«Ακόμα και σε καταστάσεις που φαίνονται αδιέξοδες αν πορευτείς ανάλογα μπορείς να τις δεις στην αληθινή τους διάσταση, να καταλάβεις ότι και ο θάνατος είναι απλώς μια απαραίτητη στιγμή» λέει ο ψυχίατρος - συγγραφέας Νίκος Σιδέρης, μιλώντας για το νέο του βιβλίο "Ενα τραγούδι για τον Ορφέα".
Το φάσμα μιας κρίσιμης χειρουργικής επέμβασης αναμορφώνει ραγδαία τις ζωές τριών ανθρώπων. Παρελθόν και παρόν των παθών συγκρούονται. Σώματα στα όρια και ψυχές πέρα από τα όρια ωθούν τις σχέσεις στην άβυσσο και στα ουράνια. Ενώ μια παράξενη συμφωνία μετατρέπει την κάθοδο στο Αδη σε άνοδο στην κλίμακα του πνεύματος, με οδηγό ένα οξύ ερώτημα: Τι σημαίνει «τέχνη του ζην» ακόμη και σε συνθήκες όπου όλα παίζονται;
Μια μυθιστορηματική παραβολή για τη δοκιμασία και τη λύτρωση εκεί που σμίγουν θάνατος, ζωή, έρωτας, αγάπη, διαμάχη, φιλία, πάθος, σοφία, μυστήριο και αποκάλυψη.
«Ο Ορφέας σ' αυτό το βιβλίο είναι ταυτόχρονα ο Ορφέας του πανανθρώπινου μύθου, αυτού που παίζει τα δύσκολα παιχνίδια ζωής και θανάτου και είναι ταυτόχρονα και ο καρπός μιας προσωπικής ιστορίας. Μέσα από τα ονόματα, τα βιώματα, τις εμπειρίες, τις φαντασιώσεις, τη δοκιμασία της λύτρωσης ένας άνθρωπος όπου το φανερό του όνομα είναι Θάνος και το μυστικό του όνομα είναι Ορφέας, ξαφνικά ανακαλύπτει, σε μια στιγμή ρουτίνας ότι πάσχει από καρκίνο και αυτό αναμορφώνει τα πάντα για τον ίδιο και για τους γύρω του» εξηγεί ο συγγραφέας.
«Τα κεντρικά πρόσωπα του δράματος είναι τρία συν ένα: Ο Θάνος που ανακαλύπτει τον Ορφέα μέσα του, μέσα από τη μεγάλη δοκιμασία της γνώσης και της σχέσης με τους άλλους ανθρώπους, είναι η Ζωή η πρώην σύζυγός του με την οποία ξανασυναντιέται σ' αυτές τις δύσκολες συνθήκες και ξαναβρίσκουν πράγματα μεταξύ τους. Είναι η δεύτερη γυναίκα της ζωής του η Ευρυδίκη που τον συνόδευσε σε ένα παρατεταμένο ταξίδι αυτογνωσίας και είναι τέλος ο Σοφοκλής που όπως δηλώνει το όνομά του παραπέμπει στην τραγωδία με την αρχαία έννοια.
Είναι ένα ταξίδι που γίνεται σε δύο επίπεδα, στη διαδρομή μιας ολόκληρης ζωής και στη συμπύκνωση αυτής της ζωής και της ζωής των δικών του ανθρώπων μέσα στην παράξενη και δύσκολη συνθήκη της γνώσης ότι μπορεί να παιχτούν όλα. Η ζωή, ο θάνατος, το νόημα και το τίποτα, η αγάπη και η απόγνωση μέσα στην προοπτική μιας πολύ δύσκολης και κρίσιμης χειρουργικής επέμβασης».
Οπως λέει ο Νίκος Σιδέρης, η πιο μεγάλη άρνηση όλων μας είναι αυτή του θανάτου και ζούμε κατά κανόνα σαν να μην μας αφορά.
«Οταν αποκτήσει μια προσωπική διάσταση για εμάς το φάσμα του θανάτου τότε, ο καθένας από μας ή θα συνεχίσει μέσα στην άρνηση και την αυταπάτη μιας ψεύτικης παρηγόριας ή θα δει τον εαυτό του κατάματα, την αλήθεια της ζωής και τη βαθιά πραγματικότητα του κόσμου όπου ο θάνατος δεν είναι η εκδίκηση, η ακύρωση της ύπαρξης αλλά η ολοκλήρωση μιας διαδρομής. Είναι σαν μια ταινία που φτάνει στο τελευταίο της πλάνο, δείχνει τους ήρωες στη βαθιά τους αλήθεια και τα γράμματα στους τίτλους τέλους που δεν μειώνουν σε τίποτα αυτό που παίχτηκε, που έζησες, αλλά αντίθετα δίνοντας την τελική πινελιά μέσα από την οποία αποκτά το πιο προσωπικό χρώμα και την πιο προσωπική γεύση όλων όσων παίχτηκαν - ή δεν παίχτηκαν- στη διάρκεια μιας προσωπικής ζωής».
Η πρώτη παρουσίαση του νέου βιβλίου του Νίκου Σιδέρη "Ενα τραγούδι για τον Ορφέα" θα γίνει στην Αθήνα, στο βιβλιοπωλείο "Iανός" (Σταδίου 24), στις 19 Ιανουαρίου στις 8 μ.μ. Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Κατερίνα Σχινά μεταφράστρια-κριτικός λογοτεχνίας, ο Κωνσταντίνος Μπούρας ποιητής, ο Χάρης Βρόντος συνθέτης και ο ίδιος συγγραφέας.
* Ο Νίκος Σιδέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952 και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές (ειδικότητα Ψυχιατρικής, Ιστορία και Νευροψυχολογία-Νευρογλωσσία). Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και διδάσκων ψυχαναλυτής, μέλος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας του Στρασβούργου (EPS) και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ψυχανάλυσης (FEDEPSY). Διδάσκει στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ το μάθημα «Αρχιτεκτονική και Ψυχανάλυση» και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το μάθημα «Εικαστική Δημιουργία και Φαντασίωση του Καλλιτέχνη». Εργάζεται στην Αθήνα ως ψυχίατρος, ψυχαναλυτής και οικογενειακός θεραπευτής. Είναι παντρεμένος με την Μεσσήνια καθηγήτρια πανεπιστημίου Ματούλα Τομαρά.
Από τις εκδόσεις "Μεταίχμιο" κυκλοφορούν τα βιβλία του: "Οπως ειπώθηκαν εκεί και ακούστηκαν". "Μυστικά και αλήθειες από το ντιβάνι του ψυχαναλυτή", (2008), "Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν!" (2009), και "Δεν παίζεις μόνο εσύ. Υπάρχουν κι άλλοι!", (2010), καθώς και η μελέτη "Ο ερωτισμός στην τέχνη". "Εικαστικές φαντασιώσεις", (2010), και η ποιητική συλλογή "Η τέχνη του κόκκου", (2011).
