗΠΕΘΕΚ και η "Θεατρική Διαδρομή". Την οποία την ήξερα ως μια ομάδα που κάνει καταπληκτικές δουλειές και αρκετοί επαγγελματίες, συνάδελφοί μου λέγανε ότι πολύ θα ήθελαν να μπορούν να υπάρξουν συνεργάτες με αυτή την ομάδα. Εγώ λοιπόν ευτύχισα να το κάνω αυτό. Επίσης θεωρώ ότι σήμερα, σ' αυτόν τον μεσαίωνα που ζούμε πια στην Ελλάδα, θεωρώ ότι είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα κάποιοι άνθρωποι να επιμένουν να ποιούν πολιτισμό. Κι αυτοί εδώ οι άνθρωποι, όλα τα παιδιά της "Θεατρικής Διαδρομής" αυτό κάνουν, γιατί αυτό ακριβώς κάνει το θέατρο, ποιεί πολιτισμό. Προσωπικά με ενδιαφέρει πάρα πολύ αυτό το πάθος των ερασιτεχνών -που πολλοί επαγγελματίες το έχουμε ξεχάσει».

- Για τους ερασιτέχνες μετράει πιο πολύ η προσπάθεια από το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα;
«Εννοείται! Αλλωστε ποιος μπορεί να το ξέρει από πριν το αποτέλεσμα; Ούτε οι επαγγελματίες που κάνουμε πρόβα με τις καλύτερες συνθήκες, με τον καλύτερο σκηνοθέτη, με το καλύτερο έργο δεν ξέρουμε τι αποτέλεσμα θα έχει η παράσταση. Κι αυτό είναι και το μαγικό με το θέατρο. Αλλωστε τι σημαίνει άριστο; Ενα πράγμα μόνο: Καταθέτω την καρδιά μου και όταν καταθέτεις την καρδιά σου το αποτέλεσμα θα είναι άριστο γιατί θα είναι αληθινό».

- Τα σεμινάρια που ξεκινούν σήμερα σκοπό έχουν να μάθουν στους ερασιτέχνες κάποιους κώδικες;
«Είναι αρχή μου ότι εγώ είμαι αυτή που μαθαίνω και όχι αυτή που μαθαίνω σε κάποιον άλλον κάτι. Αν εγώ μέσα στα χρόνια της επαγγελματικής μου πορείας έχω μάθει το α, αυτό οφείλω να το πω, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ ξέρω και ότι οι άλλοι δεν ξέρουν. Απλά τους λέω εγώ το α και γίνεται μια επικοινωνία. Αυτό το σεμινάριο δεν έχει στόχο να βάλει τους ανθρώπους σε κώδικες επαγγελματικού θιάσου, αλλά να ξαναβρούμε πράγματα ξεχασμένα που είναι ξεχασμένα, όχι μόνο για το θέατρο αλλά για την ίδια μας τη ζωή. Δηλαδή να ξαναθυμηθούμε αυτό το θαύμα που λέγεται ανθρώπινο σώμα και άρα ανθρώπινη ψυχή που κατοικεί στο σώμα. Να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε τις άπειρες δυνατότητες που έχουμε ως ανθρώπινα όντα».

- Το έργο που θα ανεβάσετε έχει να κάνει με την εποχή μας;
«Απολύτως έχει να κάνει και χαίρομαι πολύ που το επιλέξαμε, γιατί σήμερα κάνοντας Μπρεχτ μας ανακινεί πράγματα που βιώνουμε καθημερινά. Πρώτα απ' όλα είναι ένα πολιτικό έργο με την έννοια δηλαδή της πολιτικής πράξης. Ο Μπρεχτ κάνει μια εξαιρετικά οξυδερκή κριτική στην εξουσία σε όλες της τις μορφές και αναδεικνύει τη δύναμη που έχει η μη άρχουσα τάξη, δηλαδή τη δύναμη που έχει ο καθένας μας».

-Τελικά η τέχνη σε εποχές κρίσης, αντέχει;
«Ανθίζει σε εποχές κρίσης η τέχνη. Αν δούμε στην ιστορία, μέσα στο Μεσαίωνα υπήρξε άνθιση τρομερή. Αλλωστε αν δεν ανθίσει η τέχνη -μέσα στον όποιο μεσαίωνα, πώς θα φτάσουμε στην Αναγέννηση;».

- Οι άνθρωποι της τέχνης έκαναν παρεμβάσεις στα όσα γίνονταν τα προηγούμενα χρόνια, που τελικά μας έφεραν στο σήμερα;
«Οχι. Δεν την είχαν μέχρι τώρα αλλά ελπίζω ότι θα την έχουν στο εξής. Ομως δεν είναι μόνο οι καλλιτέχνες, νομίζω ότι κανείς δεν παρενέβαινε και γι' αυτό φτάσαμε έτσι άγρια σε αυτή τη συνθήκη που βιώνουμε και θα βιώνουμε για κάμποσα χρόνια ακόμα. Γιατί ζούμε σε μια εποχή αδιαφορίας, του "ενταξισμού" που λέω εγώ. Εντάξει μωρέ... δεν τρέχει τίποτα. Τίποτα όμως δεν είναι εντάξει και κανείς δεν ενδιαφερόταν αρκεί να ήταν ο καθένας καλά στο σπιτάκι του... Ναι, αλλά το σπιτάκι του ανήκει σε μια γη και δεν γίνεται να αδιαφορεί πια».

- Χλιαρά αντιδρά πάντως ακόμα.
«Γιατί δεν έχουν σφίξει ακόμα πολύ τα λουριά, πιστεύει ότι πάλι θα τα βολέψει, αλλά δεν είναι έτσι! Πιστεύω πάντως ότι αυτή η χλιαρή αντίδραση που έχουν, θα αλλάξει».

- Η αλλαγή θα έρθει βίαια;
«Σε γενικές γραμμές είμαι κατά της βίας σε οποιαδήποτε μορφή, όμως τίποτα δεν αλλάζει μαλακά».

- Στην παράσταση της "Θεατρικής Διαδρομής" θα ακολουθήσετε κλασική φόρμα ανεβάσματος;
«Μια φόρμα αλήθειας θα ακολουθήσω. Αλλωστε μην ξεχνάμε πώς ήθελε ο ίδιος ο Μπρεχτ να παίζονται τα έργα του. Τωρα θα μου πείτε έχουν περάσει πολλά χρόνια και έχει αλλάξει το θέατρο, έχει προχωρήσει. Σύμφωνοι, αλλά δεν είναι κακό να θυμόμαστε το α-β. Είμαι εναντίον οποιουδήποτε δηθενισμού».