Για το βιβλίο θα μιλήσει ο συγγραφέας, ενώ αποσπάσματα θα διαβάσουν ο Χρήστος Χήναρης φιλόλογος εκπαιδευτικός και η Ματίνα Μιχαλακοπούλου φιλόλογος. Την εκδήλωση θα συντονίσει η γενική γραμματέας του συλλόγου Δώρα Πανταζοπούλου. Το βιβλίο εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις “Καλειδοσκόπιο” και είναι παραμύθι με βάση την πραγματική ιστορία για μικρούς και μεγάλους, εικονογραφημένο από τον διακεκριμένο καθηγητή σκηνογραφίας στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών, Απόστολο Βέττα.
Ο συγγραφέας Γρηγόρης Χαλιακόπουλος μας μίλησε λίγο μετά την επίσκεψή του στο Λύκειο Φιλιατρών όπου μεταξύ άλλων ανέφερε στους μαθητές τον Κωνσταντίνο Μπρουμίδη αλλά και τον στόχο που είχε θέσει προ εικοσαετίας:
«Εδώ και 20 χρόνια προσπαθώ να προβάλω τον Κ. Μπρουμίδη όσο το δυνατόν περισσότερο στα μέσα ενημέρωσης. Με ομιλίες σε χώρους πολιτισμού και μουσεία στοχεύω στο να δημιουργήσω ερεθίσματα για συζητήσεις τόσο γύρω από το έργο του όσο και γύρω από την ιδιαίτερα δυναμική προσωπικότητά του. Το γεγονός ότι μας συνδέει η ίδια καταγωγή, τα Φιλιατρά Μεσσηνίας, ήταν η αφορμή. Η αιτία όμως δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από τη δημοκρατική του ευαισθησία και τη δεινότητα στην τέχνη του χρωστήρα με την οποία κατέθεσε τα καλλιτεχνικά του διαπιστευτήρια σε δύο μεγάλες χώρες, την Ιταλία και την Αμερική, αναφέρει ο κ. Χαλιακόπουλος σημειώνοντας πως η Ελλάδα του πατέρα του εντυπώθηκε στο μυαλό του μέσα από τα πατρικά ακούσματα, ενώ η ελληνική μυθολογία μεταφέρθηκε στις νωπογραφίες του τόσο στη Ρώμη όσο και στο Καπιτώλιο στην Ουάσιγκτον. Αρκεί κάποιος να παρατηρήσει τον Ουρανό του θόλου, όπου εκεί αποτυπώνεται η «Αποθέωση του Ουάσιγκτον» για να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του αριστουργήματος και μια δημιουργία που ο χρόνος φαίνεται να συμμαχεί αενάως μαζί της. Η στιγμή που ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης ως λοχαγός του παπικού στρατού αρνείται να πυροβολήσει τους επαναστάτες του Γαριβάλδη, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στις φυλακές για 14 μήνες, έπαιξε τον βασικότερο ρόλο για να αγαπήσω τον δημοκράτη για εκείνη την εποχή ζωγράφο με την ελληνική καταγωγή. Τελικά όμως ο Κ. Μπρουμίδης υπήρξε μια τραγική φιγούρα. Όταν η Λόλα Γκέρμον, η δεύτερη γυναίκα του και μοντέλο των περισσότερων έργων του, τον εγκατέλειψε, το γεγονός στάθηκε καταλυτικό στη ζωή του. Τα βάσανά του δεν σταμάτησαν εκεί. Έπεσε από τη σκαλωσιά του Καπιτωλίου και χτύπησε βαριά. Και αργότερα το τελειωτικό χτύπημα ήταν ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης να πεθάνει πάμφτωχος και με τη μοναξιά σχηματισμένη στο γερασμένο από τις κακουχίες πρόσωπό του».
Τι καταφέρατε μέχρι σήμερα;
«Μετά από τόσες παρουσιάσεις που επιχείρησα επί 20 συναπτά έτη σε έντυπα της Αθήνας και της περιφέρειας αλλά και ομιλίες σε χώρους πολιτισμού όπως το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών και πολιτιστικά κέντρα, αλλά και η οργάνωση των ομογενών η AHEPA που διοργάνωσε διάλεξη τιμώντας με ως ομιλητή στην Παλαιά Βουλή, καθώς και ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Λευτέρη Ξανθόπουλου που γυρίστηκε το μισό στα Φιλιατρά και το μισό στην Ουάσινγκτον από την Cosmote TV στο οποίο συμμετέχω ως παρουσιαστής, ήρθε μια ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή για μένα. Να με προσκαλέσει το ΔΣ του «Μορφωτικού Συλλόγου Πυρσός» των Φιλιατρών με την πρόεδρό του κυρία Μαίρη Γκότση να παρουσιάσουμε το βιβλίο καθώς και αποσπάσματα από την ταινία. Τον Μπρουμίδη δεν τον ανακάλυψα εγώ, αλλά μας τον σύστησε ο αείμνηστος Χαράλαμπος Φουρναράκης ο οποίος δώρισε και το Φουρναράκειο Ίδρυμα στην πόλη μας. Πριν από μένα γράψανε κι άλλοι όπως ο πρώην δήμαρχος Τριφυλίας λογοτέχνης Κώστας Κόλλιας και το περιοδικό «Φιλιατρά». Η σχέση μου με τον Μπρουμίδη ουδόλως συνδέεται με φυλετικά και χαρακτηριστικά αίματος αλλά με τα στοιχεία της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της δημιουργίας και το κάλλους που αναβαθμίζουν την αισθητική και τον ανθρώπινο πολιτισμό. Η Ιταλία με την Αναγέννηση και η Αμερική ως Νέος Κόσμος τον καθιέρωσαν στο πάνθεον των καλλιτεχνών.
Χρέος της πατρίδας μου είναι να αποδείξει ότι εκτός από το να πουλά τον εθνικό πλούτο του λαού μας, μπορεί να μάθει κάποτε να ασχολείται και με προσωπικότητες σαν τον συμπατριώτη μου που συγκαταλέγεται στους παγκόσμιους δημιουργούς και να διδάσκεται στα σχολεία».
Και η ιστορία του βιβλίου σας κυρίως που επικεντρώνεται;
«Τρία παιδιά σε τρεις χώρες, ο Δημήτρης στην Ελλάδα, η Αντριάνα στην Ιταλία και ο Λώρενς στις Η.Π.Α., αφηγούνται την ιστορία του και μαθαίνουμε σχεδόν τα πάντα γι αυτόν, μέσα από τις περιγραφές των παιδιών και των μεγάλων. Στα Φιλιατρά υπάρχει ακόμα στο σπίτι του πατέρα του από την εποχή των Ορλοφικών και «παίζω» και μ’ αυτό. Τα Φιλιατρά δεν βγάζουν μόνο υπέροχα κηπευτικά, αλλά και μύθους σαν τον πρόσφυγα για εκείνη την εποχή, Κωνσταντίνο Μπρουμίδη. Γιατί πρόσφυγες και μετανάστες υπήρξαν υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα στην ανθρώπινη κοινωνία. Γι αυτό και μια σειρά του εκδοτικού μου οίκου «Καλειδοσκόπιο» προβάλλει τους μετανάστες εκείνους, που λάμπρυναν τις νέες τους πατρίδες, όπως ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης».
