Η ίδια έχει σπουδάσει ηλεκτρολόγος - μηχανικός στο ΕΜΠ, αλλά τα τελευταία χρόνια την έχει κερδίσει το θέατρο και ο σχεδιασμός των φωτισμών του.
- Πώς είναι να επιστρέφεις στην πόλη σου, με έναν αλλιώτικο ρόλο;
Πολύ συγκινητικό. Αγαπώ την πόλη μου και χαίρομαι που βρέθηκα εδώ με αφορμή τη δουλειά. Το Κάστρο, όπου έγινε η πρεμιέρα της παράστασης, είναι για μένα ένας πολύ οικείος και αγαπημένος χώρος. Εχω ανέβει στη σκηνή του πολλές φορές ως παιδί με το Ωδείο, το μπαλέτο, το Λύκειο Ελληνίδων. Θυμάμαι ακόμα την πρώτη παράσταση που είδα εκεί, «Τρωίλος και Χρυσηίδα», σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, το 1991. Μου προκάλεσε, λοιπόν, μεγάλη συγκίνηση να βρίσκομαι σε έναν χώρο που μου ξυπνάει τόσες μνήμες, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούσα καινούργιες μνήμες, μέσα από τη δημιουργική διαδικασία της προετοιμασίας της παράστασης.
- Πώς είναι η συνεργασία με τον Αλέκο Αναστασίου; Τι προκλήσεις είχατε να αντιμετωπίσετε για την “Οδυσσέως σχεδία”;
Η συνεργασία με τον Αλέκο Αναστασίου είναι για μένα σαν δώρο, αισθάνομαι πολύ τυχερή και ευγνώμων που συναντήθηκαν οι δρόμοι μας. Είναι εξαιρετικός καλλιτέχνης, έχω μάθει και συνεχίζω να μαθαίνω πολλά κοντά του, ενώ ταυτόχρονα με στηρίζει, υποστηρίζει και ενισχύει τις πρωτοβουλίες μου. Οσον αφορά τις προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε, οι προκλήσεις της δουλειάς του σχεδιαστή φωτισμού είναι πάντα πολλές, αλλά είναι τόσο εξειδικευμένες, που μάλλον δεν αφορούν κανέναν άλλον στην πραγματικότητα. Αυτό που αξίζει να πω είναι ότι στην «Οδυσσέως σχεδία» ο σκηνοθέτης Γιάννης Μαργαρίτης έδωσε μεγάλη βαρύτητα στον φωτισμό, γεγονός που μας παρείχε ανοιχτό πεδίο έκφρασης και δημιουργίας.
- Μιλήστε μας λίγο για την μεταπήδηση από τον χώρο θετικών επιστημών στο κόσμο του θεάτρου.
Ηταν για μένα απελευθερωτική! Μπορώ να βάλω κι άλλα θαυμαστικά; Είναι μια δουλειά, μέσω της οποίας είσαι πάντα σε μια δημιουργική διαδικασία, που σου προσφέρει ένα αίσθημα ικανοποίησης και πληρότητας. Οι γνώσεις της τεχνολογίας φωτισμού και οι ηλεκτρολογικές γνώσεις που έχω από τη σχολή με βοηθούν στο τεχνικό κομμάτι της δουλειάς. Οσον αφορά το καλλιτεχνικό κομμάτι, σου δίνεται η δυνατότητα να αξιοποιήσεις τη φαντασία σου και να συνεισφέρεις στη δημιουργία εικόνων, μέσα στα πλαίσια, ας το πούμε έτσι, της ορχήστρας των συντελεστών, με μαέστρο τον σκηνοθέτη. Συμμετέχεις σε μια ομαδική διεργασία, που σκοπό έχει να μεταφέρει ένα σαφές μήνυμα στον θεατή, με βάση το εκάστοτε θεατρικό κείμενο.
- Τι σχέδια υπάρχουν για τον επόμενο θεατρικό χειμώνα, δεδομένων και των συνθηκών της πανδημίας;
Σχέδια υπάρχουν, υπάρχει όμως και ο τρόμος αν αυτά θα υλοποιηθούν κανονικά. Ζούμε τον εμπαιγμό «στα αεροπλάνα δεν κολλάει, στα θέατρα ναι». Το γιατί είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση, θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες γι’ αυτό. Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και θέλω να πιστεύω ότι το κοινό θα στηρίξει το θέατρο, όπως το στηρίζει τόσα χρόνια. Δεν αρκεί, όμως, μόνο αυτό. Είναι απαραίτητη και η κρατική στήριξη, όπως σε κάθε άλλο εργασιακό κλάδο. Τα θέατρα πρέπει να ανοίξουν κανονικά, τηρώντας βέβαια τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας. Η τέχνη δεν είναι πολυτέλεια, είναι βασική ανθρώπινη ανάγκη”.
Γ.Σαρ.
H παράσταση θα ταξιδέψει την Τετάρτη στο Θέατρο Αλσους Αγίου Γεωργίου στην Τρίπολη. Στις 27 Αυγούστου η “Οδυσσέως σχεδία” ανεβαίνει στην Αττική και συγκεκριμένα στο Θέατρο Πέτρας στην Πετρούπολη, στις 28 στη Νέα Μάκρη, ενώ στις 30 Αυγούστου η παράσταση θα ανέβει στο Δήμο Νεάπολης - Συκεών στην Θεσσαλονίκη.
Η “Οδύσσεια” είναι ένα άκρως γοητευτικό παραμύθι με φιλοσοφικά και μυστικά μονοπάτια που εύκολα διαβαίνει όποιος ταξιδευτής επιθυμεί -μέσα από την αφήγηση- να γίνει συνοδοιπόρος του Οδυσσέα. Στην πρωτόγνωρη συνθήκη της πανδημίας, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας προτείνει την “Οδυσσέως σχεδία”, το εγγενώς αυτό διαχρονικό έργο με τους βαθείς συμβολισμούς για “τη συνεχή πάλη με τις δοκιμασίες στη ζωή του ανθρώπου, που με επιμονή και υπομονή καταλήγει σοφότερος στην αγκαλιά της γενέθλιας γης και πατρίδας”. Ενα ξεχωριστό ανέβασμα στους μαγευτικούς χώρους της αρχαιότητας που βρίσκονται στην Πελοπόννησο: στα θέατρα, τα στάδια, τα εκκλησιαστήρια, τις αγορές, τα κάστρα. Ενα ταξίδι ενηλικίωσης μέσα από τον ποιητικό λόγο του Ομήρου, σε μια παράσταση όπου η αφήγηση, η μουσική και η εικόνα θα συνθέσουν μια μοναδική θεατρική εμπειρία. Ο τίτλος της παράστασης “Οδυσσέως σχεδία” είναι αναφορά στην πρώτη παρουσίαση της ραψωδίας E, με τη μορφή θεατρικού αναλογίου, από τον μεταφραστή του έργου, Δημήτρη Μαρωνίτη και τη Μάγια Λυμπεροπούλου, στο Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας το 1988.
Παίζουν: Κώστας Αρζόγλου, Χρυσάνθη Δούζη, Νίκος Καρδώνης, Στάθης Κόικας. Μετάφραση: Δημήτρης Μαρωνίτης, Δραματουργική επεξεργασία, θεατρική διασκευή: Πλάτων Μαυρομούστακος - Γιάννης Μαργαρίτης, Σκηνοθεσία: Γιάννης Μαργαρίτης, Πρωτότυπη μουσική: Δημήτρης Οικονομάκης, Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου, Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου.
